ظرف یکی دو روز گذشته دوستان زیادی از نتیجه حضور در جلسه کمیسیون مهاجرت و شهروندی پارلمان می پرسند. در نظر برخی از این دوستان این جلسه برای تصمیم گیری در این خصوص تشکیل شده است. تصور برخی دیگر از عزیزان هم این بوده است که این جلسه دادگاه است. خیر چنین نیست. این جلسه نه برای محاکمه و نه برای به تصمیم رسیدن بوده است. همانگونه که در مجلس ایران هم داریم نمایندگان در کمیسیونهای تخصصی تقسیم می شوند و این کمیسیونها وظیفه بررسی اولیه لوایح و طرحها در آن حوزه و نیز ارتباط با دستگاههای اجرایی مربوطه را به عهده دارند علاوه بر این در صورت طرح سوال از آن دستگاهها معمولا این مسایل قبل از طرح در جلسات علنی در این کمیسیونها مطرح می شود. به یک تفاوت هم توجه کنید که دولت کانادا از مجلس انتخاب می شود یعنی نخست وزیر و وزرای کابینه حتما باید از میان نمایندگان انتخاب شوند به معنی دیگر منعی برای حضور در دستگاه اجرایی و هم زمان در دستگاه قانونگذاری وجود ندارد. نمونه آن هم معاون پارلمانی آقای وزیر است که ضمن داشتن عضویت کمیسیون مربوطه در پارلمان و نمایندگی از سوی مردم شهر سنت کاترین در نزدیکی تورنتو؛ معاونت وزیر مهاجرت را نیز دارد.
تشکیل این جلسه و دعوت از ما در حقیقت مقدمه ای است برای به چالش کشیدن وزیر در صحن علنی مجلس که از سوی حزب ان دی پی برنامه ریزی شده است و اهمیت آن به دلایل زیر است:
۱- معمولا نمایندگان مجلس و مطبوعات از آنچه در واقعیت می گذرد به خصوص در حوزه مهاجرت نمی توانند اطلاعاتی جز آمار و ارقامی که خود دستگاه اجرایی اعلام می کند در اختیار داشته باشند به دلیلی که قبلا هم گفته ام. موضوع مهاجرت موضوع روزمره مردم نیست در نتیجه بازتابی در سطح جامعه ندارد تنها در بعضی گروه ها مانند اسپانسرشیپ پدر و مادر و همسر و فرزند می تواند برای افرادی که در کانادا هستند جذابیت داشته باشد و دقیقا هم به همین دلیل است که وزیر در این حوزه ها صحبت می کند و معمولا اشاره ای به نیروی های متخصص؛ کارآفرینان و سرمایه گذارانی که معطل کرده است جز در قالب ارایه آمارهای غلط نمی کند. مطبوعات هم تابع همین قاعده اند و به موضوعاتی می پردازند که در مشکل جامعه کانادایی است. البته به این نکته هم توجه شود که مهاجرت در بعد کلان قطعا موضوع جامعه کانادایی است به شرط آنکه روی آن صحبت شود. نرخ رشد جمعیت در کانادا پایین است و وضعیت بازار نیروی کار اصلا مطلوب نیست و مهاجرت می توانند مانع از بروز مشکلات جدی در این جامعه شود.
حضور ما و طرح آمارها و گفتن حقیقتی که در اداره مهاجرت می گذرد از این جهت بسیار اهمیت دارد و عملا نمایندگان موافق و مخالف دولت و مطبوعات را از حقیقتی ورای آنچه در آمارهای وزیر و معاونانش اعلام می شود آگاه می سازد. از سوی دیگر مدارکی واقعی است در برابر ادعاهای وزیر. اگر دقت کنید هیچکس نکات سخنرانی من را در ارتباط با آمارها ی پرونده های بررسی شده و نشده وآنچه در دمشق می گذرد نتوانست به چالش بکشد و به آن بپردازد و تنها سعی شد با طرح مسایل حاشیه ای از زهر آن کم کنند. این اطلاعات بسیار با اهمیت و واقعی اند و سیلی محکمی به وزیر در طرح ادعاهای کلی است و به همین دلیل آقای دان دیویس اعلام کرد که مایل است ما را دوباره در این کمیسیون ببیند که البته منوط به موافقت کمیسیون است ولی به احتمال زیاد باز هم خواهیم رفت.
۲- نمایندگان احزاب مخالف محافظه کاران یعنی اعضای ان دی پی و لیبرالها می توانند در استدلالهای خود علیه وزیر به این اطلاعات و این شهادت در برابر کمیسیون استناد کنند و آنها را به چالش بکشند. این فشارها حتی اگر نتواند در تغییر رویه کلی وزارت مهاجرت تغییر ایجاد کند حداقل موجب رو شدن دست آنان در برابر مطبوعات و رای دهندگان آنها خواهد شد. به نظر من موضوع مهاجرت و رفتار جیسون کنی با توجه به سابقه آبرو ریزیهای سیاسی در کانادا که در ده سال گذشته حداقل دو یا سه مورد را شاهد بوده ایم کاملا ظرفیت تبدیل شدن به یک آبرو ریزی سیاسی و یا Scandal را دارد که می تواند پاشنه آشیل حزب محافظه کار شود و چه بسا پیش از موعد آنها را به زیر کشد. توجه داشته باشید که آنچه جیسن کنی و هارپر می کنند رویه مورد قبول در یک کشور دموکراتیک نیست. دروغ گفتن به مردم و دادن آمارهای غلط می تواند تبعات سنگینی برای محافظه کاران کانادایی داشته باشد و من این ظرفیت را در موضوع مهاجرت و اتفاقا همین داستان لیست ۳۸ گانه می بینم.
۳- نقش مطبوعات را نیز نباید دست کم گرفت. با این حضور ما به مطبوعات کانادایی معرفی شدیم و فرصت این را خواهیم یافت که با حضور در محافل مطبوعاتی این واقعیت را که جیسون کنی به مردم کانادا دروغ می گوید اعلام کنیم. از هم اکنون چند تماس برای صحبت داشته ایم .
۴- مباحث مطرح شده در این نشست نشان داد که دست محافظه کاران در دفاع از آنچه کرده اند خالی است و درست به همین دلیل به حاشیه روی می پرداختند. از سوی دیگر نوع استدلالهای آنها در همین حاشیه روی ها نیز برای ما روشن شد که این البته هم در نوبت بعد اگر در کار باشد به ما کمک می کند و هم در حرکت ما در دادگاه موثر است.
۵- و از همه مهمتر وقتی موضوعی رسانه ای شد شانس موفقیت ما در دادگاه نیز بیشتر است بنابراین این اقدام می تواند مکمل حرکت حقوقی ما در این زمینه باشد.
در پایان از همه دوستان می خواهم که ما را از طرح نظرات سازنده خود محروم نکنند و هر کس با هر توانی مایل است ما را در این زمینه کمک کند از او استقبال می کنیم. ما در پیگیری این راه نه انگیزه مادی داریم و نه به دنبال مطرح شدن هستیم. داعیه رهبری و علمداری نیز نداریم. به درستی این اقدامات در دفاع از هموطنانمان معتقدیم و به همین انگیزه با همین توان محدود پای به میدان نهاده ایم. هر کس می تواند این حرکت را بهتر پیش ببرد به یقین می تواند روی کمک و پشتیبانی ما حساب کند به خصوص آن دوستانی که در نامه ای ما را به بی تجربگی؛ کمی اطلاعات و نیز ناتوانی در نمایندگی این گروه متهم کرده اند.
ثبت دیدگاه