شفاف سازی و پاسخ به برخی ابهامات پزشکان متقاضی استفاده از خدمات کنپارس
در مواجهه با پرسشهای تعدادی از پزشکان متقاضی استفاده از خدمات کنپارس، با برخی ابهامات از سوی آنها روبرو شدهایم که بیشتر ناشی از اطلاعات ناقص و شفاهی، مراجعه به مراجع و منابع نامطمئن و غیر رسمی و سوبرداشت از فرآیند کاری سیستم پزشکی کانادا و خدمات مرتبط کنپارس با آن بوده است.
در اینجا به برخی از مهمترین موارد اشاره شده است:
یکی از خطاهای خیلی آشکار در مورد بسیاری از پزشکان مهاجر که منجر به طولانی شدن زمان جذب آنها در سیستم کانادا میشود اعتقاد به این مطلب است که «باید اول وارد کشور کانادا شوند بعد در مورد کارشان اقدام کنند». اولین آسیب این سوءبرداشت این است که پزشکان سالها از سیستم کاری دور میمانند و در نتیجه وارد شدن آنها به سیستم، به ایجاد خلا در رزومه کاری و تضعیف شدن آن روز به روز دشوارتر میشود.
علاوه بر این پزشکی نظیر هر حرفه دیگر به تمرین و ممارست عملی نیازمند است و اگر پزشک ۶-۷ سال از آن دور شود، حتی اگر از نظر علمی هم بتواند خود را به روز نگاه دارد (که امر دشواری است) در واقع مهارتهای عملی و اجرایی خود را از دست میدهد و با بالا رفتن سن این امر تشدید میشود.
طولانی شدن مرحله جذب تبعات به مراتب بیشتر و تلختری دارد: داوطلب رفته رفته اندوخته مالی خود را از دست میدهد، دچار استرس میشود، اعتماد به نفس خود را از دست میدهد، برای تامین زندگی غرق در فعالیتهای غیر مرتبط میشود و نهایتاً ممکن است برای همیشه این حرفه را کنار بگذارد.
اما اگر آمادگی را از همان آغاز و در ایران و با راهنمایی افراد خبره آغاز کند و امتحانات ممکن را هم در همین زمان پشت سر بگذارد و با آگاهی کامل پا به کانادا بگذارد، مسیر را با آسودگی خاطر و اعتماد به نفس کامل طی خواهد کرد و لغزشهای کوچک به سقوطهای بزرگ منجر نخواهد شد.
اینجاست که کنپارس میتواند بهترین کمک و راهنما برای تمامی انتخابها و خصوصاً زمان مهاجرت کامل باشد. توصیه ما به پزشکان عزیز این است که ابتدا با شرکت کنپارس مشورت کنند و مسائل مهاجرتیاشان را با دقت به جلو ببرند. بهتر است تا زمانی که مسائل مربوط به کار پزشکی در کانادا به نتیجه قابل قبولی نرسیده باشد، کار خود را در ایران از دست ندهند و در زمان مناسب کار را از ایران به کانادا منتقل کنند.
ابهام دیگر در مورد تفاوت دو سیستم است. بسیاری از افراد میپندارند که پزشکی در همه جای دنیا پزشکی است، کتابها همان هستند و بیماران هم همان و لذا با اندکی مطالعه و صحبت با یکی دو نفر کار تمام است در حالیکه این دو سیستم تفاوت بنیانی دارند، در دو نظام حکومتی کاملاً متفاوت اجرا میشوند و با بیمارانی متفاوت طرف هستند. در ادامه به این نکته بیشتر خواهیم پرداخت اما در اینجا لازم است یادآوری کنیم همین خطای در برداشت عامل بسیاری از ضعفها و نقصانهای بعدی و عدم موفقیت بسیاری از پزشکان مهاجر است.
پرسش دیگر از هزینههای خدمات کنپارس است. البته بخشی از این ابهام ناشی از ناآگاهی از شیوه دریافت آن و حجم خدماتی تخصصی و حرفهای است که کنپارس در اختیار مشتریان طرف قرارداد خود قرار می دهد. اما صرفنظر از این نکات، بیتوجهی به زاویه دید بحث است. اگر این موارد را به چشم هزینه ببینیم یک جور نتیجهگیری خواهیم کرد و اگر به چشم سرمایهگذاری ببینیم جور دیگر اظهارنظر میکنیم. اگر خدمات متخصصین کنپارس منجر به افزایش شانس داوطلب و کاهش چند ساله فرآیند ورود به سیستم شوند آیا نباید نام آن را سرمایهگذاری نامید.
حتی میتوان گفت به طور متوسط حقوق یک پزشک از نخست وزیر کانادا بیشتر است.
همانطور که قبلاَّ بارها اشاره شده است حقوق اساتید دانشگاه در کانادا، مبلغی حدود ۱۰۰ تا ۱۲۰هزار دلار در سال است و با این درآمد آنها میتوانند زندگی مرفهی را داشته باشند. در مورد پزشکان این مبلغ چنانچه در مناطق دولتی کار کنند، عملاّ شروع حقوقشان خواهد بود و حقوق آنها بستگی به تخصصی که دارا باشند، میتواند از۲۰۰ تا۵۰۰ هزار دلار در سال افزایش پیدا کند و در رشتههای داخلی و جراحی حتی تا یک میلیون دلار در سال نیزمیرسد.
بدین ترتیب پزشکان در کانادا یکی از پردرآمدترین افراد هستند و عموماً در اندیشه اینکه با این درآمد چه کنند. علاوه بر این معمولاً پس از یک دوره زمانی مشخص و تثبیت شدن در موقعیت حرفهای، آنها شروع به سرمایهگذاری در امور پزشکی میکنند که این امر درآمد آنها را به مراتب افزایش میدهد بنابر هر سیستم و روشی که بتواند رسیدن به این مراحل را کوتاهتر کرده و علاوه بر آن منجر به آماده سازی پزشکانی متناسبتر با سیستم درمان کانادا و با اعتماد به نفس بالا شود یک روش درآمدزایی و سرمایهگذاری خواهد بود.
این ایدهای است که کنپارس به آن باور دارد و همه تلاش خود را برای موفقیت آن که به موفقیت آینده پزشکان ایرانی در کانادا منجر خواهد شد به کار خواهد برد.
ثبت دیدگاه