بعد از حدود یک ماه فشار احزاب بر یکدیگر که تا نزدیکی برگزاری یک انتخابات دیگر ادامه داشت اما به کنترل اوضاع توسط محافظه‌کاران و خصوصاً استفن هارپر منجر شد آخرین نتایج چند نظرسنجی خصوصاً یک نظرسنجی تلفنی که توسط یک مرکز معتبر و با خطای بعلاوه-منهای ۲.۲ در سراسر کانادا انجام شده، آب سردی بر روی مخالفان دولت خصوصاً حزب لیبرال بود. البته لبخندی هم بر لبان هارپر نیاورد.
بر اساس این نظرسنجی که در فاصله اول تا ۱۲ اکتبر انجام شده و نتایج آن ۱۵ اکتبر منتشر شد، برخلاف برآوردهای هفته قبل از آن، محافظه‌کاران بهتر از ۳۵ درصد آرا را ندارند. این در حالی است که در هفته پیشتر و پس از زنجیره موفقیت‌های محافظه‌کاران در همین سایت به آن اشاره کرده ایم، این درصد بنا بر مشاهدات و بررسی‌های محدود و نه چندان معتبر تا ۴۱ درصد برآورد می‌شد. معنای این رقم این است که دولت محافظه‌کار در جایی جلوتر از جایگاه سال گذشته که در همین زمان (اکتبر ۲۰۰۸) انتخابات را پیروز شد قرار نگرفته است و لذا فعلاً باید رویای دست‌یابی به یک دولت اکثریت را کنار گذارد.
اما شکست خورده اصلی این نظرسنجی را باید حزب لیبرال دانست که بهتر از ۲۸ درصد آرا را ندارد و یک فاصله ۷ درصدی را با محافظه‌کاران حفظ کرده است. برخی نظرسنجی‌های دیگر این عدد را تا ۳۱ درصد هم بالا برده‌اند اما با مجموعه انتقادات رسانه‌ها درباره مشکلات این حزب بعید است که این عدد درست باشد.
مسئله اول این حزب این است که به نظر می‌رسد تغییر رهبر این حزب هنوز نتوانسته است تاثیری را که بزرگان این حزب از این تغییر انتظار داشتند فراهم سازد. تردیدی نیست که ایگناتیف خیلی بیشتر از دیون مشخصات یک رهبر مقتدر را داراست اما شاید دوری طولانی‌مدت او از فضای سیاسی کانادا سبب شده که مناسبات و ارتباطات مرسوم، مفید و لازم میان او و برخی مقامات حزبی به خوبی شکل نگرفته و همین عامل تضعیف او شده است.
مشکل بعدی افت آرا این حزب در استان‌های مختلف و خصوصاً در پایگاه‌های کلاسیک آن است. مثلاً محافظه‌کاران در انتاریو با ۴۰ درصد جلب نظر شهروندان استان (با یک فاصله ۴ درصدی از رقیب حاکم در استانی که به صورت سنتی قلمرو لیبرال‌ها بوده است) زنگ خطر را برای دولت فعلی لیبرال استان به صدا در آورده‌اند. آنها همچنین در تمامی استان‌های غربی سیطره سنتی خود را حفظ کرده‌اند و تنها استانی که بر اساس این نظرسنجی در آن کارنامه ناموفقی دارند کبک است که تنها ۱۵ درصد آرا را دارند یعنی ۹ درصد کمتر از لیبرال‌ها و ۲۶ درصد پایین‌تر از حزب کبکی.
لیبرال‌ها تنها در منطقه آتلانتیک کانادا هنوز پیشتر هستند و ۳ درصد از محافظه‌کاران و ۵ درصد از NDP جلوترند که البته حاشیه خیلی امنی نیست. به غیر از دو حزب اصلی، NDP ۱۵ درصد آرا را داشته و دو حزب رقیب دیگر یعنی سبزها و حزب کبکی نیز ۱۰ درصد رای آورده‌اند.
مجموعه وقایع یک سال اخیر و نتایج این نظرسنجی که برآیند دیدگاه کانادایی‌ها از حاکمیت یک ساله اخیر محافظه‌کاران است نشان می‌دهد که جابجایی قدرت در آینده نزدیک و تا زمانیکه یک حادثه ویژه، توازن فعلی را بر هم نزند اتفاق نخواهد افتاد. این بدین معناست که کانادایی‌ها هم اکنون هیچ‌یک از رهبران (و یا به عبارت بهتر، ترکیب رهبری) احزاب موجود را در حدی که بتوانند مدیریت کامل کشور را تحت یک دولت اکثریت به دست بگیرند نمی‌دانند. البته این شرایط در درازمدت برای کشور خیلی مناسب نیست چون منجر به اتخاذ تصمیمات میانه و فاقد ریسک‌پذیری کامل برای حصول نتایج عظیم می‌شود. اما خوب شاید بهتر است کشور شرایط حساس اقتصادی فعلی را با دقت و ریسک کمتر (و البته نتایج ضعیف‌تر) طی کند.
این شرایط برای متقاضیان مهاجرت بسیار مطلوب است چرا که سبب تثبیت شرایط و قوانین می‌شود و به دلیل اقلیت بودن دولت حاکم، بعید است مسئولی در آن دست به رفتارهای جنجال‌آمیز بزند. اگر این شرایط بیش از یک سال طول بکشد و رویه‌های درون وزارت‌خانه‌ها و سفارت‌خانه‌های کانادا نیز تثبیت شوند می‌توان امیدوار بود که تغییرات بعدی در هیات حاکمه بعدی تاثیر زیادی بر این مسیر نخواهد داشت و این نکته، برنامه‌ریزی برای مهاجرت را دقیق‌تر و کم‌ریسک‌تر می‌کند
ثبت دیدگاه