سن و ادامه تحصیل: آیا برای ادامه تحصیل مهاجرین، سن یک پارامتر مهم است؟ – بخش نخست
09 می 2010 - 4:00
بازدید 395
7

        دوستی از مخاطبان سایت از ما خواسته در ادامه بررسی رابطه سن مهاجرین با موضوعات مختلف در کانادا، درباره رابطه آن با ادامه تحصیل و اینکه آیا کهنسالگی تاثیر منفی در این ارتباط دارد نکاتی را بیان کنیم. در اینجا تلاش می کنیم تا به این موضوع از زوایای مختلف بپردازیم. […]

ارسال توسط :
پ
پ

 

 

 

 

دوستی از مخاطبان سایت از ما خواسته در ادامه بررسی رابطه سن مهاجرین با موضوعات مختلف در کانادا، درباره رابطه آن با ادامه تحصیل و اینکه آیا کهنسالگی تاثیر منفی در این ارتباط دارد نکاتی را بیان کنیم. در اینجا تلاش می کنیم تا به این موضوع از زوایای مختلف بپردازیم.

رفع یک ابهام و دقت در یک نکته

وقتی درباره افراد مسن و رابطه آنها با تحصیل سخن می گوییم منظورمان چه سنی است؟ این پرسشی است که خود پرسشگر اصلی باید به آن پاسخ گوید. واقعیت این است که شما می توانید هر کس را که سنش از حداکثر سن متوسط دانشجویان یک مقطع تحصیلی در مراکز آموزشی بیشتر است (ولو اینکه این اختلاف در حد ۴-۵ سال باشد) یک فرد مسن در نظر بگیرید. مثلا اگر دانشجویان دوره تمام وقت کارشناسی مهندسی برق و الکترونیک در دانشگاه های کانادا در سن ۱۹ سالگی این مقطع تحصیلی را آغاز می کنند و در ۲۳ یا حداکثر ۲۴ سالگی آن را به پایان می رسانند و شما یک مهاجر ۳۰ ساله هستید که به دلایلی تصمیم گرفته اید در این مقطع تحصیل کنید، یک فرد مسن برای این رشته محسوب می شوید در حالیکه در تعاریف عمومی هنوز در رده سنی جوان قرار دارید.

اما گاهی منظور از این سوال اشاره به افرادی است که در سال های آغازین یا میانه های دوران میانسالگی (مثلا۵۰ سالگی به بعد) قرار دارند و می خواهند به پشت میزهای مدرسه (school به معنای اعم آن در کانادا زیاد بکار می رود و منظور تحصیلات سیستماتیک در تمامی مقاطع تحصیلی است) بازگردند و در این باره پرسش می کنند. چه از آن گروه باشید و چه این گروه یک نکته را باید برای خود روشن سازید که اساسا رابطه شما با مقوله تحصیل و تبعات آن اعم از خواندن مطالب، انجام تکلیف و شرکت در امتحانات و آزمون ها چگونه است. 

اگر به فرض ۵۰ سال دارید اما از دوران تحصیل دانشگاهی خود به نیکی و خوشی یاد می کنید (البته منظور آن بخش است که به خود تحصیل می پردازد و نه حواشی آن!) و در تمام این سال ها هم رابطه خود را با آن قطع نکرده اید، چه بسا دوره های تکمیلی و کمک آموزشی گذرانده اید، تلاش کرده اند از طریق مطالعه مداوم، آخرین تغییرات حوزه تخصصی خود را دنبال کنید، دنبال فراگیری مهارت های مختلف نظیر کار با نرم افزارهای مختلف بوده اید، از بکارگیری آموزش ها و آزمودن دانسته های جدید خود در محیط کار نگرانی نداشته اید، در برخورد با هر سیستم یا نرم افزار جدید در محیط کار سراغ مواد، جزوات یا دوره های آموزشی یا خودآموزی بوده اید و …یعنی اگر ارتباط خود را با امر فراگیری و آموزش و به کارگیری دانسته ها قطع نکرده اید شما نه تنها برای بازگشت به پشت میز پیر نیستید بلکه چه بسا بسته به رشته ای که انتخاب می کنید و رابطه آن با گذشته علمی و تجربی خود بتوانید در حد یک تعلیم دهنده در کلاس حاضر شوید و دیگران را تحت تاثیر قرار دهید.

اما اگر در قدیم هم چندان میل و رقبتی به درس نداشته اید، در این سال ها در تمام مسیرهای اداری و کاری تلاش کرده اید که سیستم ها و رویه های جاافتاده را تکرار کنید، حوصله پیگیری جنبه ها، تکنیک ها و دانش های جدید را نداشته اید، هنوز همه کارهای ریز و درشت کامپیوتری و نرم افزاری شغلتان را دیگران انجام می دهند و…باید قبل از اندیشه بازگشت به پشت میز یک بازنگری جدی در روحیات و دیدگاه های خود انجام دهید یا قید ادامه تحصیل را بزنید.

در کانادا کم نیستند مهاجرانی که در فاصله سنی بین ۳۵ تا ۵۵ سال (و حتی بالاتر) برای آموختن تلاش می کنند (و در اینجا، منظور از آموختن فراتر از صرف گذراندن یک دوره تحصیلی است) و احساس نمی کنند که پیر شده اند یا تحصیل برای آنها دیر است (و تعداد این افراد واقعا زیاد است) اما در مقابل می توانید جوانان زیر ۳۰ سالی را هم بیابید که اگر دریافت فلان مجوز کاری نیاز به گذراندن دو واحد درسی و دادن یک امتحان معمولی باشد اصلا قید آن شغل را می زنند. پس هر آنچه بعد از این طرح می کنیم با این فرض است که شما صرف نظر از سن شناسنامه ای خود، رابطه خوبی با مقوله آموزش دارید و یا در حال اصلاح این رابطه هستید.

تحصیل افراد مسن و سیاست های آموزشی دولت های فدرال و استانی

آیا دولت های فدرال یا استانی مشوق ادامه تحصیل شما حتی اگر سن و سالی از شما گذشته باشد هستند؟ در این زمینه تردید نکنید که پاسخ صد در صد مثبت است. شما در کانادا مشوقی جدی تر و مسئولیت پذیرتر از دولت ها در امر ادامه تحصیل پیدا نمی کنید. سیاست های همه دولت های استانی شبیه به یکدیگر نیست اما در همه استان ها مشاهده خواهید کرد که چگونه از طریق پرداخت کمک هزینه به موسسات آموزشی برای کاهش یا کنترل شهریه ها، ارائه مشوق های مالیاتی به داوطلبان در صورت تحصیل، ارائه وام های کم بهره (که خصوصا برای مهاجرین تازه وارد که درآمد زیادی هم ندارند به سهولت ارائه می شود) انواع کمک هزینه های به صورت گرنت و بورسیه که نیازی به بازپرداخت آنها نیست، سهولت فراوان در شیوه بازپرداخت وام ها و تصویب ده ها مورد تشویقی برای کارفرمایان که نتیجه آن سهولت ادامه تحصیل شما خواهد بود، شما را به ادامه تحصیل تشویق می کنند.

است. همچنین بعدها خواهید دید که برنامه هایی مالی مربوط به پس انداز و بازنشستگی به رغم همه محدودیت هایی که برای برداشت پول دارند، چگونه برای ادامه تحصیل یاریگر شما هستند و در این موارد سن شما هیچ اهمیتی ندارد بلکه بالعکس افراد پر سن و سال تر بیشتر تشویق می شوند و اصولا خیلی از این برنامه ها به گونه ای تعریف شده اند که در مورد افراد پر سن و سال تر معنا می یابند. شعار محوری و استراتژیک تمام دولت های کانادا از هر حزبی که بوده اند تشویق و ترغیب کانادایی ها به تحصیل و فراگیری مادام العمر lifelong learning بوده و این موضوع را تنها شرط باقیماندن کانادا در صف اول مسابقه جهانی پیشرفت می دانند.

تحصیل افراد مسن و الزامات بازار کار

بازار کار کانادا نه تنها در مقابل تحصیل افراد سن و سال دار قرار ندارد بلکه الزامات آینده آن در گرو تحصیل بیشتر افراد است. هفته ای نیست که خبری یا گزارشی از میزان اهمیت ادامه تحصیل، به روز بودن آگاهی های شاغلین بازار کار و نظایر این موضوعات که خلاصه همه آنها تشویق به بازگشت به پشت میزها است در اخبار منعکس نشود. همین موضوع به همراه سیاست های تشویقی و مالیاتی دولت های استانی و فدرال برای کارفرمایان سبب شده که آنها میل و رغبت زیادی در تشویق شاغلان خود به ادامه تحصیل نشان دهند. کارفرمایان زیادی هستند که حاضرند تا ۵۰ درصد هزینه های تحصیلی شما را در صورتیکه در رشته مرتبط با شغلتان باشد تقبل کنند. همچنین خیلی از آنها همه هزینه های کارگاه های آموزشی یا دوره های کوتاه مدت تحصیلی یا مثلا گذراندن یک یا دو کلاس در یک سمستر تحصیلی را که دپارتمان شما به تایید رسانده باشد بر عهده می گیرند. 

همچنین بسیاری از موسسات و کارفرمایان کانادایی در صورتیکه شما یک آزمون خاص مرتبط با رشته خود (مثلا آشنایی با آخرین استانداردهای زیست محیطی یا بهینه سازی مصرف انرژی و ده ها مورد نظیر اینها را) را با موفقیت پشت سر بگذرانید (که معنای آن حداقل ۳ تا ۶ ماه مطالعه مکتوبات و مستندات مرتبط با بحث است) کل هزینه آزمون را (که معمولا برای چنین آزمون هایی رقم قابل توجهی است) به شما پرداخت می کنند و در اولین فرصت ممکن هم با ارتقا شغلی یا درآمدی شما پاداش تلاش اتان در آن آزمون را تقدیم می کنند. 

همچنین برخی موسسات در صورتیکه وضعیت شغلی شما در آنها تثبیت شود و احساس کنند که شما برای آنها باقی خواهید ماند (اصطلاحا loyalty شما به آنها اثبات شود) اگر شما در موقعیت های مدیریتی قرار بگیرید حاضرند هزینه های سنگین گذراندن دوره های MBA را هم پرداخت کنند. البته خیلی از این گونه تسهیلات به اوضاع اقتصادی جامعه مربوط می شود و معمولا در شرایط خوب اقتصادی بر حجم اینگونه امکانات و تشویقات افزوده می شود. در یک کلام کارفرمایان کانادایی (خصوصا شرکت های بزرگ و معتبر) و بازار کار کانادا شما را به ادامه تحصیل و فراگیری علوم و دانش های جدید و مرتبط با کارتان در هر سنی که باشید تشویق می کنند و بسیاری از این تشویق ها به دلیل ماهیت جایگاه های شغلی اصولا برای افراد سن و سال دار معنا می دهد.

در مطلب بعدی درباره سیاست های مراکز آموزشی در ارتباط با افراد مسن و همچنین مسائل خانوادگی این افراد در ارتباط با ادامه تحصیل خواهیم گفت

 

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.

مراقب تشابه نام‌ها باشید! مارا با نام کنپارس به دوستان خود معرفی کنید.
This is default text for notification bar