کارهایی که برای یک فرصت شش ماهه تا زمان مهاجرت می‌توانید انجام دهید

«برای کسی که تنها ۶ ماه زمان برای مهاجرت دارد، چه پیشنهادی دارید؟» این پرسشی است که یکی از دوستان در خلال نشست‌های مهرماه کنپارس از من پرسیده است. به دلیل اهمیت آن، در اینجا پیشنهاداتی را در قالب ده نکته ارائه می‌دهم و امیدوارم به کار بیاید:
نکته اول: شش ماه زمان کمی نیست؛ به اندازه دو سال که پیشنهاد من برای یک امادگی اصولی و درست است نیست اما به اندازه ۲ ماه که خیلی‌ها تازه به صرافت طرح این پرسش می‌افتند کوتاه نیست پس قدرش را بدانید؛
نکته دوم: اینکه چه می‌توانید بکنید به این برمی‌گردد که چه کرده‌اید؛ سعی کنید میزان آمادگی‌ها و وضعیت فعلی خود را روی کاغذ بیاورید. در این زمینه تهیه یک چک‌ لیست ضروری است. مثلا در مورد آمادگی‌های شغلی، مالی و زبانی چه وضعیتی دارید؟ چه پرونده‌های باز مالی یا شغلی را باید ببندید و هر یک چه مدت زمان می‌برد؟ ایا لازم است که ملکی را بفروشید یا به کسی وکالت بدهید؟ میزان هماهنگی و همراهی اعضا خانواده به چه شکلی است؟ در واقع تلاش کنید تا تصویری روشن از شرایط فعلی خود ترسیم کنید.
نکته سوم: بزرگ‌ترین خطا در این مدت دنبال کارها و پروژه‌های بزرگ و سنگین رفتن برای افزایش سرمایه همراه است. مثلا اینکه آخر هفته‌ها هم اضافه‌کار انجام دهید تا با دست پرتر به کانادا بروید؛ هر عاملی که سبب شود فرصت‌های شما برای آمادگی‌های مهم‌تر مخدوش شود حتی اگر خیلی چشم‌گیر باشد نادرست است. برعکس شما باید بر اساس یک جدول مشخص، مرتبا از برنامه‌های کاری بکاهید و بر برنامه‌های متناسب با کانادا بیافزایید.
نکته چهارم: آمادگی‌های زبانی بسیار اهمیت دارند و در این فاصله زمانی مهم‌تر می‌شوند. اگر در سال‌های گذشته به طور مداوم زبان‌اموزی کرده‌اید لازم نیست فشار زیادی به خود بیاورید بلکه تنها باید به مرور، بر حجم تماس‌های خود با مطالب به زبان دیگر بیافزایید، مثلا بیشتر برنامه‌های انگلیسی (یا فرانسه) ببینید، رادیو گوش دهید، کتاب‌های صوتی گوش دهید، به تلفظ مرسوم در امریکای شمالی توجه نشان دهید، مقالات انگلیسی بخوانید و… اما اگر شما یا همسرتان در مهارت‌های زبانی مشکل جدی دارید در این شش ماه به یک رژیم جدی زبان‌آموزی نیاز دارید تا سعی کنید سطح زبان خود را حداقل به پایان دوره pre-intermediate برسانید. برای این کار اگر لازم است کلاس‌های فشرده هم بروید به نظر من این کار را انجام دهید. البته پروسه زبان‌آموزی یک پروسه زمان‌بر است و نمی‌شود در آن دوپینگ کرد و بهترین روش، آموزش پیوسته اما آرام است اما تجربه نشان داده کسانی که با سطح زبانی پایین‌تر از متوسط وارد کانادا می‌شوند، خیلی دیرتر وارد عرصه‌های کاری و زندگی می‌شوند و در واقع از ریل اصلی حرکت بازمی‌مانند. ۶ ماه، زمان خوبی است که کسانی با سطح آمادگی مقدماتی هم بتوانند خود را به سطحی برسانند که در کانادا گلیم خود را از اب بکشند و بتوانند با دوره‌های تکمیلی زبان‌آموزی، حداکثر ظرف ۶ ماه در این کشور، مسیر مشخص شغلی یا تحصیلی خود را معین کنند. اگر غیر از این باشد، ممکن است برای بیش از یک سال هم درجا بزنند و عملا وارد مسیر درست نشوند. بزرگ‌ترین خطایی که بعضی در این دوره زمانی انجام می‌دهند، قطع کردن ارتباط‌شان با زبان به دلیل فعالیت‌های دیگر است. سعی کنید ارتباط خود را با زبان انگلیسی تا روز آخر حضور در ایران، حفظ کنید و آن را مرتب افزایش دهید.
نکته پنجم: حتما همه پرونده‌های باز را ببندید اعم از پرونده‌های شغلی، مالی و عاطفی. باید مشخص کنید که سناریو شما برای هر یک از اینها چیست. هیچ چیز بیشتر از پرونده‌های باز، در ماه‌های اول ورود به کانادا آزاردهنده و مشکل‌ساز نخواهد بود
نکته ششم: در یک برنامه دقیق و روزانه سعی کنید اطلاعات خود در مورد کانادا، کاریابی و زندگی در این کشور خصوصا استانی که قرار است در ان اقامت داشته باشید را مرتب افزایش دهید. حالا که دیگر ویزا گرفته‌اید و دغدغه آن رفع شده تمرکز بیشتری در مورد واقعیت‌های زندگی در کانادا داشته باشید. هرچقدر در این مورد اگاه‌تر و آماده‌تر باشید، پس از ورود با دردسر کمتری روبرو می‌شوید. حتما این کار را به همراه همسر خود انجام دهید.
نکته هفتم: اطلاعات شغلی خود را با دقت دنبال کنید و ببینید مسیر شغلی شما در کانادا چگونه است، اگر رشته شما در استانی که قصد اقامت در آن را دارید رگولیتد است و لازم است تا مدارکی را برای آن گردآوری کنید، تا خودتان در ایران حضور دارید این کار را انجام دهید. دیگران بعد از این خیلی بیشتر باید وقت بگذارند و معلوم نیست به نتیجه درستی هم برسند؛ اگر مدارک شما آماده است و مطمئن هستید که می‌خواهید در کدام استان اقامت کنید، می‌تواند مدارک خود را برای ارزیابی به نهاد مربوطه ارسال کنید تا در زمان صرفه‌جویی کنید.
نکته هشتم: اگر نمره آزمون استاندارد زبان ندارید یا از تاریخ اعتبار آن گذشته است و شرایط شغلی یا برنامه‌های درسی شما داشتن چنین چیزی را ایجاب می‌کند و شما هم آمادگی دارید، شرکت در یک آزمون استاندارد زبان، فکر بدی نیست و معمولا می‌تواند برخی از کارهای شما را در کانادا جلو بیاندازد. البته دغدغه این کار نباید شما را از انجام کارهای مهم‌تر بازدارد و این موضوع به میزان آمادگی شما برای شرکت در چنین آزمونی بازمی‌گردد.
نکته نهم: به وضعیت جسمی و فیزیکی خود و دیگر اعضا خانواده توجه ویژه داشته باشید. این شش ماه فرصت خوبی برای کم کردن چربی‌های اضافه، تحرک بیشتر و تقویت قوای جسمی است. پیاده‌روی را حتما در برنامه‌های روزانه قرار دهید.
نکته دهم: در این مدت سعی کنید از دنبال کردن فعالیت‌های منفی یا مراوده با آدم‌های منفی‌نگر و منفی‌باف اجتناب کنید. شما بیش از هر زمانی به امید، اعتماد به نفس و مثبت‌نگری نیاز دارید تا با حداکثر انرژی پا به خاک کانادا بگذارید.