وزیر خارجه کانادا همچنان بر نقض حقوق ایرانیان و تبعیض میان ایرانیان و غیر ایرانیان بدون هرگونه محمل قانونی اصرار می‌ورزد.
داستان چیست؟
کمتر کسی است که در مورد تحریم‌های کانادا علیه ایران و ساکنین ایران نشنیده باشد. بر اساس آن قانون نه چندان دقیق و مطلوب، هرگونه مراوده مالی بین نهادهای و اشخاص کانادایی با دولت و ساکنین ایران ممنوع است مگر در شرایط خاص. از سوی دیگر قانون به وزیر امور خارجه اختیار داده است که به درخواست ایرانیانی که به دنبال استثنا شدن از این قانون هستند رسیدگی کرده و به طور موردی برای آنها مجوز لازم را صادر کند. از نوامبر ۲۰۱۱ یعنی زمان تصویب قانون تحریم تا میانه سال ۲۰۱۲ به تعدادی از این درخواست‌ها پاسخ داده شد. از آن پس اما به جز در چند مورد معدود، استثنایی و خاص به این تقاضاها هیچ پاسخی داده نشده است.
در پاسخ ابتدایی به درخواست‌ها سخن از ۱۶ هفته زمان بود و این روزها انتظار این افراد به دو سال رسیده است. و این شرایط وضعیت بسیار غیرقابل قبولی را ایجاد کرده است. عمده این متقاضیان کسانی هستند که برای مهاجرت اقدام کرده‌اند و از سوی دولت‌های استان در برنامه‌های مختلف پذیرفته شده‌اند و لازم است برای انتقال سرمایه و تکمیل پروسه مهاجرت خود بر اساس قوانین کانادا مجوز وزارت خارجه را دریافت کنند.
متن کامل یادداشت آقای مختاری برای شماره 26 نشریه پرنیان را اینجا ببینید.
ثبت دیدگاه