پیرو گزارشی که پیش از این در سایت در مورد روشن شدن سرنوشت پرونده شرکت کنندگان در دعوای الزام وزیر مهاجرت به ایفای وظایف قانونی خود در دادگاه فدرال اعلام کردیم که قرار است خانم پارکر روز ۱۸ جولای مذاکره ای با قاضی مدیر پرونده در این خصوص داشته باشند. این قرار البته از سوی دادگاه تعیین شده بود و در همان نامه ای که به پیوست آن لیست شرکت کنندگان در شکایت با اعلام وضعیت آنها آمده بود اعلام شده بود.
در مکاتباتی که با خانم پارکر داشتم نگرانی اصلی را در مورد مفهوم Processing از نظر اداره مهاجرت اعلام کردم و خواستار این شدم که این موضوع را با دادگاه مطرح کند که عملا انتظار ما تنها گذر از مرحله انتخاب نبوده است (هر چند تا اینجا هم موضوع اهمیت خود را دارد و در عمل نگرانی از دوستان بابت بهانه جویی های افسران در مورد مدارک و امتیاز برطرف شده است و باید قدر آنرا دانست و برای دستاوردهای بیشتر تلاش کرد) و انتظار داریم که قولهای وزیر مبنی بر صدور ویزا در ۶ تا ۱۲ ماه که از آغاز مطرح می کرد مورد توجه قرار گیرد و نه فقط گذر از مرحله انتخاب.
خانم پارکر این ماموریت را به خوبی انجام داده است و قرار است موضوع با نمایندگان اداره مهاجرت مطرح شود. به محض دریافت هرگونه خبر در این زمینه البته در اختیار دوستان قرار خواهم داد ولی انتظار دارم صبوری پیشه کنید.
در این میان یک موضوع دیگر را هم در دستور کار داریم که از همه دوستان و همکاران درخواست دارم ما را در این زمینه کمک کنند و آن اینکه یک تلاش دیگر در عرصه سیاسی انجام شود با دو محور:
۱- همین موضوع که وزارت مهاجرت هنوز قول خود در سال ۲۰۰۸ را عملی نکرده و ۳۸ رشته ایها هنوز منتظر مدیکال و ویزا هستند.
۲- توزیع ناعادلانه ظرفیت ویزا بین سفارتخانه ها به گونه ای که در برخی سفارتخانه ها مانند انگلستان ظرفیت ویزای سالانه تعیین شده چند برابر تعداد پرونده های در دست انجام آنهاست و در برخی دیگر مانند آنکارا کاملا عکس این حالت است وتعداد پرونده های بررسی شده چند برابر ظرفیت ویزاست.
در این دو مورد به نظر بنده بایستی با کمک احزاب رقیب و یا مذاکره و فشار با نمایندگان محافظه کار مناطق ایرانی نشین جبهه دیگری برای مبارزه با جیسون کنی باز کرد.
در این مورد بیشتر خواهم نوشت.
ثبت دیدگاه