روز اول اکتبر انتخابات کبک برگزار شد و این بار حزبی نوپا که سال ۲۰۱۱ توسط فرانسوا لگو پایه گذاری شده بود کرسی های پارلمان کبک را درو کرد و با ۷۴ نماینده در مجلس کبک حزب لیبرال را از قدرت کنار زد. لیبرالها با تنها ۳۱ صندلی به جایگاه اپوزیسیون منتقل شدند. مونترآلی ها به طور گسترده به لیبرالها رای دادند و شهرهای کوچک و نیز کبک سیتی به حزب نوپا اقبال خود را نشان دادند.
نکته دیگر در این انتخابات رشد چشمگیر حزب همبستگی کبک بود که با ده صندلی پارلمان در رده سوم قرار گرفت این حزب از سوی دکتر امیر خدیر در کبک پایه ریزی شده است هر چند خود امیر خود را از سیاست بازنشسته کرده است و در این اتتخابات به عنوان کاندیدا حضور نداشت.
شگفتی دیگر این انتخابات ضربه کاری به حزب کبکی بود که حتی رییس آن آقای ژان فرانسوا لیزه نتوانست خود وارد پارلمان شود. این حزب حتی از ادعای جدایی طلبی خود هم فاصله گرفته بود با این وجود میدان را به رقیب خود در زمین فرانسه زبانان واگذار کرد.
حزب CAQ قرار است دولت اکثریت تشکیل دهد و این به این معناست که تا ۴ سال دیگر در قدرت خواهند ماند و برای تصویب تغییراتی که در شعارهای انتخاباتی از آن سخن گفتند نیاز به همراهی و مشارکت دیگر احزاب ندارند. این می تواند بسیاری از مردم را نگران کند.
از جمله شعارهایی که این حزب سر داده کم کردن تعداد مهاجرین و نیز اخراج آن دسته مهاجرین از کبک که نمی توانند در امتحان زبان فرانسه موفق شوند، است.
این شعار نسنجیده البته باعث تمسخر آقای لگو در مناظره با رییس حزب لیبرال شد و بسیار مورد توجه محافل سیاسی قرار گرفت. در آن مناظره روشن شد که آقای لگو اصلا در مورد سیستم مهاجرت نمی داند و بسیار با این مقوله بیگانه است. او حتی از میزان اختیارات دولت کبک در این زمینه بی خبر است.
اینکه وی رای آورده است ناشی از اقبال فرانسوی زبانهایی است که در خارج از جزیره مونترآل زندگی می کنند و تصوری از موضوع مهاجرت آنطور که هست ندارند بسیاری از آنان مانند خود آقای لگو مهاجران و سیستم مهاجرت را در ورود پناهندگان غیر قانونی از مرزهای آمریکا و خدمات دولت به آنان خلاصه می کنند و به همین دلیل، بی دانشی نخست وزیر آینده کبک در این زمینه در چشم آنان چندان برجسته نشد.
واقعیت اما چیست؟ آیا آنچه لگو می گوید ممکن است؟
پاسخ کوتاه این است که در مورد ظرفیت مهاجرت تا حدی ولی در مورد بقیه ادعاها خیر آنچه او گفته است دقیقا ناشی از عدم اطلاع وی است و شدنی نیست.
– در مورد تعداد مهاجرینی که کبک پذیرش می کند و کم کردن تعداد مهاجرین جناب نخست وزیر نمی داند که الان سه سالی است کبک با پرونده های نیروی متخصص بازی میکند برنامه کارآفرینی و خود اشتغالی بسته و یا بسیار محدود بوده و سرمایه گذاری هم با تعداد محدود باز بوده است. ضمن اینکه هر سیاستی در مورد تعداد پیش بگیرد اثرش در دست کم دو سال بعد ظاهر می شود.
کم کردن تعداد از ۵۰ هزار به ۴۰ هزار به احتمال زیاد دامن پناهندگان را می گیرد همان دسته که آقای لگو و طرفدارانش سمبل مهاجرین می شناسند. از سوی دیگر با کمبود نیروی کار در کبک کم کردن تعداد مهاجر نیروی متخصص ضربه ای است کاری به اقتصاد کبک که البته مورد تذکر آقای کوییار نخست وزیر لیبرال کبک در مناظره هم بوده است و قطعا کارشناسان شاغل در وزارتخانه چشم نخست وزیر را به این موضوع باز خواهند کرد.
خلاصه اینکه از موضوع کم کردن ظرفیت پذیرش مهاجرین نباید ترسید و اثر چندانی بر سیستم در حوزه نیروی متخصص نخواهد داشت.
در مورد اجباری کردن امتحان فرانسه برای مهاجرین ساکن کبک و اخراج از کبک آقای لگو ادعای گزاف می کند. تعجب از این است که فردی در این حد و با این ادعا چطور یک حقوقدان نیم بند در حلقه نزدیک خود ندارد که حداقلهای اصول حقوقی را به ایشان تذکر دهد.
نه دولت استان کبک و نه دولت هیچ استان دیگری امکان اینکه از کسی بخواهد از استان خارج شود ندارد این با منشور حقوق و ازادیهای فردی کانادا یعنی اصول اولیه حقوق بشر و به طور اخص حق انتخاب محل زندگی مغایرت دارد حتی دولت فدرال نیز نمی تواند از کسی بخواهد در محل معینی زندگی بکند یا نکند این نقض صریح ازادیهای فردی است.
تصور احمقانه آقای نخست وزیر آینده این است که افراد پس از مهاجرت و آمدن به کبک سی اس کیو می گیرند و برای زندگی در کبک نیاز به سی اس کیو دارند و او می تواند با ابطال سی اس کیو فرد را مجبور به ترک استان کند. دقیقا او نمی فهمد که هر کانادایی و هر مهاجر کانادایی می تواند به کبک آمده و در این استان زندگی کند. سی اس کیو گواهی انتخاب مهاجر از سوی کبک است و دولت فدرال با آن گواهی مطلع می شود که کبک از میان متقاضیان مهاجرت و بر اساس Canada-Quebec Accord کسی را برای دریافت ویزای اقامت کاندید کرده است. برگه سی اس کیو بعد از مهاجرت هیچ خاصیتی ندارد.
اگر تنها یک نفر که نسیمی از علم حقوق به مغزش خورده بود یا به اندازه یکی از متقاضیان مهاجرت مقیم در ایران در مورد سیستم مهاجرتی کانادا می دانست در کنار ایشان بود قطعا چنین رسوایی بزرگی در مبارزات انتخاباتی وی روی نمی داد.
اطمینان دارم که پس از شروع دولت و تذکر اهل فن به وی قطعا هیچ سخنی از این طرح مشعشع آقای نخست وزیر به گوش نخواهد رسید.
نکته آخر اینکه گذشته نشان داده است که آمد و رفت دولتها چندان در حوزه مهاجرت تاثیر نداشته است ما همانقدر با آمدن لیبرالها احساس خوشحالی و گشایش در مهاجرت نمی کردیم باید از آمدن این حزب نگران شویم. تجربه ما نشان داده است که سیستم مهاجرت از یک فرهنگ اداری (درست یا غلط) پیروی می کند که چرخش دولتها جندان در بهبود یا تخریب آن موثر نبوده است.
خلاصه اینکه چندان جای نگرانی نیست.
ثبت دیدگاه