یک سال پس از بحران عظیم به وجود آمده در صنایع خودروسازی آمریکا و شعبات آنها در کانادا، فرصتی است تا نتایج اقدامات انجام شده ارزیابی شوند.
اکنون که یک سال از اهدای کمک‌های مالی دولت به صنایع عظیم خودروسازی و به ویژه شرکت‌های جنرال موتورز و کرایسلر می‌گذرد، دنیس دروزیه، یکی از تحلیل‌گران برجسته در زمینه صنعت خودرو، در تحقیقی که اخیرا انجام داده تلاش نموده تا با مشاهدات دقیق خود از میزان سلامت و نحوه عملکرد این صنایع گزارش جامعی به دست دهد.
او می‌گوید این دو کمپانی تلاش‌های مثبتی داشته‌اند تا بتوانند از وضعیت درحال ورشکستگی هرچه بیشتر فاصله بگیرند. اکنون کمپانی فورد موتورز افزایش میزان فروش داشته و کمپانی‌های داخلی دیگر هم توانسته‌اند در مجموع از نظر میزان فروش تولیدات و محصولات از نمونه‌های وارداتی پیش‌تر روند.
در حال حاضر این سه کمپانی بزرگ خودروسازی که در شهر دیترویت واقع شده‌اند، بعد از تجربه تلخ کاهش تقاضا و عرضه در دوران رکود، قیمت محصولات خود را کاهش داده‌اند و مدت چندین ماه هم هست که با مشکل تهیه لوازم و قطعات مواجه نشده‌اند.
بر اساس گزارش دروزیه، با وجود این که طی سال گذشته صنایع خودروسازی از نظر تولید و فروش دستاوردهای خوبی داشته‌اند اما هنوز یک عامل همچنان در شرایط ضعف به سر می‌برد و آنهم چیزی نیست جز اشتغال.
بر اساس گزارش‌های اداره آمار کانادا به رغم میلیاردها دلار هزینه‌ای که دولت برای سرپا نگهداشتن و ادامه کار کمپانی‌های GM، کرایسلر و فورد صرف کرده اما هنوز هم میزان اشتغال در صنایع خودروسازی کانادا ۹۵۰۰ نفر کمتر از دوران پیش از رکود است. به علاوه این پنجمین سال پیاپی است که میزان اشتغال در این صنایع سیر نزولی داشته است.
در مقایسه سالانه باید گفت که در هر چهار بخش اصلی صنایع تولید خودرو هنوز هم میزان اشتغال کمتر از گذشته است. رتبه نخست در این کاهش به بخش قطعه‌سازی با ۵ هزار و ۸۱۳ نیروی کمتر تعلق می‌گیرد و بعد از آن به ترتیب بخش ساخت بدنه و تریلر با هزار و ۱۷۷ نفر، بخش ابزار، رنگ و قالب‌کاری با هزار و ۴۳۰ نفر و بالاخره بخش مونتاژ قطعات با ۵۲۴ نفر کاهش نیرو قرار می‌گیرند.
دروزیه معتقد است که هرچند در تمام بخش‌ها این کمبود نیرو قابل تعمق است اما به ویژه بخش ابزار، رنگ و قالب‌کاری از بخش‌هایی است که نزدیک به چهار سال می‌شود که از وجود نیروهای باسابقه و متخصص محروم بوده است. در مقایسه با دیگر بخش‌های صنعت خودروسازی، میزان اشتغال در این بخش تقریبا ثابت مانده و به نظر می‌رسد که برخلاف بخش‌هایی که نیروهای باتخصص کمتر در آن کار می‌کنند از جمله بخش مونتاژ، قرار است این وضع در کانادا ادامه داشته باشد.
نکته مهم و نهایی در گزارش دروزیه این است که سیاستمداران کانادایی باید نسبت به کوچک‌تر شدن تدریجی اما ثابت صنایع خودروسازی در کلیه زمینه‌ها و به ویژه در بخش ابزار، رنگ و قالب‌کاری حساس باشند. تردیدی نیست
که صرف پول بیشتر در یک بخش لزوما به معنای درمان مشکلات آن نیست.
اصل خبر را اینجا ببینید.
ثبت دیدگاه