این اواخر حرف و حدیثهای زیادی میشنویم هم در مورد کمبود نیروی کار و هم در مورد بالا بودن نرخ بیکاری. یکی از دلایل این امر این است که معمولا نیروهای جویای کار در جایی که به نیرو نیاز هست حضور ندارند.
استانهای البرتا و ساسکاچوان با نرخ بیکاری در حدود ۴ درصد نمیتوانند آنطور که باید نیروی کار مورد نیاز خود را پیدا کنند و این در حالی است که در استان نیوفاوندلند نرخ بیکاری ۱۱ درصد است و مردم تشنه یافتن کار.
اما خبر خوب این است که بر اساس گزارشی که به تازگی توسط بخش اقتصادی بانک مونترال منتشر شده، در حال حاضر تعداد افرادی که در داخل کانادا برای یافتن کار از استانی به استان دیگر مهاجرت یا نقل مکان میکنند بسیار بالا رفته و در واقع به بالاترین حد در ۲۵ سال گذشته رسیده است.
در این گزارش پرجاذبهترین شهرهای کانادا برای جویندگان کار مشخص شده و دلایل این جذابیت نیز برشمرده شده است.
جای تعجب نیست که میبینیم اکثریت افراد برای یافتن کار به سمت غرب کشور حرکت کردهاند. بیشتر این شهرهای جذاب برای نیروهای کار در دو استان ساسکاچوان و البرتا قرار دارند و در این میان رتبه اول نیز به شهر رجاینا تعلق گرفته است:
پنج مقصد اول جویندگان کار:
- رجاینا
- کلگری
- ادمونتون
- ساسکاتون
- همیلتون
این رتبهبندی با مقایسه درآمد متوسط، چشمانداز شغل، امکان و قیمت دستیابی به مسکن و هزینههای مالیاتی در ۱۹ شهر در نقاط مختلف کانادا انجام گرفته است. بر اساس این ضوابط استانهای شرقی و نیز دو شهر لندن در استان انتاریو و مونترال در استان کبک از نظر مهاجرت افراد به آنها برای کاریابی در کمترین درجه جذابیت قرار داشتهاند.
آقای رابرت کاویک، اقتصاددان ارشد بانک مونترال در اینباره میگوید: «وجود نیروی کار متحرک در سرتاسر کشور گرچه معایب و مزایایی دارد، اما قطعا موضوع بدی نیست زیرا به این معناست که منابع انسانی به سمت مکانهایی حرکت کردهاند که در آنجا بیشترین نیاز به آنها وجود داشته است. در حال حاضر دو شهر رجاینا و کلگری با بالاترین نرخ متوسط درآمد، در میان شهرهای با نرخ بیکاری پایین و نیز مالیات کمتر، از نظر جذابیت برای جویندگان کار در صدر فهرست قرار دارند. البته هزینه مناسبتر تهیه مسکن در شهر رجاینا این شهر را در رتبه نخست این ردهبندی قرار داده است.»
متوسط درآمد سالانه در شهر رجاینا ۷۰ هزار و ۵۰۰ دلار است در حالیکه این رقم در شهر کلگری ۷۹ هزار و ۳۰۰ دلار است. در شهر تورنتو این رقم ۶۸ هزار و ۷۰۰ دلار و در مونترال ۵۳ هزار و ۹۰۰ دلار است. متوسط هزینه خرید یک خانه در شهر رجاینا ۳۱۱ هزار و ۴۰۰ دلار است در حالی که همین قیمت در شهر تورنتو به طور متوسط ۵۱۷ هزار و ۶۰۰ دلار است.
در گزارش بانک مونترال نشان داده شده که غالب مهاجران از استانهای بریتیش کلمبیا، انتاریو و کبک به این شهرها آمدهاند. البته از نظر نسبی بیشترین خروج افراد به استانهای شرقی یا آتلانتیک مربوط میشود که در آن متوسط سالانه خروج افراد به ۱۱ هزار نفر یا حدود ۰.۵ درصد از کل جمعیت منطقه رسیده است.
در دو استان البرتا و ساسکاچوان نرخ بیکاری حدود ۴ درصد و بسیار پایینتر از نرخ بیکاری در کل کشور با ۶.۹ درصد، کبک با ۷.۵ درصد و یا حتی نرخ بیکاری دو رقمی در استانهای شرقی است.
برای کسانی که در جستجوی کار رنج جابهجایی را به جان میخرند، فرصتهای فراوانی وجود دارد. آنها به جای اینکه منتظر بمانند تا در منطقه خودشان اوضاع کار بهتر شود، با این جابهجایی در جهت کسب موقعیتی مناسب حرکت میکنند.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه