در باره‌ی سومین دوسالنامه‌ی کنپارس
یکی از انبوه چالش‌ها و ناهمخوانی‌ها در زندگی مهاجران، سر و کله زدن با دو گاهشماری هم‌زمان است. مهاجران با گاهشماری میلادی زندگی و کار می‌کنند و در مناسبت‌های ملی سرزمین دیگری، می‌توانند تعطیلات داشته باشند؛ اما برای تماس با خانواده، یا زمان‌بندی برای سفر به سرزمین مادری، نیاز دارند گاهشماری خورشیدی را پیش چشم داشته باشند. سالنامه‌های در دسترس، یا خورشیدی و یا میلادی هستند و هر یک از آنها، برای مهاجر ایجاد محدودیتی می‌کنند. بدتر آن که آغاز دو گاهشماری، با هم یکی نیست و هر سالنامه‌ای، باید یکی از دو گاهشماری را محور قرار دهد. پس کنپارس از سال 1399 خورشیدی بر آن شد که به عنوان یکی از مسؤولیت‌های اجتماعی خود، برای حل این مشکل، تدبیری بیندیشد، که انتشار دوسالنامه‌ای با مناسبت‌های ایرانی و کانادایی، محصول این نیاز بود.
دوسالنامه‌ی کنپارس، کوشیده دو سال خورشیدی و یک سال میلادی را به طور کامل، پوشش دهد. در این دو سالنامه، مناسبت‌ها بر اساس گاهشماری مرسوم در کانادا، درج شده‌اند تا اگر کسی در کانادا از آنها استفاده می‌کند، با مشکل روبه‌رو نباشد. در یاد کردن مناسبت‌های محلی، نام استانی که رویداد خاص در آنجا رخ داده یا برای نمونه در چنین روزی تعطیل است، درج شده تا در سراسر کانادا قابل استفاده باشد. گاهشماری خورشیدی، با وسواس بیشتری تدوین شده است. در ایران، مناسبت‌های رایج مذهبی، بر اساس گاهشماری قمری تعطیل هستند که همراه با اعلام تعطیلی احتمالی ذکر شده‌اند. در گاهشماری خورشیدی، کوشیده شده است نام‌هایی که در زمان ساسانیان بر روزهای ماه گذاشته بودند، برای یادکرد آنها به کار گرفته شود. می‌دانیم که در آن روزگار، برای نمونه، روز شانزدهم هر ماه به نام روز «مهر» خوانده می‌شد. این نام‌ها در گاهشماری کنونی آمده‌اند. بر این پایه، جشن‌های باستانی فراموش‌شده‌ای که بخشی از فرهنگ دیرپای ایرانی شمرده می‌شوند، در زمان و جای درست خویش در گاهشماری جای گرفته‌اند.
برای پاسداشت بخشی از میراث عظیم فرهنگی مهاجر ایرانی، در این دو سالنامه، زادروزها و سالمرگ‌های شماری از چهره‌های فرهنگی برجسته‌ی ایرانی یاد شده که در بالیدن این فرهنگ، دست‌کم در دوره‌ی معاصر، نقشی برجسته داشته‌اند. در گزینش آنها، به ویژه به چند گروه توجه خاص داشته‌ایم: شاعران، نویسندگان، موسیقی‌دانان، سینماگران و پژوهشگرانی که پرچمدار بخشی از فرهنگ ایرانی جدید به شمار می‌روند.
نخستین شماره‌ی این دوسالنامه، برای سال‌های 1399-1400 منتشر شد و دومین شماره‌ی آن، دو سال 1401-1402 را در بر می‌گرفت. این بار، سومین شماره‌ی این دو سالنامه با ظاهری جدید و با نام «ققنوس» انتشار یافته است. با توجه به بازخوردهای خوانندگان دوسالنامه‌های پیشین کنپارس، بر آن شدیم که در این شماره، بیش از صد تن از پرچمداران فرهنگی نام برده شده را در این دو سالنامه به خوانندگان معرفی کنیم. در پایان هر هفته، یکی از چهره‌هایی که زادروز یا درگذشت‌شان در آن هفته قرار داشته، یاد شده‌اند و توضیح کوتاهی برای آشنایی با ایشان آمده است که امید می‌رود این توضیح، اگر چه کوتاه، بتواند خواننده را با کارنامه‌ی آن چهره آشناتر کند. نگارندگان آگاه هستند که هر سیاهه‌ای از چهره‌های فرهنگی – هنری، ناگزیر انتقادهایی به دنبال خواهد داشت. مانند روال پیشین، چهره‌های سیاسی در این دو سالنامه معرفی نشده‌اند؛ انگشت‌شمار کسانی که سیاستمدار نیز هستند، مانند غلامحسین صدیقی، حسن تقی‌زاده و حسن پیرنیا، به دلیل فعالیت‌های علمی یا فرهنگی خود در این سیاهه جای گرفته‌اند. بدیهی است که برای کسب اطلاعات تکمیلی، خواننده می‌تواند از جست‌وجوهای معمول اینترنتی یا کتابخانه‌ای بهره ببرد.
به روشنی، نه تنها مهاجران به کانادا، که افرادی با دغدغه‌های فرهنگی معمول نیز می‌توانند مخاطبان این دوسالنامه باشند. برای تهیه‌‌ی نسخه‌ی چاپی این دوسالنامه‌ی نفیس، می‌توانید از طریق شبکه‌های اجتماعی یا وب‌سایت کنپارس پیام دهید تا در اسرع وقت به دست شما برسد. امیدواریم بازخوردها و انتقادهای خوانندگان دوسالنامه، بتواند به بهبود دائمی این اثر فرهنگی منجر شود و دوسالنامه‌ی بعد، با کیفیتی بسیار بالاتر و کاستی‌های بسیار کمتر، به دست شما همراهان کنپارس برسد.
همواره بخش مهمی از هر کار فرهنگی، زاییده‌ی دغدغه‌های فردی است که انجام آن را بر عهده گرفته است. با این همه، استقبال از آن، آشکار خواهد کرد که چه تعدادی از افراد، در این دغدغه‌ها با شما شریک هستند. امید داریم که بازخورد دوسالنامه‌ی کنپارس، به شرکت و به دست‌اندرکاران این دوسالنامه، انگیزه‌های لازم را جهت نوآوری‌های آینده در سالنامه‌های خود بدهد. اگر با دغدغه‌های ما در تدوین این دو سالنامه هم‌داستان هستید، دیدگاه خود را در آن باره از راه شبکه‌های اجتماعی با ما در میان بگذارید.
ثبت دیدگاه