دولت مرکزی و دولت‌های استان‌ها با هم به این توافق رسیدند که از سال ۲۰۱۴ به بعد اتاوا با ایجاد بانک‌های اطلاعاتی یا به تعبیر اداره مهاجرت «استخرهایی» از مشخصات نیروهای متخصص متقاضی مهاجرت، فرصتی برای کارفرمایان فراهم نماید تا آنها بتوانند مهاجران بالقوه با قابلیت‌های مورد نظرشان را انتخاب کنند و به این ترتیب سریع‌تر بر مشکل کمبود نیروی کار فائق آیند.
اخیرا وزیر مهاجرت کانادا، آقای جیسن کنی، اعلام نمود که تلاش می‌کند تا با همکاری همتایان استانی خود سیستم Expression of Interest (ابراز تمایل) که مخفف آن EOI است به اجرا درآید تا با کمک آن کارفرمایان بتوانند به بانک نیروهای متخصص متقاضی مهاجرت دسترسی داشته و به ارزیابی و انتخاب مهاجران متخصص بپردازند.
آقای کنی پس از برگزاری کنفرانس مشترک استان‌ها و دولت مرکزی که هرساله با موضوع مهاجرت برگزار می‌گردد، گفت: «ما درباره آینده موضوع مهاجرت در کانادا بحث‌های بسیار مفید و پرثمری داشتیم.»
همه نمایندگان دولت‌های استانی به جز وزیر مهاجرت استان کبک، که در جلسات حاضر نبود، با هم بر سر این موضوع اتفاق نظر داشتند که سیستم مهاجرت کشور باید سریع بوده و پاسخگوی نیازهای اقتصادی استان‌ها باشد.
البته آقای کنی از خود چندان تمایلی نسبت به طرح مهاجرت استان انتاریو که در همین ماه منتشر شده است، نشان نداد. در این طرح خواسته شده تا تعداد مهاجران متخصصی که انتاریو می‌تواند تحت برنامه «کاندیداهای استانی» انتخاب کند، افزایش زیادی داشته باشد و از ۲ هزار نفر در سال آینده به ۵ هزار نفر در سال ۲۰۱۴ برسد.
در حال حاضر استان سهم انتاریو از ۲۰ هزار مهاجر برنامه‌های کاندید استانی در کل کشور فقط ۵ درصد است.
آقای مایکل چان، وزیر مهاجرت استان انتاریو، در این زمینه گفت: «نگرانی انتاریو این است که کلا تعداد مهاجران به کانادا در حال کاهش است… ما باید راهی برای همکاری و مشارکت جهت اصلاح و برطرف ساختن این مشکل پیدا کنیم.» وی افزود:«همه استان‌ها خواهان افزایش سهمشان از مهاجران برنامه «کاندیداهای استانی» هستند زیرا این گروه بعد از ورود به کانادا در جذب به بازار کار متناسب با تخصص‌اشان بسیار موفق بوده‌اند.»
دولت مرکزی برای کاستن از حجم انباشت پرونده‌ها این اجازه را به استان‌ها داده است تا بنا به نیازشان متقاضیان منتظر را خارج از نوبت پذیرش کنند و انتظار می‌رود که استان انتاریو ۷۰۰ کاندیدا بیشتر از سهمیه هزارتایی سالانه‌اش گزینش کند.
بنا به خبری که از دفتر آقای کنی شنیده شده، آقای وزیر نمی‌تواند به تقاضای افزایش سهمیه برای استان انتاریو پاسخ دهد زیرا وی باید بین بیش از ۶۰ برنامه مهاجرتی به کانادا تعادل را رعایت کند و هر افزایش سهمیه‌‌ای برای یک استان به معنای کاستن از سهمیه برنامه‌ای دیگر است.
همچنین کنی تاکید کرد که سایر استان‌های کانادا نمی‌توانند انتظار داشته باشند که اختیاراتی نظیر آنچه استان کبک در امر پذیرش مهاجر داراست، داشته باشند. بر اساس استدلال وزیر موضوعات مختلف مرتبط با مهاجران از قبیل اشتغال، درمان و حمایت‌های مختلف جنبه ملی دارند و نمی‌توان تصمیم‌گیری درباره همه ابعاد آن را برعهده استان‌ها قرار داد. در نقطه مقابل استان‌ها معتقدند که تصمیمات دولت فدرال در این ارتباط کند و قادر به تامین نیازهای استان‌ها نیست.
فراتر از این مباحث عمومی، در حال حاضر جزئیات بیشری درباره سیستم EOI، که برگرفته از نمونه مشابهی در کشورهای نیوزیلند و استرالیاست، در دسترس نیست. اما آقای کنی گفته است که به‌زودی برای تصمیم‌گیری در مورد «نحوه توزیع مهاجران متخصص در سرتاسر کانادا» به جمع‌بندی نهایی خواهند رسید.
در گزارشی تازه مشخص شده است که در دهه اخیر سهم استان انتاریو از مهاجران جدید به میزان یک‌سوم کاهش یافته و از ۱۴۸ هزار و ۶۴۰ نفر در سال ۲۰۰۱ به ۹۹ هزار نفر در سال ۲۰۱۱ رسیده است.
در حالی‌که ۷۰ درصد از مهاجرانی که در استان‌های دیگر کانادا استقرار پیدا می‌کنند به مهاجران گروه اقتصادی یعنی نیروهای متخصص و سرمایه‌گذاران تعلق دارند و نه به پناهندگان و اعضای جدید خانواده مهاجران، مهاجران اقتصادی در استان انتاریو تنها ۵۲ درصد از مهاجران تازه این استان را تشکیل می‌دهند.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه