نسخه‌های مالی برای پزشکان مهاجر

برای مشاهده این مطلب در طراحی جدید اینجا را کلیک کنید.

موقعیت: پزشکی که مهارت دارد اما پول ندارد.

استراتژی: چه کند تا میزان سرمایه دوران بازنشستگی خود را افزایش دهد.

راه حل: فعلا و در حال حاضر درآمد خوب کسب کند و بعدا به دوران بازنشستگی فکر کند.

زوجی که ما نام آنها را جفری و سامانتا گذاشته‌ایم، در سال ۱۹۹۷ همراه با متعلقاتی که کل آن در یک چمدان جا می‌گرفت، به کانادا مهاجرت کردند. سامانتای ۴۶ ساله، پزشکی که در خارج از کانادا تحصیل کرده بود، در حال حاضر در یکی از مراکز استانی خدمات بهداشتی دولتی مشغول به کار است و جفری ۴۷ ساله نیز که پیش‌تر به شغل حسابداری مشغول بوده، تصمیم گرفته تا در خانه بماند و وظیفه مراقبت از بچه‌ها را به عهده داشته باشد. جفری و سامانتا از نظر مالی پسران خود را حمایت می‌کنند. اولین پسر آنها به دانشگاه می‌رود و البته بخشی از هزینه‌هایش را نیز خود شخصا تامین می‌کند. پسر دوم آنها در مدرسه ابتدایی درس می‌خواند و آنها برای تحصیلات تکمیلی‌اش یک حساب پس‌انداز تحصیلی RESPافتتاح کرده‌اند. آنها از نظرمالی والدین جفری را نیز حمایت می‌کنند که یک زوج ۷۲ و ۷۵ ساله هستند.    

درآمد ماهانه سامانتا بعد از کسر مالیات ۱۴ هزار و ۵۰۰ دلار است و این تنها منبع درآمدی خانواده است. این میزان درآمد برای شهری که آنها در آن زندگی می‌کنند، از حد کفایت نیز بیشتر است اما چیزی که فکر آنها را مشغول کرده، این است که آنها هم مانند بسیاری از مهاجران جدیدتر نتوانسته‌اند آن‌طور که باید برای دوران بازنشستگی خود پس‌انداز مناسبی داشته باشند. زندگی آنها در حال حاضر بد نیست و همه تلاش خود را می‌کنند تا میزان سرمایه‌اشان را افزایش دهند. سامانتا می‌گوید: «وقتی ما در سال ۱۹۹۷ به کانادا آمدیم هیچ پس‌اندازی نداشتیم. تفریبا این اواخر به سراغ برنامه‌های پس‌انداز بازنشستگی رفته‌ایم و میزان سرمایه‌گذاری‌امان هم نسبتا اندک است. آیا در ۲۰ سال آینده سرمایه‌امان آنقدر خواهد شد که بتوانیم دوران بازنشستگی‌امان را در آسایش بگذرانیم؟ آیا باید بیشتر به آینده فکر کنیم و بیشتر از آنچه امروز پس‌انداز می‌کنیم، برای آن روزها پس‌انداز کنیم و آیا باید کمتر خرج کنیم؟

 از آقای دن استروناک که گروه مالی مهم استروناک را در تورنتو اداره می‌کند، خواستیم تا با این زوج کار کند. برداشت او از موقعیت این خانواده این بود که خیال آنها باید راحت باشد، می‌توانند اکنون با خیال راحت خرج کنند و همچنان مطمئن باشند که دوران بازنشستگی خوبی خواهند داشت.

در این خانواده که سه نسل را در کنار هم پوشش می‌دهد، مشکل اصلی این است که چگونه بین هزینه‌های حال و آینده تعادل برقرار کند، میزان پس‌انداز برای بازنشستگی را به درستی تعیین کند و برنامه‌ای را مشخص کند که بتواند برای زمانی که سامانتا کار دولتی خود را کنار می‌گذارد، درآمد و هزینه‌ها را تعیین کند.

درآمد آینده 

این زوج با صرفه‌جویی نه چندان مستدل و عاقلانه، توانسته‌اند مبلغ ۱۴۲ هزار و ۳۰۰ دلار سرمایه non-registeredو ۱۵۲ هزار و ۷۶۰ دلار سرمایه registeredجمع‌آوری کنند که بخشی از آن هم TFSAیا حساب‌پس‌انداز معاف از مالیات (Tax Free Saving Account) است. آنها در یک برنامه بازنشستگی در یکی از بیمارستان‌های استان‌ها نیز مبلغ ۵۵ هزار دلار دارند و ۱۶ هزار دلار هم در حساب تحصیلی RESPپسرشان پس‌انداز کرده‌اند. مجموع این دارایی‌ها بالغ بر ۳۶۶ هزار و ۳۶۰ دلار می‌شود. در ضمن آنها خانه‌ای دارند که قیمت آن ۳۲۵ هزار دلار تخمین زده می‌شود. هیچ بدهکاری و قرضی هم ندارند.

طبق محاسبه آقای استروناک، اگر سامانتا در ۶۵ سالگی بازنشسته شود، او و جفری خواهند توانست تا آن زمان مبلغ ۱۱۳ هزار و ۷۴۴ دلار پس‌انداز سرمایه‌گذاری سالیانه داشته باشند. یکی از مهم‌ترین بخش‌های درآمد این زوج در دوران بازنشستگی، حقوق بازنشستگی‌ای است که سامانتا از شغل دولتی خود دریافت خواهد کرد. اگر درآمد او ثابت بماند، او در سن ۶۵ سالگی، سالی ۵۲ هزار و ۸۸۴ دلار حقوق دریافت خواهد کرد، اما با توجه به افزایش ۲ درصدی حقوق، درآمد بازنشستگی او در آن زمان  سالی ۱۶۸ هزار و ۵۳۴ دلار خواهد بود.  

در سال ۲۰۲۹ وقتی که آنها ۶۵ ساله می‌شوند، ۳۱ سال از اقامتشان در کانادا می‌گذرد. هر دوی آنها در آن زمان می‌توانند از مزایایOASیا  Old Age Securityگروهی که۳۱ تا ۴۰ سال از اقامتشان در کانادا می‌گذرد، برخوردار شوند که در حال حاضر برای هر یک از آنها رقمی معادل ۶ هزار و ۲۵۹ دلار است. با توجه به کسر ۲۵ درصد از کل مبلغی که به آنها تعلق می‌گیرد به دلیل زمان کوتاه‌تر حضورشان در کانادا و حاصل جمع آن با مزایای سالانه OAS، با توجه به برنامه پس‌ گرفتنی clawbackکه اخیرا برای هر فرد با درآمد سالانه ۶۶ هزار و ۷۳۳ دلارآغاز شده است، رقمی که سالانه به آنها تعلق خواهد گرفت (به دلار سال ۲۰۱۰) ۹ هزار و ۷۶۴ دلار خواهد بود. علاوه بر این سامانتا از ۷۵ درصد مزایای Canada Pension Planکه به مقیمان تمام‌وقت در کانادا تعلق می‌گیرد نیز برخوردار می‌شود که در حال حاضر مقدار آن ۱۱ هزار و ۲۱۰ دلار در سال است.   

با جمع‌ ارقام درآمدهای مختلف آنها به هنگام بازنشستگی و حساب کردن رشد  ۲‌درصدی حقوق، در سن ۶۵ سالگی سامانتا، این زوج درآمد سالانه‌ای معادل ۳۰۰ هزار و ۴۵۰ دلار قبل از کسر مالیات خواهند داشت. احتمالا موضوع پس‌گرفتن مزایای OASشامل حال آنها خواهد شد که سبب می‌شود رقم درآمد خالصی که برای این زوج می‌ماند،۲۹۰ هزار و ۶۸۵ دلار باشد.

سامانتا در نظر دارد که کمی زودتر و در سن ۶۰ سالگی بازنشسته شود. با توجه به ارقامی که در صورت عملی شدن این تصمیم یعنی ۵ سال زودتر بازنشسته شدن از دست خواهد داد، خواهیم دید که این کار برایش ضرر مادی بسیاری خواهد داشت. در این صورت رقم دریافتی حقوق بازنشستگی او ۱۲۱ هزار و ۲۸۱ دلار خواهد شد (با احتساب رشد ۲ درصدی حقوق) و درآمد ترکیبی سرمایه‌گذاری او نیز به ۹۴ هزار و ۷۱۸ دلار در سال کاهش خواهد یافت. میزان سهم او از مزایای Canada Pension Planنیز کاهش خواهد یافت و به دو سوم رقمی که گفته شد، خواهد رسید. مجموع درآمد این زوج قبل از کسر مالیات ۱۹۲ هزار و ۵۵۷ دلار خواهد بود که یک‌سوم کمتر از زمانی‌است که سامانتا در سن ۶۵ سالگی بازنشسته شود. تفاوت میزان درآمد کلی در این حالت طی سی سال یعنی احتمالا تا ۹۰ سالگی سامانتا،  ۲.۹۴ میلیون دلار خواهد بود.  

پس‌انداز تحصیلی   

فرزند بزرگ‌تر آنها با ۲۰ سال سن، یک سال دیگر از دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شود. جفری و سامانتا پیش‌بینی می‌کنند که لازم شود برای هزینه‌های تحصیل وی ۶ هزار دلار دیگر بپردازند. در مورد فرزند جوان‌‌تر آنها که ۱۱ سال سن دارد نیز موجودی ۱۶ هزار و ۳۰۰ دلاری حساب RESPوی با احتساب قرار دادن ماهی ۲۰۰ دلار یا سالانه ۲ هزار و ۴۰۰ دلار در آن و CESGیا Canada Education Savings Grantکه از طرف دولت به آن تعلق می‌گیرد، به تدریج افزایش خواهد یافت. در ۶ سال آینده آنها ۱۴ هزار و ۴۰۰ دلار به این حساب واریز خواهند کرد و از طریق CESGهم ۲ هزار و ۸۸۰ دلار به آن افزوده خواهد شد. اگر این سرمایه سالی  ۳درصد رشد داشته باشد، در زمانی که پسر دوم آنها بخواهد به دانشگاه برود، موجودی این حساب ۳۵ هزار و ۷۵۰ دلار خواهد بود.

با این پول می‌شود در اغلب دانشگاه‌های کانادا هزینه ۴ سال تحصیل را پرداخت کرد. البته این پول برای تحصیل ۴ ساله در خیلی از دانشگاه‌های امریکایی کافی نخواهد بود. گرچه به گفته آقای استروناک، جفری و سامانتا از نظر مالی در شرایطی هستند که اگر بخواهند بتوانند در هزینه‌های تحصیل به فرزندانشان کمک کنند.

مدیریت ریسک  
البته در دورنمای این ماجرا مخاطراتی هم به چشم می‌خورد. جفری و سامانتا هر ماهه ۵۰۰ دلار به والدین پیر جفری که آنها هم به کانادا آمده‌اند، کمک می‌کنند. پدر و مادر جفری تا چهار سال دیگر نمی‌توانند برای دریافت OASاقدامی بکنند. در آن سال آنها فقط ۱۰ سال از ۴۰ سال لازم برای کسب مزایای کامل را مقیم کانادا بوده‌اند. در نتیجه آنها فقط یک‌چهارم کل مزایا یعنی سالانه ۱هزار و ۵۶۵ دلار دریافت خواهند کرد. اما احتمالا مقداری هم مزایای Guaranteed Income Supplementبه آنها تعلق می‌گیرد. در هر حال درآمد آنها بسیار کم خواهد بود. اگر هزینه‌های پزشکی عمده‌ای داشته باشند یا به مراقبت‌های طولانی نیاز داشته باشند، احتمالا باز هم سامانتا و جفری باید برای پرداخت این هزینه‌ها به آنها کمک کنند.        

سامانتا وقتی مشغول کار است و درآمد خوبی هم دارد، می‌تواند هزینه‌های غیرمنتظره یا کاهش قیمت سهام‌ها را پوشش دهد. اما وقتی او بازنشسته شود، درآمد خانواده به یکباره کاهش پیدا می‌کند. درآمد نهایی او که سالانه ۴۱۷ هزار و ۲۶۰ دلار برآورد می‌شود، در آن زمان به نصف کاهش خواهد یافت. البته حتی همان درآمد هم برای هزینه‌های برنامه‌ریزی شده کفایت خواهد کرد. احتمالا تا آن موقع دوره کمک مالی به والدین جفری و فرزندانشان دیگر پایان یافته است که همین موضوع می‌تواند سالانه ۸ هزار و ۷۰۰ دلار به درآمد آنها اضافه کند.

پیشنهاد آقای استروناک این است که این زوج بخش عمده‌ای از این عدم اطمینان به آینده را با صرف مبلغی برای خرید بیمه عمر دائم صرف کنند با این انتطار که در آینده بتوانند تا زمانی که آخرین نفر آنها فوت می‌کند، درآمد از پیش‌ تعیین شده‌ای برای زندگی داشته باشند.

آقای استروناک می‌گوید: « داشتن دوران بازنشستگی همراه با آرامش مسئله‌ای نیست که فقط ذهن این زوج را به خود مشغول کرده باشد. البته درآمد مشخص آنها فقط این سوال را برایشان ایجاد می‌کند که چه وقت از دارایی خود استفاده کنند؟ حالا یا به هنگام بازنشستگی؟ و این که آیا فقط خودشان از این سرمایه استفاده کنند یا آن را با اختیار خود به مصارف خوب دیگری هم برسانند.»

یک نگاه کوتاه به وضعیت مالی این زوج

درآمد ماهانه بعد از کسر مالیات: ۱۴ هزار ۵۰۰ دلار

دارایی‌ها:

خانه: ۳۲۵ هزار دلار

دارایی non-registered: ۱۴۲ هزار و ۳۰۰ دلار

موجودی TFSAs: ۲۰ هزار و ۲۶۰ دلار

دارایی registered: ۱۳۲ هزار و ۵۰۰ دلار

بازنشستگی: ۵۵ هزار دلار

موجودی RESP: ۱۶ هزار و ۳۰۰ دلار

مجموع: ۶۹۱ هزار و ۳۶۰ دلار

بدهی‌ها: صفر دلار

ارزش خالص: ۶۹۱ هزار و ۳۶۰ دلار

هزینه‌های ماهانه:

مالیات ملک: ۳۲۰ دلار

غذا و رستوران: ۱ هزار و ۳۰۰ دلار

سوخت خودرو: ۴۰۰ دلار

هزینه سفر و تردد: ۱۵۰۰ دلار

هزینه سرگرمی: ۱۵۰ دلار

هزینه لباس: ۱۰۰ دلار

هزینه آب و برق و تلفن: ۸۸۰ دلار

کمک به والدین: ۵۰۰ دلار

هزینه استفاده از کمک‌های تخصصی: ۱۰۰ دلار

بیمه خودرو و منزل: ۲۵۰ دلار

هزینه‌های تحصیلی: ۵۰۰ دلار

موجودی TFSAs: ۸۳۲ دلار

RESP: ۷۵ دلار

RESP: ۲۰۰ دلار

هزینه‌های متفرقه: ۶۵۰ دلار

بیمه عمر دوره‌ای: ۶۰ دلار

پس‌انداز non-registered: ۶ هزار و ۶۸۳ دلار

مجموع: ۱۴ هزار و ۵۰۰ دلار

بالانس: صفر

برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیلک کنید.