این یادداشت در دوازدهمین شماره نشریه پرنیان کانادا منتشر شده است.
چندی پیش رسانه‌های کانادایی پر شد از خبری به نقل از پلیس سلطنتی کانادا که دو نفر را که قصد خرابکاری در سیستم راه آهن کانادا را داشته‌اند دستگیر کرده است. تا اینجای داستان شاید چندان عجیب نباشد که گوشمان پر است از اخبار ترور و تروریست‌هایی که با انگیزه‌های مذهبی می‌کشند و تخریب می‌کنند. اما دنباله خبر این بود که این دو نفر با القاعده در ایران ارتباط داشته‌اند. چندی بعد نام این دو نفر اعلام شد و روشن شد که اصلا ایرانی نیستند و خبرهای بعدی هم بر هویت تونسی یکی از آنها و هویت فلسطینی دیگری اشاره داشت که با وجود داشتن سابقه کیفری در کشور محل اقامت خود، امارات توانسته است اقامت دایم کانادا را بگیرد. اینکه عوامل القاعده در ایران کیستند و چگونه این ارتباط ایجاد شده است و دهها پرسش دیگر از سوی RCMP البته بی پاسخ ماند و همین هم باعث شد که برخی روزنامه‌نگاران به صراحت این ادعا را مشکوک بخوانند.
تلاش دولت محافظه‌کار کانادا برای مرتبط کردن نام ایران با اقدامات تروریستی با اظهار نظر دیگری در مورد ورود برخی ایرانیان با نیات شریرانه به کانادا و ابراز نگرانی در این مورد همراه شد. اینکه این افراد کیستند روشن نیست و اینکه چگونه قبل از انجام اقدامی از سوی آنان توانسته‌اند نیت شریرانه آنان را کشف کنند هم پرسشی است که پاسخ ندارد.
این اتهامات کلی به ایرانیان و نیز تلاش ناشیانه برای مرتبط کردن یک توطئه تروریستی توسط دو عرب تونسی و فلسطینی به ایران آن هم با سرو صدای زیاد در کنار سابقه اقدامات دولت فعلی کانادا در تمایل شدید به ایجاد محدودیت برای جامعه ایرانیان و نیز ایجاد موانع حداکثری در راه مهاجرت ایرانیان به کانادا این سوال را در ذهن تداعی می‌کند که این بار محافظه‌کاران چه در سر دارند و چه خوابی برای جامعه ایرانیان کانادا دیده‌اند؟ قرار است زمان انتظار برای مهاجرت آنان که سال‌هاست منتظرند تا به سرزمین جدید بیایند بیشتر شود؟ قرار است زمان انتظار طولانی ایرانیان برای گرفتن تابعیت کانادایی از اینکه هست هم بیشتر شود؟ قرار است بیش از این مانع رفت و آمد پدران و مادران ایرانی برای دیدار با عزیزان‌شان در کانادا شوند؟ قرار است در دادن برخی مشاغل به ایرانیان محدودیت ایجاد شود؟ قرار است از ادامه تحصیل ایرانیان در برخی رشته‌های دانشگاهی جلوگیری شوند؟ قرار است اقدامات تبعیض‌آمیز جدیدی از ذهن خلاق وزرایی که در چند سال گذشته غیر از مانع‌تراشی، توقف و حذف چیزی در بیلان کاری‌اشان دیده نمی‌شود تراوش کند؟ چه اتفاقی در راه است که لازم است افکار عمومی کانادایی‌ها آماده شود و بدبینی و هراس از ایرانیان به آنان تلقین شود؟
برای من البته عجیب نیست که بشنوم گروهی از هموطنان ما که خود را تافته جدابافته می‌دانند با شنیدن این اخبار خوشحال هم بشوند و برای آنان که ناشیانه داستان می‌سرایند هورا هم بکشند اما همان‌گونه که پیش از این هم گفته‌ام اگر قرار به ایجاد مشکل و محدودیت باشد، تر و خشک با هم خواهند سوخت و از نظر آنان که این داستان را هدایت می‌کنند تفاوت چندانی بین ایرانی مهاجری که به انگیزه‌های اقتصادی و برخورداری از رفاه اجتماعی بیشتر به این سرزمین آمده است و از آینده این روند نگران است با آنان که سر در برف کرده، با آنان که هر روز خواب جدیدی برای ایرانیان می‌بینند همراهی می‌کنند نیست.
ثبت دیدگاه