پیشتر، از طریق همین سایت درباره تغییر رویه‌های استانها در کنترل وضعیت کسانی‌که از طریق برنامه‌های استانی مهاجرت کرده‌اند تذکر مهمی داده شده بود. همچنین بارها بیان شده است که برنامه‌های استانی و ویزاهایی از قبیل ویزای مهاجرت کارآفرینی باید با دقت و توسط کسانی انتخاب شود که قادر به رعایت شروط ویزا باشند. تصمیمات جدید دولت فدرال که برای کنترل سواستفاده‌های غیرقانونی از مسیرهای مکمل مهاجرتی نظیر برنامه استانها به مهاجران که یک نمونه از این تصمیمات در ادامه همین مطلب آمده، یادآوری می‌کند که هر یک از این برنامه‌ها به منظور دستیابی به اهداف خاصی طراحی شدهاند و بنابراین در زمان انتخاب آنها باید همه جوانب فعلی و آتی بحث را سنجید.
متاسفانه بعضا دیده شده کسانی که عنوان وکیل و یا مشاور مهاجرتی بر خود نهاده‌اند اما عضو سازمان‌های رسمی و نهادهای تحت کنترل نیستند با ارائه اطلاعات نادرست یا قدیمی سبب گمراهی مهاجران می‌شوند بنابراین دقت در درستی و دقت اطلاعات و کسب اطمینان از اینکه رویه فعلی در آینده هم ادامه خواهد داشت اهمیت بسیار زیادی دارد؛ موردی که در انواع ویزاهای مشروط از سوی هیچ‌کس امکان‌پذیر نیست.
یادآوری می‌شود که موردی که در اینجا بیان شده مربوط به ویزاهایی می‌شود که افراد در زمان اقدام برای آنها شروط خاصی نظیر اقامت در استان مورد نظر را متعهد شدهاند. در آینده نزدیک و در قالب یک مقاله تحلیلی و مبتنی بر برآوردهای روشن نشان خواهیم داد که چرا برای اکثریت قریب به اتفاق مواردی که افراد از طریق ویزاهای کارآفرینی و برنامه‌های استانی مبتنی بر راه‌اندازی بیزینس اقدام می‌کنند، ویزای سرمایهگذاری فدرال یا کبک به مراتب آسان‌تر، عملی‌تر و اقتصادی‌تر است.
سختگیری بیشتر دولت کانادا در مورد برخی تقلب‌ها یا خطاهای مهاجرتی
دولت کانادا سختگیری را در مورد مهاجرانی که بر اساس برنامه مهاجرت استانی یکی از استانها پذیرفته و به خاک کانادا وارد شدهاند اما در عوض استان دیگری را برای زندگی انتخاب کرده‌اند، بیشتر می‌کند. بر اساس دستورالعمل جدیدی که به تازگی توسط اداره مهاجرت و شهروندی کانادا منتشر شده، برای این گروه از خاطیان ابتدا نامه‌ای هشداردهنده ارسال می‌شود و در صورت بی‌توجهی این احتمال نیز وجود دارد که حق اقامت دائم از آنها سلب شود.
برخی از متخصصان حقوقی معتقدند که این تازه شروع تلاش‌های دولت برای مقابله با پدیده‌ای است که دولت نام آن را «جستن» (trampolining) مهاجران نام نهاده است یعنی پذیرفته شدن در یک استان و اقامت و زندگی در استانی دیگر. بیشترین فشار در حال حاضر در استان کبک (برای متقاضیان کارآفرینی) آغاز شده اما انتظار می‌رود که این روند به استان‌های دیگری نیز که در برنامه مهاجرت استانی مشارکت دارند، تسری پیدا کند.
گرچه در حال حاضر استانها بیش از گذشته مسئولیت انتخاب مهاجران اقتصادی را بر عهده گرفته‌اند تا بدین ترتیب بتوانند نیازهای بازار کار و اقتصاد محلی خود را پاسخگو باشند اما هنوز هم بیشترین مسئولیت جهت صدور ویزای اقامت دائم با دولت مرکزی است.
یکی از وکلای مهاجرت کبکی به نام آقای ریچارد کرلند در این‌باره می‌گوید: «این مهاجران بر اساس نیروی هر استان انتخاب می‌شوند. در ازای این انتخاب و دریافت ویزای مهاجرت به کانادا، آنها به استان مربوطه تعهد می‌دهند که در آن زندگی کنند. درست نیست که یک متقاضی تعهد کند که در استان خاصی کار یا زندگی کند و بعد به استان دیگری برود.»
(تذکر این نکته ضروری است که متقاضیان کبک هنگام ارسال تقاضا برای زندگی در این استان تنها ابراز تمایل می کنند به جز در مورد کارآفرینی که با توجه به تعهد آنها مبنی بر راه اندازی یک بیزنس حداقل برای ۱۲ ماه عملا نوعی تعهد به زندگی حداقل برای ۱۲ ماه در این استان داده اند. این در حالی است که در مورد دیگر استانها نظیر منیتوبا؛ نیوبرانزویک؛ نوا اسکوشیا و … متقاضی با امضای برگه ای رسما تعهد می کند برای زمان معینی در آن استان زندگی کند که معمولا این مدت دو سال است. در این ارتباط قبلا مقاله ای در همین وب سایت منتشر شده است که می توانید اینجا بخوانید)
بر اساس اطلاعات موجود درباره مهاجران، ۱۱ درصد از ۱ میلیون مهاجر جدیدی که در پنج سال گذشته وارد کشور کانادا شدهاند و در سال ۲۰۰۶ نیز فرم مالیاتی خود را پر کرده‌اند، از استانی که در بدو امر به عنوان مقصد خود معرفی کرده بودند نقل مکان نموده‌اند. در حال حاضر بیش از ۲۴ هزار نفر یا به عبارتی ۱۴ درصد از مهاجرانی که از طریق استان کبک وارد کانادا شدهاند، فرم‌های مالیاتی خود را در استان‌های دیگر تکمیل می‌کنند.
به گفته کرلند در ماه‌های اخیر وکلای مهاجرتی با برخی پرونده‌های تازه‌واردانی (با ویزای مشروط) مواجه هستند که پیشتر وارد خاک کانادا شدهاند اما به دلیل اینکه نتوانسته‌اند بلیط هواپیما یا مدرکی در اثبات تعیین محل زندگی خود در استان اصلی اخذ ویزا ارائه دهند، بازگردانده شدهاند.به گفته کرلند معمولا دادگاه‌ها نیز در این‌گونه موارد طرف افسران مهاجرت را می‌گیرند.
در دستورالعمل جدیدی که از آن یاد شد، از افسران اصلی مهاجرت خواسته شده تا دائما وضعیت کسانی را که با ویزای کارآفرینی در استان کبک پذیرفته شده و به این استان مهاجرت کرده‌اند و در حال حاضر نشانی پستی آنها در جایی خارج از استان کبک است، مد نظر داشته باشند. این موضوع در مورد همه کسانی که بعد از تاریخ ۱۶ اکتبر سال ۲۰۰۶ با ویزای کارآفرینی به کبک آمده‌اند، مصداق پیدا می‌کند. در این دستورالعمل آمده است که : «باید گزارشی جامع و حاوی جزئیات از این موارد آماده شود … و به دفاتر مهاجرتی ارائه شود تا در مورد آن تصمیمات قانونی اتخاذ گردد.»
مهاجری که از طریق برنامه کارآفرینی استان کبک وارد این استان شده، برای این که واجد شرایط حق اقامت دائم شود باید حداقل ۲۵ درصد از مالکیت یک شرکت را داشته باشد و سرمایهگذاری او هم کمتر از ۱۰۰ هزار دلار نباشد. این افراد نه تنها باید به طور دائم بر کار و فعالیت مورد نظر خود نظارت داشته باشند، بلکه باید در سه سال اول اقامت خود در این استان حداقل ۱۲ ماه در آن بمانند و زندگی کنند.
به اعتقاد کرلند استان‌های دیگر نیز از این دستورالعمل استفاده خواهند کرد به ویژه اگر این موارد گسترش پیدا کند و به انواع مهاجرتی در دیگر استانها از جمله برنامه ویزاهای سرمایهگذاری و نیروهای متخصص نیز تعمیم یابد.
دولت مرکزی برای برنامه‌هایی چون آموزش زبان به تازه‌واردان و جذب بیشتر آنها در هر استان، بنا به تعداد مهاجرانی که مدعی هستند استان مذکور مقصد آنهاست، بودجه ای مشخص اختصاص می‌دهد. در این بودجه‌بندی جایی برای «مهاجرت ثانویه» دیده نشده است.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه