آنچه در زیر می‌خوانید گزارشی است که اداره آمار کانادا درباره وضعیت اشتغال، درآمد و ساعات کاری در کانادا در مقایسه یک ساله فاصله اکتبر ۲۰۰۹ تا اکتبر ۲۰۱۰ ارائه داده است.
درفاصله ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ تا ماه اکتبر سال ۲۰۱۰، درآمد متوسط هفتگی کارکنان NFP(non-farm employee) با ۴.۴ درصد رشد به ۸۶۳ دلار و ۳۳ سنت رسید.
در ماه‌های اخیر روند رشد درآمد سرعت بیشتری گرفته است. ماه اکتبر امسال سومین ماهی بود که در آن به طور متوالی رشد مقایسه‌ای سالانه درآمد از ۴ درصد بیشتر بود. پیش از این دوره این رشد برای چهار ماه متوالی از ۳ درصد بیشتر شده بود. این در حالی است که در بیشتر ماه‌های سال ۲۰۰۹ نرخ این رشد زیر ۲ درصد بوده است.
بخشی از رشد درآمد هفتگی در فاصله ماه‌های اکتبر سال ۲۰۰۹ تا اکتبر سال ۲۰۱۰ به دلیل رشد ۰.۹ درصدی در متوسط ساعات کاری در هفته در این مدت بود. باقی این افزایش به دلایل دیگری بازمی‌گشت. برخی از این دلایل عبارت بودند از بالا رفتن میزان دستمزدها، تغییر در بافت اشتغال در بخش صنعت، تغییر در میزان اشتغال در صنایع و تجربیات کاری.
برای اطلاع بیشتر باید گفت که برآورد اشتغال، حقوق و ساعات کاری که به طور مخفف به آن SEPHنیز گفته می‌شود، آماری بیزینسی از شاغلان NFPاست. هدف اصلی این آمارگیری این است که تصویر مشخصی از وضعیت و سطح درآمد، تعداد مشاغل و ساعات کاری به تفکیک حوزه‌های مختلف صنعت و در سطوح کشوری، استانی و قلمرویی ارائه دهد.
علاوه بر گزارش مذکور، اداره آمار کانادا هر ماهه بر اساس نتایج آمارگیری نیروی کار (LFS) به ارائه تخمینی از وضعیت اشتغال نیز اقدام می‌نماید. LFSنوعی بررسی آماری است که هدف اصلی آن تقسیم‌بندی سنی جمعیت نیروی کار به سه گروه خاص است: شاغلان (از جمله خوداشتغالان) ، بیکاران و کسانی که در زمره نیروی کار نیستند. این بررسی منبع رسمی برای اعلام میزان بیکاری است و به جمع‌آوری داده‌ها با مشخصات جمعیتی و اجتماعی همه گروه‌های فوق در نیروی کار می‌پردازد.
تغییرات در متوسط درآمد به عوامل متعددی بستگی دارد. تغییر درسطح درآمد، تعداد کارکنان حقوقبگیر و تعداد ساعات کاری می‌توانند بر این تغییرات تاثیر بگذارد. عوامل دیگر شامل تغییرات مرکب در یک دوره زمانی هستند از جمله تغییر در سهم مشاغل تمام‌وقت و نیمه‌وقت، تغییر در سهم کارکنان موقت، باسابقه یا کم‌سابقه، میزان توزیع مشاغل در صنایع مختلف و نحوه توزیع اشتغال در صنایع مختلف. در استان‌ها و قلمروهای مختلف و نیز در دوره‌های زمانی گوناگون، این تاثیرات نیز متغیر هستند.
از آنجا که درآمد می‌تواند تحت تاثیر هر یک از این عوامل باشد، گاهی پیش می‌آید که درآمد یک وضعیت را نشان می‌دهد و اشتغال حقوق‌بگیران یک وضعیت دیگر و حتی کاملا مخالف را (چه در سطح متراکم و چه در بخش‌ها یا صنایع مختلف این احتمال وجود دارد).
در همه استان‌ها متوسط درآمد هفتگی افزایش داشته است. در استان‌های ساسکاچوان، آلبرتا، نووا اسکوشیا و انتاریو این رشد از متوسط ملی بالاتر بوده و برعکس در استان پرینس ادوارد آیلند این رشد کمتر از حد متوسط کشوری بوده است.
متوسط درآمد هفتگی در بخش‌های مختلف صنایع بزرگ کانادایی در فاصله ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ تا ماه اکتبر سال ۲۰۱۰، در بخش تولید، بخش عمده فروشی، بخش خدمات حرفه‌ای، علمی و تکنیکی و بخش خدمات اداری و حمایتی نیز بالاتر از حد متوسط کشوری یعنی ۴.۴ درصد بوده است.
از ماه اکتبر ۲۰۰۹، یعنی زمانی که متوسط درآمد هفتگی در بخش تولید به پایین‌ترین حد خود رسید، تا ماه اوگست سال ۲۰۱۰، میزان درآمد روندی افزایشی پیدا کرد. در دو ماه متوالی بعد از آن میزان درآمد در بخش تولید به طور مشخصی ثابت ماند.
درمیان صنایع تولیدی، رشد درآمدها از ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ تا ماه اکتبرسال ۲۰۱۰ درصنایع مربوط به تولید نوشیدنی‌ها، تولیدات مربوط به نفت و ذغال، محصولات پلاستیکی و لاستیکی، فلزات اولیه، ماشین‌آلات و بالاخره مواد غذایی از همه قوی‌تر بود.
رشد درآمدی در بخش‌هایی چون معدن، سنگ‌های معدنی و استخراج نفت و گاز که از ماه اوگست سال ۲۰۰۹ با افت میزان درآمدی مواجه شده بودند، وضعیتی بسیار خوب پیدا کرد. از ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ تا ماه اکتبر سال ۲۰۱۰ میزان درآمد در این بخش‌ها ۱۳.۶ درصد افزایش داشته که به این ترتیب بیشترین میزان افزایش درآمد در میان همه بخش‌های صنعتی را به خود اختصاص داده اند. در همه بخش‌های گفته شده یعنی معدن، سنگ‌های معدنی و استخراج نفت و گاز این رشد بسیار بالا بوده است.
درماه اکتبر زمانی که رشد سالانه متوسط درآمد هفتگی در بخش ساخت و ساز (۰.۳ + درصد) یکی از پایین ترین رشدها را در بین بخش‌های بزرگ صنعتی دیگر داشت، درمیان بخش‌های مختلف از این نظر تفاوت‌های قابل توجهی به چشم می‌خورد. در حالی‌که طی ۱۲ ماه هم درآمد و هم میزان اشتغال در بخش ساخت و ساز تجاری و ساختمانی افزایش نشان می‌داد، هم درآمد و هم اشتغال در دو بخش ساخت و ساز تاسیسات شهری و سنگین کاهش داشت. این بخش‌ها از بخش‌های فرعی در صنعت ساخت و ساز هستند که از بالاترین رقم دستمزد نیز برخوردارند. کاهش درآمد در این بخش‌های فرعی باعث شد که در نتیجه در این دوره درکل بخش ساخت و ساز با کاهش درآمد مواجه باشیم.
در ماه نوامبر به نسبت ماه سپتامبر، استخدام کارکنان NFPاز سوی صنایعی که با این گروه از کارکنان سر و کار دارند، ۰.۱ درصد (منفی۱۰ هزار و ۴۰ نفر) کاهش داشت که تقریبا افزایش مشابهی را که در ماه پیش از آن داشت خنثی کرد. از ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ تعداد شاغلان حقوقبگیر در این حوزه ۱.۷ درصد (مثبت ۲۴۱ هزار و ۱۰۰ نفر) افزایش داشت.
در ماه اکتبر تعداد شاغلان حقوقبگیر برای سومین بار طی چهار ماه به میزان ۰.۵ درصد (منفی ۸ هزار نفر) کاهش یافت. بیشترین میزان کاهش در مشاغل وابسته به بخش تولید در این ماه به صنایع غذایی، چاپ و فعالیت‌های مربوطه و بالاخره محصولات ساخته شده از فلزات مربوط می‌شد. از ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ به این سو مجموع مشاغل درکارخانه‌ها ۰.۴ درصد (مثبت ۵ هزار و ۶۰۰ نفر) افزایش پیدا کرد.
از ماه سپتامبر به این سو تعداد مشاغل در حوزه بهداشت و و خدمات اجتماعی ۰.۲ درصد (منفی ۳ هزار و ۹۰۰ نفر) کاهش داشت که بیشترین این کاهش به حوزه‌هایی چون خدمات به معلولین و بیماران روانی و نیز بخش‌هایی چون پزشکی عمومی و بیمارستان‌های جراحی مربوط می‌شد. به رغم این یک ماه که در آن تعداد مشاغل در بخش بهداشت کاهش داشت، از ماه اکتبر ۲۰۰۹ به این سو، تعداد مشاغل در حوزه بهداشت ۱.۷ درصد (مثبت ۲۶ هزار و ۷۰۰ نفر) افزایش داشته که همین امر این بخش را به یکی از تاثیرگذارترین بخش‌ها در افزایش کلی مشاغل طی ۱۲ ماه گذشته در کشور تبدیل کرده است.
در ماه اکتبر در بخش خدمات اداری و حمایتی میزان کارکنان حقوقبگیر ۰.۳ درصد (مثبت ۲ هزار و ۱۰۰ نفر) افزایش داشت که نیمی از این افزایش به بخش خدمات مربوط می‌شد. از ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ به این سو تعداد کارکنان در بخش خدمات اداری و حمایتی ۲.۸ درصد (مثبت ۱۹ هزار و ۷۰۰ نفر) افزایش پیدا کرد.
مجموع ساعات کاری شاغلان ساعتی یا حقوقبگیر در ماه اکتبر نسبت به ماه پیش از خود تغییر زیادی نکرد و مجموع افزایش آن در ۱۲ ماه گذشته فقط چیزی درحدود ۲.۴ درصد بود. در ماه اکتبر متوسط ساعات هفتگی شاغلان ساعتی یا حقوقبگیر به ۳۲.۹ ساعت بالغ شد و نسبت به شش ماه متوالی پیش از خود تغییری نداشت اما نسبت به ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ با ۳۲.۶ ساعت، افزایش نشان می‌داد.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه