از میان هر پنج کانادایی یک نفر با اختلالات مربوط به ذهن و روان دست و پنجه نرم میکند. برخی از این اختلالات از اهمیت بیشتری برخوردارند و برخی کمتر. یکی از شایعترین اختلالات استرس است. این مسئله در بین تازه واردان و مهاجران که با مسائل مربوط به اسکان و استقرارِ دوباره درگیر اند شیوع بیشتری دارد. دغدغه های روزهای اول مهاجرت باعث میشود که حتی با شنیدن عطر دلنشین قهوه در جلوی کافی شاپها شرطی شده و دچار استرس شوید !
جالب اینکه بسیاری از مهاجران در بدو ورود به کانادا از سلامت ذهنی و روانی بیشتری نسبت به خود کانادایی ها برخوردار هستند. اما به مرور زمان و در خلال تطبیق با شرایط جدید این اختلالات در برخی تازه واردان بیشتر دیده میشود و زندگی شان را تحت تأثیر قرار میدهد. برخی تازه واردان بیشتر در معرض مشکلات روحی و روانی قرار دارند از جمله: زنان، خانواده های کم درآمد، افرادی از نژادها و ملیتهای خاص که درگیر مسایل ذهنی خودشان میشوند و همچنین پناهندگان. تازه واردان در راه رسیدن به رفاه و سرویسهای مناسب در سرزمین جدید درگیر استرس میشوند چراکه موانع و سدهایی را ممکن است در برابر خود احساس کنند. عواملی که میتواند در میزان بروز استرس دخیل باشد عبارت است از: وضعیت درآمدی و اجتماعی فرد، شبکه اجتماعی دوستان و آشنایان حامی فرد در شهر جدید، میزان تحصیلات فرد، شرایط کاری و اشتغال، سلامت شخصی، مسائل ژنتیکی، جنسیت و فرهنگ !
امروزه از هر یکصد نفر 3 نفر آنها مهاجر هستند، یعنی در کشوری زندگی میکنند که بدنیا نیامده اند. همه این مهاجران موقع ورود به جامعه جدید با یک شوک فرهنگی روبرو میشوند. برای برخی کشورها مثل کشورهای خاورمیانه بنظر میرسد به لحاظ اختلافات شدید فرهنگی میان کشور مادری و کشوری مثل کانادا این شوک فرهنگی بیشتر افراد را تحت تأثیر قرار دهد. فرد برای برقراری ارتباط نیاز دارد ارزشهای جامعه جدید را بپذیرد و یا حداقل به آن احترام بگذارد. هر چه این پذیرش سخت تر باشد ممکن است هنگام برقراری ارتباط فرد را بیشتر تحت تأثیر قرار دهد. اصولا یکی از نیازهای روحی انسانها برقراری ارتباط است و وقتی ارتباط برقرار نمیشود فرد دچار استرس ناشی از آن میشود. از طرفی وجود دوستان و آشنایان و فامیل و یا خانواده همواره باعث میشود که ما احساس یک امنیت اجتماعی داشته باشیم به این معنی که در مواقع لزوم افرادی هستند که میتوانند به ما کمک کنند، همفکری دهند و کنار ما باشند. در یک جامعه جدید شما میبایست شروع به برقراری ارتباط کنید تا بتوانید شبکه اجتماعی جدید خود را تشکیل دهید و از مزایای بودن در جمعهای دوستانه کوچک بهره مند شوید. تا میتوانید ارتباط برقرار کنید، مهارتهای ارتباطی خود را تقویت کنید. این از فرصتها و تهدیدهایی است که مهاجرت پیش روی شما گذاشته و باید آن را به بهترین شکل مدیریت کنید.
مهاجرت سفری به کودکی است، انسان با مهاجرت انگار دوباره به سالهای دور برمیگردد، همه چیز برایش تازگی دارد و دائم در حال کشف است. این از زیبائیهای مهاجرت است. اما بعد دیگری هم دارد، اینکه شما مثل یک کودک دو ساله باید شروع به حرف زدن، یاد گرفتن و پیش رفتن کنید ! مسئله زبان به تنهایی میتواند یکی از موانع برقراری ارتباط مؤثر باشد و نهایتا به تنهایی، یا احساس تنهایی برسد که میتواند انسان را دچار استرس و درماندگی کند. یادمان باشد که تنها بودن با احساس تنهایی داشتن متفاوت است. گاهی ممکن است فرد درخانواده باشد اما احساس تنهایی کند، و یا بعکس افرادی ممکن است به تنهایی مهاجرت کرده باشند اما احساس تنهایی نکنند. و اینجا باز مسئله برقراری ارتباط اهمیت پیدا میکند. خوشبختانه بواسطه تکنولوژی های جدید، امروزه برقراری ارتباط بین مهاجران و خانواده و آشنایان در کشور مادری بسیار راحت تر از گذشته است اما از طرفی همین پیشرفت تکنولوژیکی در جامعه مدرنی مثل کانادا میتواند همه افراد و مخصوصا تازه واردان را تحت تأثیر قرار دهد. در جامعه مدرنی مثل کانادا افراد سخت مشغول ارتباط در فضای مجازی هستند و این در مقایسه با مهاجرت در قرن بیستم مهاجران را در شرایط متفاوتی قرار میدهد چراکه فرد شانس کمتری برای برقراری ارتباط با همسایه خود و اطرافیان خود در جامعه جدید دارد. ارتباطات خود را تنظیم کنید و از دوستی های جدید، هرچند کوچک لذت ببرید.
جدای از مهارتهای زبانی که در کوچکترین مسائل مثل پرسیدن آدرس میتواند فرد را با محدودیت روبرو کند اگر فرد به لحاظ شخصیتی هم آدم درونگرا، کم حرف یا خجالتی باشد تمامی این عوامل باعث میشود که هرگز موفق به برقراری ارتباط مؤثر نگردد و همیشه از استرس ناشی از عدم توانایی در برقراری ارتباط در عذاب باشد. در کشور جدید ساده ترین کارها مثل تهیه بلیط مترو از یک دستگاه اتوماتیک و یا گرفتن پول از دستگاه A.T.M میتواند به چالش بزرگی تبدیل شود و همراه با صرف وقت و گاهی هزینه زیاد باشد حال آنکه شهروندان عادی براحتی از پس این امور روزمره برمیایند. تمامی این مسائل ممکن است فرد را با احساس عدم توانایی روبرو کند که منجر به استرس میشود. تجربیات خود را با سایر تازه واردان باشتراک بگذارید، به اینصورت خواهید دید که همه با مشکلاتی شبیه شما روبرو هستند و آن موقع خود را و توانایی های خود را خواهید ستود !
مسائل کاری از مهمترین عوامل استرس در تازه واردان است. علاوه بر مسائلی که در ساعتهای کاری بوجود میآید به اعتراف گروههای بسیاری از کانادایی ها، آنها با رسیدن ایمیلها یا تماسهای کاری (یا حتی غیر کاری) دچار استرس میشوند. اگر با صدای تلفن همراه دچار استرس میشوید حجم صدا را کم کنید و از انواع دیگر زنگ هشدار استفاده کنید. برای پاسخ دادن به ایمیلها برنامه روزانه منظمی داشته باشید و خارج از آن ساعتها خود را از تماسهای مختلف مربوط به تلفنهای هوشمند خلاص کنید. موقع خواب تلفن همراه خود را خاموش کنید و آن را خارج از اطاق خواب قرار دهید. خود را از قرار گرفتن در موقعیتهایی که به شما استرس القاء میکند دور کنید.
اگر بهمراه فرزندان خود مهاجرت کرده اید میبایست وقت کافی برای بودن با فرزندان بگذارید. اگر از شرایط تحصیلی، روحی و رفاهی فرزندان خود مطمئن نباشید دچار استرس خواهید شد. اولویتهای خود را تعریف کنید، لیستی از همه کارهایی که باید برای فرزندان انجام دهید تهیه کنید و کارها را بمرور پیش ببرید. اگر در مورد انتخاب مدرسه فرزندان دغدغه دارید با کارشناسان آموزشی مشورت کنید، با والدین سایر دانش آموزان ارتباط برقرار کنید و ابهامات خود در مورد آینده فرزندان را تا حد ممکن کم کنید. در مورد اوقات فراغت فرزندانتان از کامیونیتی ها کمک بگیرید، با همسایگان مشورت کنید. سعی کنید به فرزندانتان خوش بگذرد و اوقات خوشی داشته باشند، در فرآیند مهاجرت آرامش افراد جدای از آرامش خانواده نیست. روابط خود را با همسرتان تنظیم و تعریف کنید، اگر در روز وقت کمتری برای با هم بودن دارید آخر هفته ها آن را جبران کنید. بودن در جمع خانواده های ایرانی میتواند از بروز استرس در شما بکاهد و عوارض آن را کنترل کند.
بعنوان یک مهاجر شما بطور هفتگی حجم زیادی از نامه ها را دریافت خواهید کرد. با حجم زیادی از رسیدها و فاکتورها و بطور کلی مقادیر زیادی محتوای کاغذی روبرو خواهید بود که بسیاری از آنها نیاز به اقدام فوری دارند. یادتان باشد که شما حجم زیادی از کارهای اداری دارید که میبایست در سال اول به سرانجام برسانید. مدارک هویتی مثل کارت پی.آر، سین نامبر، حسابهای بانکی، کارتهای اعتباری، عضویتهای مختلف، قرارداد اجاره مسکن، اتومبیل، تلفن همراه، انواع بیمه های مسکن و اتومبیل، بیمه های درمانی، گواهینامه رانندگی، ثبت نام کلاسهای مختلف، ثبت نام دوره های زبان، ثبت نام مدرسه و مهد کودک، امور دارایی و مالیات، فاکتورهای برق، فاکتورهای تلفن و اینترنت و دهها مدارک دیگر، علاوه بر اقدام بموقع شما میبایست از یک سیستم آرشیو منظم برخوردار باشید تا بتوانید کارها را روی روال و بموقع پیش ببرید و همچنین بتوانید بعدا به مدارک مورد نیاز دسترسی داشته باشید. یک دفترچه یادداشت تهیه کنید و نت بردارید، همچنین تعدادی فایل برای امور مختلف تشکیل دهید و همه مدارک را طبقه بندی و آرشیو کنید. شما بعنوان یک مهاجر بدون نظم و انضباط نخواهید توانست امور مختلف را مدیریت کنید.
مسئله آخر بحران هویت است که بخصوص دچار فرزندان و نوجوانان میشود. شما بعنوان والدین میبایست به فرزندان خود توجه ویژه داشته باشید. در کارهای آنها مشارکت کنید، برای آنها وقت بگذارید، با آنها صحبت کنید. تا میتوانید در مورد مسائل مختلفی که بچه ها با ان دست و پنجه نرم میکنند با آنها صحبت کنید. سعی کنید آموزش زبان مادری به فرزندتان را ادامه دهید. اجازه دهید با دوستان و فامیل در ایران ارتباط داشته باشند. این کار به خود شما کمک خواهد کرد که در میان شلوغی ها و روزمرگی گم نشوید و یادتان باشد که کی هستید و برای چه اهدافی اینجا آمدید ! ارتباط نزدیک با فرزندتان داشته باشید. اگر به پرسیدن اینکه: "امروز توی مدرسه خوش گذشت یا نه ؟" بسنده کنید نخواهید توانست ارتباط خوبی داشته باشید. از او بپرسید: چه خبر ؟ امروز توی مدرسه چکار کردید ؟ همکلاسی هایت چطور اند ؟ معلم چطور بود ؟ چه درسهای جدیدی داشتید ؟ و خواهید دید که سر صحبت باز میشود و فرزند شما حرفهای زیادی برای گفتن دارد. بچه ها در مهاجرت بسیار آسیب پذیر میشوند، هرچند هرگز بر لب نیاورند. اگر بچه ها دچار استرس شوند به کل خانواده سرایت خواهد کرد، محیط آرامی برای فرزندان بوجود آورید و از مشاجره کردن با همسر خود در حضور فرزندان جدا بپرهیزید !
ثبت دیدگاه