از آنجا که دریافت هر چه سریع‌تر گواهینامه به دلایل مختلف (داشتن کارت شناسایی کانادایی معتبر، امکان رانندگی ولو با ماشین اجاره‌ای، تاثیر روی کاهش نرخ بیمه خودرو در آینده…) یکی از اولویت‌های تازه‌واردان به کاناداست و هم‌چنین چون مطالب مربوط به این مورد در روی سایت پارس‌کانادا نیازمند به به‌روزرسانی است در این پست آخرین مطالب مرتبط را با این موضوع در مورد استان انتاریو را بیان می‌کنم.
یادآوری می‌کنم که قوانین مربوط به رانندگی و نحوه دریافت گواهینامه و انواع آن در کانادا موضوعی استانی است که به وزارتخانه حمل و نقل استانMinistry of Transportation (که ممکن است در هر استان عنوانی متفاوت داشته باشد) مربوط است و یکی از کارهای ضروری برای تازه‌واردان این است که با مراجعه به وبسایت این وزارتخانه در استان محل ورود، آخرین نسخه از آیین‌نامه رانندگی به همراه سایر اطلاعات مربوطه را مورد توجه و مطالعه قرار دهند. البته چنانچه فرصت دارید می‌توانید در ۱-۲ ماه مانده به سفر به کانادا که دیگر شهر محل اقامت خود را هم معین کرده‌اید، چنین مطالبی را به صورت تفننی و به عنوان تمرین انگلیسی (یا فرانسه) مرور کنید و سوالات تستی مربوطه را هم پاسخ دهید تا با محتوای بحث و تفاوت‌های قوانین با ایران آشنا شوید.
پیشتر مجموعه مطالبی در باره دریافت گواهینامه رانندگی در استان انتاریو ارائه شده است که همان‌طور که اشاره شد برخی از جزییات مطالب تغییر کرده است. در اینجا به‌طور خیلی فشرده به بیان اطلاعات مربوطه و تغییرات می‌پردازم.
در مورد رانندگی با خودروهای شخصی سه سطح گواهینامه در انتاریو وجود دارد که به ترتیب G۱، G۲ و G خوانده می‌شود.
گواهینامه G۱ بعد از قبولی در آزمون تستی آیین‌نامه به متقاضی اعطا می‌شود. این گواهینامه مشخص کننده اطلاعات هویتی شماست (یکی از معتبرترین کارت‌های شناسایی یا ID card در کانادا) و به شما اجازه می‌دهد که با نظارت یک فرد مسئول (مثلا معلم تعلیم رانندگی یا یک راننده قدیمی دارای گواهینامه سابقه‌دار G تحت شرایط خاصی) تمرین رانندگی انجام دهید. معنای این گواهینامه این است که شما با قوانین رانندگی در استان انتاریو آشنایی دارید و برای رانندگی مستقل، نیازمند به تمرین هستید.
گواهینامه G۲ اجازه می‌دهد که شما به‌طور مستقل رانندگی کنید. اگر شما ۱۹ سال یا کمتر داشته باشید، هنوز محدودیت‌هایی برای رانندگی دارید (مثلا برای رانندگی در شب…) و هم‌چنین اعتبار گواهینامه شما از نظر تاریخی محدودیت دارد (۵ سال از زمان صدور گواهینامه G۱). در واقع این گواهینامه به شما اجازه می‌دهد رانندگی کنید اما در عین حال شما را تشویق می‌کند تا با تمرین بیشتر، زودتر شرایط کیفی مناسبی برای دریافت گواهینامه G به دست آورید. به صورت رسمی، شما باید تا یک سال از زمان صدور گواهینامه G۱ صبر کنید تا بتوانید در آزمون G۲ شرکت کنید. مگر اینکه در کلاس‌های تعلیم رانندگی مورد تایید وزارتخانه شرکت کرده و با موفقیت آنها را طی کنید (در این صورت پس از ۸ ماه می‌توانید در آزمون رانندگی G۲ شرکت کنید) و یا سابقه رانندگی بیش از یکسال در کشوری دیگر داشته باشید.
گواهینامه G نشان می‌دهد که شما همه مراحل مربوطه را طی کرده‌اید و محدودیتی برای رانندگی با هر نوع وسایلی که ذیل این نوع گواهینامه قرار می‌گیرد ندارید. بعد از دریافت این گواهینامه فقط باید هر ۵ سال یک بار آن را تجدید کنید که شامل پرداخت هزینه و گرفتن عکس جدید (در خود محل صدور گواهینامه) است و فعالیت دیگری برای آن لازم نیست. به صورت رسمی، شما باید یک سال از زمان صدور گواهینامه G۲ صبر کنید تا بتوانید در آزمون G شرکت کنید. مگر اینکه بیش از دو سال در کشوری دیگر سابقه رانندگی مناسب و بدون ایجاد مشکل داشته باشید (البته در صورت داشتن گواهینامه از سایر استان‌های کانادا یا برخی کشورها که سیستم رانندگی مشابهی با کانادا دارند می‌توانید مستقیما و بدون شرکت در آزمون، گواهینامه G دریافت کنید.)
یادآوری: بعد از اینکه شهروند کانادا شدید اگر علاقه‌مند بودید می‌توانید تقاضای صدور Enhanced Driver’s Licence بدهید. این نوع گواهینامه، حاوی یک قطعه چیپ الکترونیکی با اطلاعات پاسپورتی شماست و حکم پاسپورت و گواهینامه هم‌زمان را دارد و به‌ویژه اگر از مرزهای زمینی به امریکا تردد دارید کارایی خوبی خواهد داشت چون نیازی به حمل پاسپورت نخواهید داشت.
دریافت گواهینامه نوع G۱
برای دریافت این نوع گواهینامه تغییر عمده‌ای نسبت به گذشته ایجاد نشده است. سال‌ها قبل معمولا از شما می‌خواستند که برای آدرس، مدرک نشان دهید تا مشخص کند شما ساکن انتاریو هستید اما الان چنین موردی نیاز نیست! کافی‌است متقاضی با مدارک هویتی (در مورد یک تازه‌وارد بهترین مورد پاسپورت است. فهرست مدارک مورد پذیرش را اینجا ببینید.) به یکی از شعبات دریافت گواهینامه در استان مراجعه و ضمن پرداخت هزینه، ثبت نام کند. در این پست از وبسایت پارس‌کانادا و یا این صفحه از وبسایت رسمی وزارتخانه، شما می‌توانید جزییات بیشتری دریافت کنید. هم‌زمان شما باید یک معاینه چشم هم بدهید که در همان محل و خیلی سریع و ساده انجام می‌شود. نکته مهم این است که:
اگر شما در ایران گواهینامه داشته‌اید و بیش از یکسال از زمان صدور آن می‌گذرد حتما این گواهینامه را به کانادا بیاورید و با مراجعه به یکی از مترجمین رسمی، آن را ترجمه کنید (توجه داشته باشید که ترجمه رسمی از ایران مورد قبول نیست. این هم یکی دیگر از تغییرات نسبت به گذشته!) و اصل و ترجمه رسمی آن را در زمان ثبت نام به متصدی مربوطه نشان دهید. در این صورت می‌توانید بلافاصله بعد از دریافت گواهینامه G1 برای شرکت در آزمون رانندگی برای دریافت گواهینامه G2 و یا مستقیما شرکت در آزمون G (اگر سابقه رانندگی بیش از دو سال داشته باشید) اقدام کنید.
توجه داشته باشید که ارائه اصل گواهینامه ایرانی و ترجمه رسمی آن در انتاریو را باید در همین مرحله تقاضا برای G1 انجام دهید ولو اینکه نمی‌خواهید بلافاصله گواهینامه G2 بگیرید. چون اگر چنین نکنید باید حتما از قاعده یکسال انتظار برای شرکت در آزمون G2 و پس از آن یکسال دیگر برای G پیروی کنید و تفاوتی با کسی که سابقه رانندگی ندارد نخواهید داشت.
آزمون G1 آزمون بسیار ساده‌ای است که با مطالعه کتابچه آیین‌نامه و مرور تست‌های آزمون (که مجموعه‌ای از آنها روی اینترنت در دسترس است) دشواری خاصی ندارد. البته چون احتمالا این اولین آزمونی است که به زبان انگلیسی می‌دهید ممکن است در ابتدا کمی دشوار به نظر برسد. به همین دلیل توصیه می‌کنم به هیچ‌وجه از کتابچه‌های ترجمه فارسی استفاده نکنید و تلاش کنید همه مطالعات و تجربیات شما به انگلیسی باشد تا اعتماد به نفس لازم را به دست آورید. معمولا این آزمون حدود ۲۰ دقیقه طول می‌کشد (برای من حدود ۱۰ دقیقه بود اما من کمتر از ده دقیقه هم دیده‌ام) اما سرعت اصلا مهم نیست و صحت پاسخ‌ها اهمیت زیادی دارد. شما اجازه دارید تعدادی پاسخ غلط هم داشته باشید. اگر احیانا در آزمون موفق نبودید اشکالی ندارد و می‌توانید بلافاصله در همان روز هم اگر خواستید دوباره در آزمون شرکت کنید. فقط بحث هزینه است و وقت (که این دومی را شما به عنوان تازه‌وارد فراوان در اختیار دارید!) البته توصیه می‌کنم اگر در ازمون موفق نبودید ببینید که چه تست‌هایی را تردید داشته‌اید و تلاش کنید پاسخ آنها را در دفترچه مربوطه پیدا کنید. هم چنین با رفتن به یک کافی‌شاپ یا نظیر آن قدری به خودتان تمدد اعصاب دهید و بلافاصله در صف انتظار آزمون بعدی نیاستید. شما در حال مسابقه با کسی نیستید!
آزمون G2 و G
بعد از ۱۲ ماه از صدور گواهینامه G1 شما می‌توانید در آزمون رانندگی برای دریافت گواهینامه G2 شرکت کنید. البته همان‌طور که بیان شد، اگر شما بالای یک سال سابقه رانندگی داشته باشید می‌توانید بلافاصله بعد از دریافت گواهینامه G1 برای G2 تقاضا دهید. برای این کار باید در وبسایت مربوطه ثبت نام کنید و برای آزمون وقت بگیرید.
از آنجا که به عنوان تازه‌وارد احتمالا ماشین ندارید بهتر است که از یکی از تعلیم‌دهندگان رانندگی برای استفاده از ماشین وی درخواست کنید. معمولا هزینه ثابتی برای ماشین و رزرو زمان آزمون (اگر بخواهید خود وی این کار را انجام دهد) وجود دارد. توصیه اکید می‌کنم که حداقل ۲ جلسه قبل از آزمون، با یک تعلیم‌دهنده خبره و کاردرست تمرین کنید (توجه داشته باشید که همه تعلیم‌دهندگان، لزوما مربیان خوبی نیستند) و از وی بخواهید که وضعیت شما را بررسی کند. تجربه نشان داده که هر چقدر افراد در ایران تجربه رانندگی بیشتری داشته باشند خطر مردود شدن برایشان بیشتر است چون بسیاری از عادات رانندگی در ایران در کانادا تخلف است و بسیاری از مواردی که در اینجا لازم به انجام است، سال‌هاست در ایران از برنامه رانندگی حذف شده است! (مثلا رعایت سرعت مجاز، توجه به حق تقدم ایمن عابر پیاده حتی اگر در حال عبور متخلفانه باشد، استفاده از راهنما signal و یا چک کردن نقطه کور blind spot در تغییر بین خطوط یا زمان خروج از پارک و…)
اگر بیش از دو سال سابقه رانندگی داشته باشید باید علاوه بر ترجمه گواهینامه، مدرکی از شهرک آزمایش دال بر سابقه بدون تخلف رانندگی هم همراه بیاورید و به متصدی مربوطه ارائه دهید تا بتوانید به جای آزمون G2 مستقیما در آزمون G شرکت کنید.
سوال: اگر شرایطش را داشته باشیم آیا بهتر است در آزمون G2 شرکت کنید یا مستقیما در G؟
این بستگی دارد به وضعیت شما. اگر در ایران راننده‌ای بوده‌اید که تلاش کرده‌اید به قوانین و مقررات احترام بگذارید و به طعنه‌ها و ریشخندهای بقیه و تعریف مرسوم از رانندگی در ایران اعتنا نکرده‌اید و تعلیم دهنده شما در کانادا هم می‌گوید که آمادگی دارید خوب چرا که نه؟ از شر آزمون مجدد، هزینه اضافه و نگرانی اینکه زمان اعتبار گواهی‌نامه‌تان محدودیت دارد خلاص می‌شوید.
اما اگر از کسانی هستید که در ایران معتقدند «تو هر جور دوست داری برو، این مشکل بقیه است که بفهمند باید چه کنند»، لایی کشیدن و سبقت تحت هر شرایطی را جزو افتخارات خود تعریف می‌کنید، سال‌هاست از آخرین باری که از راهنما استفاده کرده‌اید گذشته یا فقط از آن برای گردش به چپ استفاده می‌کنید، برای هر نوع رابطه‌ای با اتومیبل‌های دیگر دست‌تان روی بوق است، قادر به کنترل سرعت بین ۴۵ تا ۵۰ کیلومتر در محلی که حداکثر سرعت ۵۰ کیلومتر است نیستید، و از همه مهم‌تر از آخرین باری که هر دو دست‌تان با یک زاویه منفرجه روی فرمان بوده سال‌هاست گذشته و معتقدید که فرمان را نه با یک دست که با یک انگشت و حتی با سر انگشت باید گرداند، نه تنها آزمون G بلکه ممکن است آزمون G2 هم برای شما زود باشد.
توجه داشته باشید که شما به کانادا نیامده‌اید تا چنین عاداتی را در اینجا هم ادامه بدهید. نگران هزینه اضافه برای مربی و صبر بیشتر برای دریافت گواهینامه هم نباشید چون اگر بخواهید با همین عادت‌ها رانندگی کنید، حتی اگر گواهینامه بگیرید احتمال اینکه در سه سال اول حداقل یک بار به دلیل تخلف (یا بدتر، تصادف) جریمه شوید زیاد است و این می‌تواند هزینه بیمه خودروی شما را حتی برای ماشین‌های بسیار ارزان تا ۵۰۰ دلار در ماه بالا ببرد. آیا نمی‌ارزد که چند جلسه بیشتر به یک تعلیم دهنده خوب ساعتی ۳۰ دلار بدهید و به جایش در سه سال اول حضور در کانادا مجبور نباشید سالی ۵ یا ۶ هزار دلار پول بیمه ماشین بدهید؟
البته یک راه بهتر این است که اگر تاکنون چنین نبوده، تلاش کنید حداقل در ۶ ماه آخر حضور در ایران، همه قوانین رانندگی را به بهترین شکل انجام دهید: هر دو دست روی فرمان، نگاه مداوم به آیینه‌ها، استفاده از راهنما برای هر نوع تغییری در مسیر حرکت، رعایت حقوق سایر رانندگان و عابران پیاده، توجه به نقطه کور…می‌دانم کشنده است! اما هیچ کار دشواری نیست که با تمرین آسان نشود.
تاثیرش را بعدا خواهید دید.
ثبت دیدگاه