وزیر مهاجرت کانادا اخیرا طرحی را برای کاهش هزینه‌ها و صرفه‌جویی در مخارج وزارتخانه تحت امر خود به بهانه کمک به دولت برای کاهش کسربودجه سال‌های گذشته ارائه کرده که بخش‌های مختلفی را شامل می‌شود اما به نظر می‌رسد پاره‌ای از انواع ویزاها خصوصا ویزای حمایتی (اسپانسرشیپ) والدین یکی از مهم‌ترین آنها باشد. البته این موضوع مخالفت‌های زیادی را در رسانه‌ها و پارلمان به دنبال داشته اما هنوز مجموعه این مخالفت‌ها و انتقادها به تغییر مهمی منجر نشده است. در اینجا جزییات بیشتری از تاثیر این فرایند در سال ۲۰۱۱ در بررسی ویزای مهاجرت خانواده‌ها به اطلاع شما می‌رسد
دولت محافظه‌کار استفن هارپر که تصمیم گرفته تا به هر طریق ممکن از مقدار کسری بودجه خود بکاهد، این بار و در جدیدترین نشانه‌گیری خود تیر را به سوی ویزاهای خانوادگی هدف گرفته و به طور ویژه مصوب نموده تا تقریبا ۴۰ درصد کمتر از گذشته، به تقاضاهای صدور ویزا برای والدین مهاجران مقیم کانادا رسیدگی شود. این تصمیم از آن رو گرفته شده تا به این ترتیب از صرف هزینه‌های بهداشتی و درمانی گزافی که این عده به دلیل کهولت سن و برخورداری از انواع نیازهای درمانی پس از ورود خود به خاک کانادا بر دوش سیستم بهداشت و به عبارتی دولت می‌نهند، جلوگیری به عمل آید.
به نظر می‌رسد که هدف اصلی دولت هارپر در مجموع آن است که ۵ درصد از میزان کلی ورود مهاجران به کانادا بکاهد. برای این منظور دولت تصمیم گرفته تا تعداد مهاجران خانوادگی (مهاجرت‌هایی که به منظور گرد هم آمدن اعضای خانواده انجام می‌شود از جمله همسر و فرزندان و نیز والدین که در این طرح مورد دوم بیشتر مد نظر است) را از ۱۶ هزار و ۲۰۰ مورد در سال با ۵ هزار عدد کاهش به ۱۱ هزار و ۲۰۰ مورد در سال ۲۰۱۱ برساند.
این کاهش ۴۰ درصدی می‌تواند بر مدت زمان انتظار برای رسیدن این پرونده‌ها به نتیجه نهایی بیفزاید و بر اساس نظر کارشناسان این زمان را به دو برابر قبل یعنی چیزی در حدود ۱۳ سال برساند. به این ترتیب متاسفانه باید گفت در مورد بسیاری از افراد سالخورده این احتمال افزایش می‌یابد که در حین طی این زمان طولانی و پیش از فرا رسیدن موعد ورودشان به کانادا، دار فانی را وداع گویند.
به گفته منتقدان این طرح را می‌توان به نوعی طرحی در مخالفت با روند مهاجرت دانست زیرا حضور والدین علاوه بر انتقال ارزش‌های قومی به فرزندان یک خانواده، می‌تواند در رشد و باروری اقتصادی یک خانواده مهاجر نیز نقشی تعیین‌کننده داشته باشد زیرا با این کار در اغلب موارد از فرزندان خانواده به خوبی و با صرف کمترین هزینه نگهداری می‌شود و در این صورت هر دوی والدین می‌توانند با آسودگی خیال به کار در خارج از خانه مشغول شوند که طبیعتا حاصل آن درآمد بیشتر برای کل خانواده است.
یکی از وکلای مهاجرت پیشنهاد می‌کند که شاید بتوان برای کم کردن از این مدت انتظار از فرد متقاضی خواست تا در مقابل خواسته خود، هزینه‌های درمانی والدینش را شخصا متقبل شود زیرا در بسیاری از موارد این امکان و توانایی مالی واقعا برای متقاضی وجود دارد. برخی از منتقدان از دائمی بودن این طرح نگرانند اما این وکیل مهاجرتی طرح مذکور را طرحی موقتی و به احتمال زیاد یک‌ساله می‌داند که در سال ۲۰۱۲ به حالت عادی خود بازخواهد گشت.
بنابر آمار موجود این طور به نظر می‌رسد که متقاضیان چینی در این میان نباید چندان نگران باشند زیرا در حال حاضر حتی تعداد ویزاهای صادره برای والدین این دسته دو برابر قبل شده است اما مهاجران اروپایی بویژه آلمانی و نیز هندی در این بین وضعیت نامناسبی یافته‌اند.
برای مشاهده اصل مطالبی که چکیده حاضر از آنها اقتباس شده اینجا و اینجا و اینجا کلیک کنید.
برای اطلاع از جزییات شرایط بازانتشار و استفاده از مطالب سایت اینجا را کلیک کنید.
ثبت دیدگاه