دوستی پرسیده‌اند: «افرادی که پس از دریافت ویزا، تصمیم دارند وارد خاک کانادا شوند و پس از یک ماه به ایران بازگردند تا در شرایط مساعدتری جهت اقامت دائم مراجعه کنند، این یک ماه را چطور پشت سر بگذارند مفیدتر است؟»
پرسش این دوست عزیز یک پاسخ سرراست دارد و یک وجه انتقادبرانگیز. وجه قابل نقد و بررسی آن بحث «بازگشت در شرایط مساعدتر است». اینکه شرایط مساعد یعنی چه؟ این شرایط برای فرد مورد نظر است یا برای کانادا؟ چگونه می‌توان از مساعد شدن شرایط مطلع و مطمئن شد؟ آیا اگر اوضاع اقتصادی کانادا به وضعیت عادی برگردد به معنای مساعد شدن شرایط برای تازه واردان است؟ و …
این مجموعه از پرسش‌ها را که محور همه آنها نقد اندیشه «جستجو برای راه‌های میان‌بر و پرش از موانع پیش روی مهاجرین تازه‌وارد» است به زمان دیگری می‌سپاریم. فعلاً فرض می‌کنیم شما به هر دلیلی (بی‌انگیزگی برای اقامت دائم، تکمیل کارهای ناتمام در ایران، اوضاع اقتصادی نامساعد در کانادا و…) تصمیم دارید حدود یک ماه در کانادا بمانید. در این مدت چه کارهایی برای پیگیری و انجام بهتر هستند؟
حقیقت این است که کارها را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد. بخشی از آنها کارهای اداری و ضروری یا نیمه ضروری هستند و دسته دوم کارهای اختیاری که بیشتر حالت سلیقه‌ای دارند. ممکن است من یک ایده‌ای داشته باشم و فرد دیگری ایده دیگری داشته باشد.
در گروه اول، شما باید پیش از همه یک مکان اقامت موقت پیدا کنید. این تا حدی به میزان بودجه شما بستگی دارد اما برای مواجه نشدن با مشکلات قانونی احتمالی در مورد داشتن آدرس ثابت معتبر برای دریافت نامه‌های اداری و خلاصی از تهیه هر نوع وسیله زندگی، اجاره موقت یک یا دو ماهه یک کاندوی مبله، شاید بهترین کار باشد. در غیر این صورت مهمانخانه‌ها هم به شرطی که برای دریافت کارت بهداشت مشکل پیدا نکنید انتخاب اقتصادی‌تری هستند.
در گام بعدی، تلاش کنید تمام کارت‌های مهم خود را دریافت کنید یعنی PR Card، SIN Card و کارت بهداشت Health Card. البته بر اساس قانون، اگر شما بخواهید کارت بهداشت بگیرید باید فرمی را امضا کنید که در آن تعهد داده‌اید در ۶ ماه اول آتی، حداقل مدت معینی را در کانادا خواهید بود. تصمیم اینکه خلاف قانون عمل کرده و ادعای نادرست بیان کنید به خود شما بستگی دارد. توجه داشته باشید که برخی از کارت‌ها در زمانی طولانی‌تر از یک ماه دست شما می‌رسند و به این دلیل باید یا در تقاضا برای آنها تجدیدنظر کنید، یا مدت طولانی‌تری بمانید و یا مطمئن باشید فرد مورد اعتمادی وجود دارد که این کارت‌ها را برای شما نگهداری کند. دریافت Permanent Resident (PR) کارت برای اجتناب از مشکلات احتمالی خروج از کانادا یک ضرورت است.
کارهایی چون گشایش یا فعال کردن حداقل یک حساب بانکی، دریافت کارت بانکی و گرفتن یک کارت اعتباری ولو به صورت Secured بسیار ضروری است. خصوصاً دریافت کارت اعتباری را جدی بگیرید چرا که بخشی از راحتی آتی شما به میزان اعتباری که بانک‌ها حاضرند در اختیار شما قرار دهند باز می‌گردد و مهم‌ترین پارامتر برای تعیین اعتبار شما، سابقه و تاریخچه (History) اعتبار شماست پس سعی کنید این سابقه را از همان لحظه اول پدید آورید. برای کنترل و استفاده از این حساب‌ها، باید حتماً سیستم آن-لاین بانکی خود را فعال کنید. در زمان ترک کانادا، به شعبه محل خود رفته و به آنها اطلاع دهید که برای یک سفر ضروری باید کانادا را ترک کنید و نیازمند به دسترسی به حسابتان به صورت آن-لاین هستید. این به این دلیل است که سیستم اتوماسیون اکثر بانک‌ها، تقاضا برای دسترسی به جزییات حساب‌های بانکی از مکانی خارج از کانادا (خصوصاً آسیا و آفریقا) را نمی‌پذیرند. البته این کار را بعداً از ایران و از طریق تماس تلفنی هم می‌توانید انجام دهید اما برای بسیاری از تازه واردان، مراجعه حضوری از تماس تلفنی راحت‌تر است.
تقاضا برای دریافت کمک هزینه نگهداری فرزندان Child Tax Benefit اگر برای زمان کوتاه می مانید توصیه نمی شود چرا که بر اساس قانون تا زمانی که در خاک کانادا حضور دارید حق استفاده از این تسهیلات را دارید. اگر در زمانی که در کانادا نیستید این وجوه را دریافت کنید، از طرف دولت به جرم کلاهبرداری تحت تعقیب قرار خواهید گرفت.
تهیه تلفن همراه را توصیه نمی‌کنم اما اگر برای تماس مداوم با ایران آن را ضروری می‌دانید، از خدمات تلفن همراه اعتباری که در کانادا به آن Pay as you go (or talk) می‌گویند استفاده کنید. فراموش نکنید که این نوع خدمات گران هستند پس در این یک ماهه، شماره تلفن خود را به افراد محدودی بدهید و برای نیازهای عادی، با تهیه کارت تلفن بین‌المللی، از تلفن ثابت استفاده کنید.
اگر حوصله مطالعه کتاب راهنمای رانندگی و شرکت در آزمون آن را دارید، در این مدت، حداقل در آزمون آیین نامه برای دریافت گواهینامه سطح یک G۱ اقدام کنید. مطالعه این کتاب بسته به میزان توانایی انگلیسی معمولاً بین ۳-۴ روز تا یک هفته بیشتر زمان نمی‌برد و شما با شرکت در این آزمون، صاحب یک کارت شناسایی خیلی معتبر می‌شوید. اگر به رانندگی خود خیلی اعتماد دارید، با ۲-۳ نوبت تمرین با یک مدرس حرفه‌ای، می‌توانید برای گواهینامه سطوح بالاتر که به شما اجازه رانندگی هم می‌دهد اقدام کنید اما این کار به مقدماتی نیازمند است که به طور مجزا در یک پست دیگر بیان خواهد شد. به هر حال اگر فکر می کنید این کار در این مدت محدود سخت و زمان‌بر و خارج از صبر و حوصله شماست، به همان گواهینامه سطح ۱ قناعت کنید.
برخی دوستان توصیه می‌کنند که در همین دوران کوتاه، با ثبت نام در کلاس‌های رایگان زبان، از این فرصت برای تقویت مهارت‌های زبانی خود استفاده کنید اما شخصاً چنین اعتقادی ندارم. به دلیل اینکه اولاً به طور معمول پس از ثبت نام در این کلاس‌ها باید تا شروع دوره جدید مدتی صبر کنید، ثانیا در مدتی به این کوتاهی، حضور در محیط‌های عمومی و واقعی و تمرین آنچه تا کنون یاد گرفته‌اید بیشتر مفید است تا اتلاف چندین ساعت در روز فقط برای یک فرصت ۲-۳ هفتگی، و ثالثاً تجربه نشان داده در این دوره کوتاه آن قدر جذابیت‌های دیگر برای شما فراهم می‌آید که شما عملاً به غیر از چند روز به این کلاس‌ها نخواهید رفت.
در کنار این کارها طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های آموزشی و تفریحی هم وجود دارد که به دلیل ماهیت انتخابی آنها در پست بعدی به آنها اشاره می‌شود.
ثبت دیدگاه