بازنشر مقاله ای که ابانماه ۹۲ منتشر شده بود به دلیل دریافت سوالات متعدد در این خصوص
در تاریخ ۲۸ اکتبر ۲۰۱۳، وزیر جدید مهاجرت کانادا عناوین کلی برنامههای مهاجرتی کانادا در سال ۲۰۱۴ را در قالب گزارشی اعلام کرد. سال ۲۰۱۴ اولین سالی است که وی به طور کامل بر امور وزارتخانه مدیریت خواهد کرد و چون پایان آن، همزمان با آغاز مجادلات انتخابات بسیار مهم سال ۲۰۱۵ خواهد بود از اهمیت به مراتب بیشتری برخوردار است. مهمترین مباحثی که در این گزارش مطرح شد به قرار زیر است:
- کانادا در سال ۲۰۱۴ کماکان بین ۲۴۰ تا ۲۶۵ هزار مهاجر جدید به عنوان مقیم دائم در مجموعه برنامههای متنوع مهاجرتی خود پذیرش خواهد کرد. این عدد معادل برنامههای همه چند سال اخیر است و تفاوتی با سالهای گذشته ندارد. البته اگر قرار باشد تجربه سال ۲۰۱۰ و قبل از انتخابات ۲۰۱۱ دوباره تکرار شود باید انتظار داشته باشیم که در سال ۲۰۱۴ برای اهداف تبلیغاتی دولت محافظهکار، مجددا به سقف پذیرش یعنی ۲۶۵ هزار نفر برسیم.
- از این تعداد، ۱۶۴ هزار و پانصد مورد (۶۳ درصد) مربوط به گروه اقتصادی (نیروی متخصص فدرال، فنی و حرفهای فدرال، برنامههای استانی…)، ۶۸ هزار مورد (۲۶.۱ درصد) مربوط به گروه خانوادگی (اسپانسرشیپ همسر و والدین…) و ۲۸ هزار و ۴۰۰ مورد (۱۰.۹ درصد) مربوط به برنامههای انساندوستانه است. نکته جالب اینجاست که همین اعداد با مجموع ۲۶۰ هزار و نهصد مورد، نشان میدهند که اداره مهاجرت سقف ظرفیت پذیرش را هدف گرفته است.
- وزیر بنا دارد تا در این سال در دو برنامه «گروه تجربه کاناداییCEC» و «برنامههای استانیPNP» به رکوردهای جدید دست یابد.
- برنامه CEC در همین دولت تعریف شد و هدف از آن تسهیل دریافت اقامت دائم برای کسانی است که هماکنون به عنوان دانشجوی بینالمللی یا کارگر موقت در کانادا حضور و فعالیت دارند. این برنامه در ۵ سال گذشته (از زمان تاسیس در سال ۲۰۰۸) مرتبا گسترش یافته و اداره مهاجرت بنا دارد در سال ۲۰۱۴، ۱۵ هزار مورد اقامت دائم در این گروه اعطا کند درحالیکه این عدد در تمام ۵ سال، ۲۵ هزار مورد بوده است که خود نشان از افزایش شدید است.
- در برنامههای استانی قرار است عددی بین ۴۴ هزار و پانصد تا ۴۷ هزار مقیم دائم پذیرش شوند. این خود نشان از اهمیت انتقال مهاجران از شهرهای بزرگ و استانهای پرجمعیت به سمت سایر نقاط کاناداست که فعالیتهای اقتصادی و شغلی فراوانی در آنها در حال انجام است. بر اساس آمار در سال ۲۰۱۲، ۴۲ درصد مهاجران تازهوارد در گروه اقتصادی به زندگی در شهرهایی غیر از تورنتو، ونکوور و مونترال ابراز تمایل کردهاند. این آمار در سال ۲۰۰۰ تنها ۲۰ درصد بوده است. انتظار میرود این درصد در سال ۲۰۱۴ باز هم افزایش یابد چرا که برنامههای استانی هم اکنون به دومین برنامه در گروه اقتصادی تبدیل شدهاند و از وزن بسیار زیادی برخوردارند.
- تاکید دیگر وزیر بر حذف انباشت در سال ۲۰۱۴ و رسیدن به یک برنامه سریع، پویا و موثر در وضعیت بازار کار در سال ۲۰۱۵ برای رقابت با برنامههای پذیرش مهاجر در سایر کشورهای مهاجرپذیر در جذب نیروهای کیفی است.
- بر همین اساس وزیر به روش جدیدی در پذیرش مهاجر اشاره میکند که قرار است از ژانویه ۲۰۱۵ عملیاتی شود و Expression of Interest یا به اختصار EOI نام دارد.
روش جدید پذیرش در گروه اقتصادی و اهمیت آن
این روش جدید که البته هنوز ابهامات زیادی دارد و جزییات آن احتمالا در نیمه دوم سال ۲۰۱۴ و همزمان با آغاز سال مهاجرتی در کانادا (که در سالهای اخیر عمدتا اول جولای هر سال بوده) منتشر خواهد شد برآمده از توضیحات گنگ و نامفهوم جیسن کنی از «استخری از پروندههای پذیرش شده» برای ورود به برنامههای مهاجرپذیری کاناداست. به نظر میرسد در این قالب جدید بعد از اینکه افراد بر اساس سیستم امتیازبندی و ارزیابی در ذیل یکی از برنامههای اقتصادی واجد شرایط شدند وارد این استخر یا دیتابیس از نیروها میشوند و آنگاه شرکای اداره مهاجرت در این زمینه (کارفرمایان کانادایی، متولیان برنامههای استانی…) میتوانند از میان آنها گزینههای مورد نظر خود را بر اساس نیازهای بازار کار و قابلیتها و مشخصات متقاضیان انتخاب کرده و پروسه جذب مهاجر جدید ادامه یابد. بدین ترتیب این روش، دو ویژگی و تفاوت خیلی جدی با روشهای قبلی دارد:
- اول، افرادی که به آن اضافه میشوند لزوما ته صف قرار نمیگیرند و بسته به تواناییهایشان ممکن است از قبلیها پیش بیافتند. در واقع استفاده از تمثیل استخر pool به جای صف که تاکنون مرسوم بوده برای تاکید بر همین ویژگی است. در استخر نمیتوان گفت چه کسی اول وارد آب شده و چه کسی بعدتر و هر کس که شناگر قابلتری باشد میتواند جلوهگری بیشتری کند و دیگران را پشت سر بگذارد و یا حتی به زیر آب بکشد! بدین ترتیب ممکن است کسی همین چند هفته قبل پروندهاش بررسی و وارد این استخر شده باشد و آنچنان رزومه کاری چشمگیری داشته باشد که بلافاصله از سوی یکی از متقاضیان کانادایی پذیرفته شود درحالیکه کسانی با ماهها انتظار هنوز جواب نگرفته باشند.
- دوم، برخلاف سیستم قبلی قرار نیست در اینجا انباشت جدیدی ایجاد شود پس اگر در مدت زمان معینی (که فعلا مشخص نیست) پرونده متقاضی مهاجرت، مورد توجه هیچیک از شرکای مورد نظر اداره مهاجرت قرار نگیرد، او از داخل این استخر بیرون کشیده میشود و در واقع درخواستش ابطال میشود (که البته مکانیزم آن، امکان فرجامخواهی، امکان درخواست مجدد و…نکاتی از این دست هنوز مبهم هستند.)
جمعبندی
در بررسی مجموعه این گزارش چنین به نظر میرسد:
- وزیر جدید قرار نیست ایده جدیدی را اجرا کند و در واقع مجری ایدههای دوره کنی است؛
- به احتمال زیاد در سال ۲۰۱۴ شاهد رکوردشکنیهای زیادی در انواع برنامهها و همچنین در تعداد کل مهاجران پذیرفته شده خواهیم بود؛
- توجه اداره مهاجرت به مهاجران متخصصی است که توانایی جابجایی سریع در نقاط مختلف کانادا بر اساس نیاز بازار کار این کشور را داشته باشند؛
- به احتمال زیادی تعدادی از انباشتهای مهم حداقل در برنامههای خود دولت فدرال در سال ۲۰۱۴ از بین خواهد رفت یا به شدت کاهش خواهد یافت که مهمترین آنها در گروه نیروی متخصص فدرال خواهد بود. همچنین زمان انتظار برای برنامههای والدین هم کاهش قابل ملاحظهای خواهد یافت؛
- برنامههای سال ۲۰۱۵ احتمالا با طیف گستردهتری از رشتههای شغلی معرفی خواهند شد اما از قالب تکمیل یک سری فرم و ارسال آن خارج میشوند. در آن حالت کسانی شانس بالاتری دارند که از تواناییهای بالای زبانی، تخصصی و مهارتهای شغلیابی (آمادهسازی رزومه، پروفایل غنی در Linked-in، آمادگی برای انجام مصاحبه تلفنی اگر از سوی کارفرمایان با آنها تماس گرفته شود و…) برخوردار باشند. همچنین اثبات آگاهی از محتوای تحصیلی و علمی کانادا هم احتمالا موثر خواهد بود به همین دلیل شرکت در کلاسها یا دورههای تحصیلی یا آموزشی آنلاین مراکز علمی-تخصصی کانادایی هم میتواند تاثیرگذار باشد. البته همه اینها فعلا در حد حدسیات است.
- این احتمال وجود دارد که از سال ۲۰۱۵ به بعد برای افراد واجد شرایط، زمان دریافت ویزا واقعا به کمتر از یکسال کاهش یابد و به همین دلیل میزان آمادگی متقاضیان اهمیتی دوچندان خواهد داشت؛
- در این برنامه جدید، قطعا مناسبات سیاسی بین ایران و کانادا در میزان موفقیت متقاضیان ایرانی تاثیرگذار خواهد بود.
ثبت دیدگاه