مجید بسطامی
همانطور که اطلاع یافتید آقای جیسن کنی در هفته آینده جزییات برنامه‌های مهاجرتی را اعلام خواهند کرد. ایشان بخشی از این تغییرات که در سیستم امتیازدهی نیروی متخصص فدرال بسیار عظیم خواهد بود و من قبلا به انها در ایجاد تحول دربرنامه‌های مهاجرتی کانادا اشاره کرده‌ام را به عنوان برنامه سال ۲۰۱۲ اعلام خواهند کرد. البته احتمالا چون سال مهاجرتی ایشان از نیمه هر سال اغاز می‌شود، اجرای آن از جولای ۲۰۱۲ خواهد بود اما نکته من الان این نیست و ایشان به ما خواهند گفت که چه کار را چه زمانی انجام خواهند داد. یعنی امیدوارم که ایشان به صورت شفاف بگویند.
نکته من این است که آنچه ایشان به طبق عادت رسانه‌ای‌شان مبنی در در بوق کردن و بیان هیجان‌انگیز «دوغ درست کردن با یک ظرف ماست در کنار دریا» توضیح داده و تشریح کرده‌اند همه درباره افق‌های آینده است و اینکه برای متقاضیان جدید چه و چه خواهد شد. بدیهی‌ست که شرایط جدید در مورد برخی از متقاضیان قدیمی می‌تواند صادق باشد و هرچند که اجبار به ارسال تقاضای مجدد برای این گروه، نوعی بی‌عدالتی است اما به هر حال یک فرصت است در حالی‌که ایشان از روی پرونده منتظران گذشته به سرعت گذر کرده‌اند.
به نظر من این ۵ روز اینده بسیار حیاتی است. شاید تاثیر آن از همه روزهای گذشته و روزهای اتی بیشتر باشد چون هیچ چیز مهم‌تر از این نیست که اعضا کمیته مهاجرت و رسانه‌ها نوعی احساس همدلی با متقاضاین منتظر نشان دهند. سیستم دموکراتیک پارلمانی در کانادا، سیستم لابی‌کردن و چانه‌زنی‌ست. هر چقدر که بتوانید بر روی افراد تصمیم‌گیر تاثیر بیشتری بگذارید احتمال تغییر بالاتر می‌رود. فکر نکنید که سیاست‌ها بسته شده و هیچ جای تغییر نیست. این دولت‌مردان بر سر لایحه بودجه که فنی‌ترین و مهم‌ترین لایحه دولتی‌ست در شب قبل از تصویب لابی می‌روند و سعی می‌کنند که تغییرات ایجاد کنند، تکلیف سیاست‌های مهاجرتی که روشن است.
ما باید الان چه کنیم؟ باید ببینیم استراتژی وزیر چیست. استراتژی او این است که پرونده‌های قبلی را به بایگانی راکد بفرستد، به کسانی‌که وضعیت‌شان با شرایط جدید تناسب دارد بگوید که دوباره اقدام کنید و به قبلی‌ها هم بگوید که شرمنده‌ایم، بیایید پولتان را پس بگیرید و جای دیگری برای زندگی پیدا کنید یا سراغ برنامه مهاجرتی دیگری بروید. ممکن است این را با صراحت نگوید (که تلویحا گفته است)، اما با صراحت دارد عمل می‌کند.
استراتژی ما باید چه باشد؟ خنثی کردن استراتژی وزیر. معنای آن این است که ما باید کاری کنیم که او بپذیرد پرونده‌های قبلی را هم در دستور کار قرار دهد. حتی اگر این گشایش تنها درصدی از ظرفیت سالانه را شامل شود باز هم از این نظر یک پیروزی است که روند بررسی پرونده‌ها را باز کرده و می‌توان بعد از آن به گام‌های بعدی فکر کرد. اقدامات قانونی و دادگاه و غیره سرجای خود، الان و در این فاصله زمان فشارهای سیاسی و رسانه‌ای‌ست به شکلی که وزیر و وزارتخانه احساس کنند پیگیری آن استراتژی ممکن نیست یا بسیار هزینه‌بر است.
بر این اساس، من از همه کسانی‌که در این زمینه دچار مسئله و مشکل هستند حالا چه مشاور مهاجرتی دارند و چه ندارند، چه به پرونده حقوقی پیوسته‌اند و چه نپیوسته‌اند و…می‌خواهم که قدر این ۵ روز را بدانند. خصوصا سعی کنند که به گونه‌ای اقدام کنند که تا دوشنبه پیامشان به این نماینده‌ها رسیده باشد.
چه کنیم؟
همانطور که قبلا هم من و هم آقای مختاری گفته‌ایم باید به نمایندگان مجلس ایمیل بزنید. در راس آنها اعضا کمیته مهاجرت. در این صفحه می‌توانید اسامی آنها را ببینید. روی اسم آنها که کلیک کنید صفحه هر یک خواهد آمد و شما آدرس ایمیل و تلفن وی را خواهید دید. حتما برای همه اینها ایمیل بزنید، حتی پیام تلفنی بگذارید. دو دسته ایمیل بسازید. یکی برای اعضا محافظه‌کار و دیگری برای اعضا لیبرال و ان دی پی. از محافظه‌کاران بخواهید که جلوی سیاست‌های ناعادلانه وزیر هم‌حزب خود را بگیرند و از احزاب مخالف بخواهید که مدافع حقوق شما باشند. به انها بگویید که از اینکه وزیر در اعلام برنامه‌های جدید شما را فراموش کرده و تعهدات خود را از یاد برده، از ایشان و دولت کانادا ناامید شده‌اید. بگویید از یک کشور پیشرو در زمینه عدالت و دموکراسی انتظار نداشته‌اید که با کسانی که برای دستیابی به همین نکات قصد زندگی در این کشور را داشته اند چنین برخورد ناعادلانه‌ای انجام شود. بگویید که وزیر ۳ سال پیش به شما همین وعده‌ها را داد و شما ده‌ها فرصت شغلی و تحصیلی را بر همین اساس قربانی کردید به امید اینکه زندگی جدیدی را در کانادا آغاز خواهید کرد اما او همه شما و آن وعده‌ها را به فراموشی سپرده و دنبال قول‌های جدید رفته در حالی‌که هیچ‌کس از او نمی‌پرسد که کارنامه کاری‌اش چه بوده است. بگویید که این وظیفه بیش از همه بر عهده آنها به عنوان اعضا کمیته مهاجرت است و آنها باید به سایر نمایندگان و رسانه‌های کانادایی پاسخ دهند که در برابر این بی‌عدالتی وزیر نسبت به آنها چه برنامه‌ای دارند.
اگر توانستید این ایمیل‌ها را برای افراد دیگری در مجلس هم بفرستید اما حداقل برای تمام ۱۲ عضو کمیته ارسال کنید. ۷ نفر از آنها محافظه‌کار و ۵ نفر از احزاب مخالف هستند.
در کنار اینها برای رسانه‌های کانادایی هم ایمیل بفرستید و مشکل خود را بیان کنید. بهترین و راحت‌ترین راه این است که در گوگل‌نیوز سرچ کنید و ببینید در روزنامه‌ها و رسانه‌های مهم کانادا چه کسانی موضوعات مربوط به مهاجرت را پیگیری می‌کنند. من اسامی تعدادی از آنها را در اینجا آورده‌ام. در کنار اسم آنها آدرس ایمیل یا انواع دیگری از امکان تماس هست. می‌توانید برای آنها ایمیل بفرستید. این افراد در روزنامه‌های معتبر کانادا در استان‌های مختلف کار می‌کنند و از طرف‌داران احزاب مختلف هم هستند. بد نیست که متن ایمیل واحدی را برای همه آنها بفرستید. در ان ایمیل حتما تاکید کنید که شما ۲ سال قبل بر اساس قول و قرارهای وزیر در قالب قانون جدید سی-۵۰ اقدام کرده‌اید اما الان وزیر پرونده شما را کنار گذاشته است. بپرسید چه کسی به وضعیت شما رسیدگی خواهد کرد و چه تضمینی هست که جناب وزیر با این سابقه ضعیف در انجام تعهداتش، به آنچه الان می‌گوید پایبند باشد. این اسامی این روزنامه‌نگاران:
Tobi Cohen, [email protected]
Thandi Fletcher, [email protected]
Steven Chase, [email protected]
Kim Pemberton, [email protected]
البته خودتان را به این افراد محدود نکنید و اگر کسان دیگری را هم شناسایی کردید اقدام کنید.
دوستان! یک ایمیل و دو ایمیل و ده ایمیل چاره‌ساز نیست. باید صدها ایمیل برای این افراد برود؛ برای همین نه تنها خودتان اقدام کنید بلکه هر کس را که می‌شناسید که وضعیت مشابهی دارد به انجام این کار تشویق کنید. در فروم‌ها و بلاگ‌ها به افراد دیگر توضیح دهید که چرا اقدام سریع اهمیت دارد. زمان عنصر کلیدی است. این هفته با هفته‌های دیگر قابل مقایسه نیست. باید فشار را مرتب بیشتر کرد.
روی سخن من خصوصا با همه آن دوستانی‌ست که در این روزها دیده‌ام در فروم‌های مختلف در حال منفی‌بافی، ایجاد تردید و بد و بیراه به این و آن هستند. خوب! حتما که از ادامه این رفتارها چیز مهمی به دست می‌آورند. به این کارها ادامه دهند، از نظر من چندان اهمیت ندارد، اما حتما این یک کار را هم بکنند. خوشبختانه نه خرجی دارد که نگران شوند هزینه‌ای باید بدهند و نه سبب شهرت کسی خواهد شد که نگران باشند کلاه سرشان رفته است و دکان دیگران را رونق داده‌اند؛ خودشان هستند و منافع خودشان و صدها نفر شبیه خودشان. اما اقدام کنند قبل از اینکه زمان دیر شود. بعد باز فرصت دارند که به آن کارها ادامه دهند اما معلوم نیست اگر این فرصت از دست برود دوباره جبران‌پذیر باشد. فراموش نکنیم، وزیر باید بپذیرد که روند بررسی پرونده‌های قبلی را مجدد در دستور کار قرار دهد و تا مجبور نباشد این کار را نخواهد کرد. امیدوارم که نتیجه این اقدامات به نفع متقاضیان ایرانی مهاجرت به کانادا باشد.
ثبت دیدگاه