سوالی که در سال های اخیر همانند یک بیماری مسری شده است و بیشتر ساکنین کانادا این سوال را از یکدیگر می پرسند، این است: «اهل کدام کشور هستی؟» یا «؟Where are you from»
این سوال همانند میدان مین است، اگرچه در اکثر مواقع صرفا از روی یک کنجکاوی ساده پرسیده می شود اما اخیرا تبدیل به یک بحث سیاسی شده است. برخی از دانشگاهیان و محققین این سوال را در فهرست اعمال خشونت آمیز کوچک قرار داده اند و آن را یک غفلت و سهل انگاری اجتماعی می دانند که موجب آزار و اذیت روانی خواهد شد.
پرسش در خصوص ملیت و اصالت یک فرد سوالی است که بیشتر در مترو تورنتو و ونکوور پرسیده می شود؛ جایی که جمعیت کمی از ساکنین را سفید پوستان تشکیل می دهند و تقریبا نیمی از آنها در کشورهای دیگر به دنیا آمده اند.
پرسش این سوال که «شما اهل کجا هستید؟» می تواند در فضای کلان شهری اصلا زشت و بد به نظر نرسد و بلکه می تواند خیلی خوب هم باشد برای اینکه ممکن است یک هم وطن و یا همزبان پیدا کنید. اما در اکثر موارد موضوع به این سادگی که فکر می کنید، نیست و این سوال نباید با این صراحت پرسیده شود.
نتیجه نظر سنجی اخیری که از اعضای خانواده، دوستان، همکاران خود انجام دادم، نشان می دهد نیمی از آنها فارغ از مسائل قومیت و مهاجرت، با این پرسش موافق هستند اما نیمی دیگر خیر.
زنی که به تازگی به کانادا مهاجرت کرده است با خنده می گوید که از اینکه دیگران این سوال را از او بپرسند، اصلا ناراحت نمی شود، بلکه خوشحال می شود که دیگران او، شخصیت و اصالتش را بشناسند. زن دیگری می گوید: در گذشته خیلی خوشحال بودم که دیگران از من می پرسیدند خال قرمز وسط پیشانی ام برای چیست؟ اما این روزها دیگر هیچ کسی حتی متوجه خال قرمز وسط پیشانی ام نمی شود.
ویدیوی آموزشی نیز در خصوص همین پرسش «اهل کدام کشور هستی؟» یا «Where are you from» در یوتیوب منتشر شد که 9.2 میلیون بیننده داشت؛ دیالوگ بین یک مرد سفید پوست بریتانیایی که از یک زن آسیایی-آمریکایی همین سوال را می پرسد، واکنش زن بسیار جالب است. حتما ببینید.
در نظرسنجی دیگری که از برخی از مهاجران آمریکای شمالی انجام شد، آنها معتقد هستند که در اکثر موارد این سوال با حسن نیت پرسیده نمی شود، با این حال بستگی دارد که این سوال چگونه، در چه شرایطی و با چه لحنی پرسیده شود.
نتایج تحقیقات انجمن نظرسنجی از 3785 ساکن ونکوور نشان می دهد که 73% از مردم ونکوور در مکان های عمومی با لبخند با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و 66% با سلام کردن. تنها 48% تمایل دارند که به سوال دیگران جواب بدهند و فقط 23% شروع کننده یک مکالمه هستند.
سه چهارم ساکنین ونکوور تمایلی به شروع یک مکالمه با یک غریبه را در مترو یا سایر مکان های عمومی ندارند، حال چه برسد به اینکه بخواهند سوال «اهل کدام کشور هستی؟» را بپرسند.
اسکات لیلیفلد، روان شناسی بالینی دانشگاه اموری معتقد است که این اعمال خشونت آمیز کوچک یعنی پرسیدن اصالت یک فرد با موضوعاتی همچون تبعیض نژادی و برتری نژادی بسیار تفاوت دارد. این گونه سوالات نظیر اینکه «اهل کدام کشور هستی؟» فقط نشان دهنده یک تعصب ضمنی فردی است که به نظر می رسد در اکثر موارد قربانیان زیادی به همراه دارد.
اما همان طور که این روان شناس بالینی در مجله آئون نیز نوشته است، بر اساس مسندات علمی، پرسیدن این سوال هیچ آزاری برای مخاطب ندارد.
آرا نورنزایان، روان شناس دانشگاه بریتیش کلمبیا طور دیگری فکر می کند، او معتقد است که پرسیدن این سوال کاملا می تواند تاثیرات بد و منفی روی مخاطب داشته باشد، اما کاملا بستگی دارد که فرد چگونه این سوال را مطرح کند، گاهی ممکن است افراد برای یافتن پیشینه و تجربیات فرهنگی مشترک برای شروع مکالمه از این سوال استفاده کنند اما گاهی نیز ممکن است کاملا تعمدی و از روی خودبرتربینی پرسیده شود.
در کشوری مثل کانادا و شهری مثل ونکوور این سوال می تواند دعوتی باشد از طرف سوال کننده برای شروع ارتباط دوستانه چرا که تنوع و گوناگونی کانادا این مسئله را ایجاب می کند.
به هر حال، روش های زیادی برای طرح این سوال وجود دارد که می تواند تاثیرات منفی آن را بکاهد و موجب آزار و اذیت مخاطبین نشود. با توجه به این موضوع که کانادا یک کشور چند فرهنگی است، به نظر می آید افرادی که در کشور مهاجر پذیر کانادا زندگی می کنند، باید ملاحظاتی را در پرسش این سوال بحث برانگیز در نظر بگیرند. برای مثال می توانیم بپرسیم «اوه، چه عالی که شما به چند زبان حرف می زنید، زبان مادری شما انگلیسی هست؟» یا «میشه یه کم با هم راحت تر و صمیمی تر صحبت کنیم تا همدیگه رو بیشتر بشناسیم؟»
ثبت دیدگاه