بر اساس یک گزارش جمعیت شناختی که مرکز آمار کانادا در هفته چهارم ماه می ۲۰۱۰ منتشر کرد کانادا در دهه آینده با تغییرات جمعیتی بسیار فاحشی روبرو خواهد شد که تمامی امور اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و بهداشتی را متحول خواهد کرد.
این گزارش که بر اساس مدل بازسازی شده شاخصه های جمعیتی کانادا، وضعیت این کشور تا سال ۲۰۳۶ را بر اساس سه سناریوی ۱- برآورد حداکثری، ۲- ادامه شاخصه های فعلی و ۳- برآورد حداقل، وضعیت جمعیتی کانادا را پیش بینی کرده است، اشاره می کند در حالیکه جمعیت کانادا در سال ۲۰۰۹ ، ۳۳ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بوده در یک برآورد متوسط در ۲۰۳۶ جمعیتی معادل ۴۳ میلوین و ۸۰۰ هزار نفر خواهد داشت. برآورد حداکثری، این عدد را ۴۷ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر ارزیابی می کند.
بر این مبنا و بر اساس هر کدام از این سناریوها، جمعیت کهنسالان کانادایی (افراد ۶۵ سال به بالا) برای اولین بار از تعداد کودکان زیر ۱۵ سال این کشور بیشتر خواهد شد. این اتفاق بر اساس یکی از سناریوهای بالا، بین سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ محقق خواهد شد.
به معنای دیگر، در حالی که تعداد کهنسالان در سال ۲۰۰۹، ۴ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بوده، در سال ۲۰۳۶ بین ۹.۹ تا ۱۰.۹ میلیون نفر خواهد بود که از یک افزایش حدوداً دو برابر حکایت دارد. در مقابل، جمعیت زیر پانزده ساله ها که در ۲۰۰۹، ۵.۶ میلیون نفر بوده در ۲۰۳۶، بین ۵.۷ تا ۸.۲ میلیون نفر است که افزایشی بسیار اندک را نشان می دهد.
در واقع، هرم جمعیتی کانادا در آن سال وارونه خواهد بود و تعداد جمعیت کهنسال اش که راس هرم است، دو برابر قاعده آن خواهد بود.
بررسی وضعیت جمعیت افراد ۸۰ سال به بالا حقایق بیشتری را نشان می دهد. تعداد این افراد از ۱ میلیون و سیصد هزار نفر در سال ۲۰۰۹ به ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در آن سال بالغ خواهد شد و تعداد افراد با سن یک قرن به بالا که حدوداً در سال ۲۰۰۹، ۶ هزار نفر براورد می شوند در سال معهود بر اساس سناریوهای مختلف ۳ یا ۴ برابر خواهند شد. به عبارت دیگر در کانادای سال ۲۰۳۶، مشاهده افرادی که بالای ۱۰۰ سال از عمرشان می گذرد یک پدیده عجیب و نادر نخواهد بود و به شهروندانی معمولی مبدل خواهند شد.
معنای این اخبار این است که افراد جوان سال های فعلی، در آینده با فرصت های شغلی بسیار زیادی روبرو خواهند شد، باید بار تعداد افراد بیشتری را بر دوش بکشند و بدون کاربردهای وسیع تر و عمیق تر تکنولوژی، بسیاری از حوزه های شغلی دچار آسیب خواهند شد.
معنای این سخنان برای برنامه ریزی های دولتی، تربیت نیروی انسانی، تغییر در سیاست های مهاجرت، تشویق به افزایش زاد و ولد، تغییر در سیستم های بهداشتی، درمانی و ایمنی و نظایر این موارد خواهد بود که در آینده بر همه سیاست ها تاثیر خواهد گذاشت و ما به تدریج بیشتر به آنها خواهیم پرداخت.
اصل خبر را اینجا ببینید
ثبت دیدگاه