در مطلب قبل با بررسی چند گزارش و نظرسنجی، دیدگاه ساکنان استان انتاریو – پرجمعیت‌ترین و مهم‌ترین استان کانادا – در ارتباط با کمبود پزشک بررسی شد و مشخص گشت که مسئولین استان برای حفظ استانداردهای پزشکی و جلب رضایت رای دهندگان ناگزیر به اجرای برنامه‌های سریع، متفاوت و موثر هستند. در این مطلب به برخی از آنها اشاره می‌شود.
وضعیت فعلی پزشکان مهاجر در انتاریو
هم اکنون حدود ۵ هزار پزشک که تحصیلات پزشکی خارج از کانادا IMG دارند در انتاریو مشغول به کار هستند که جمعیتی حدود یک چهارم پزشکان شاغل در این استان را تشکیل می‌دهند. حدود ۶۳۰ پزشک مهاجر هم در حال حاضر در دوره‌های مختلف تخصصی در سطح استان مشغول به آموزش هستند.
در سال ۲۰۰۷ برای چهارمین سال پی در پی تعداد مجوزهای پزشکی صادر شده برای مهاجرین بیش از تعداد مجوزهای فارغ‌التحصیلان پزشکی در انتاریو بود.
با تغییر و بازنگری در مسیرهای سنتی قبلی (دو مسیر) و اجازه شرکت در مرحله اول کارمز ۱st iteration از سال ۲۰۰۶، تعداد قبولی‌ها به شدت افزایش یافته و حدود ۴ برابر شده است.
در راستای اصلاح و بهبود وضعیت پذیرش، از سپتامبر ۲۰۰۸، ۴ مسیر (pathway) جدید برای IMG و پزشکان خارج از انتاریو گشوده شده که می‌تواند بر آینده وضعیت پزشکی انتاریو تاثیرات عمیقی باقی گذارد. این مسیرها البته عمدتاً با هدف جلب و جذب ۱- پزشکان کانادایی جذب شده در بازار کار کانادا، ۲- پزشکان کارآزموده سایر استان‌ها با حداقل ۵ سال سابقه کار و ۳- پزشکان فعال در برخی نقاط جهان چون انگلستان، ایرلند، استرالیا، نیوزلند، آفریقای جنوبی، هنگ کنگ و چند کشور دیگر طراحی شده‌اند. تاریخ اجرای این مسیرهای جدید از دسامبر ۲۰۰۸ است و لذا هنوز نمی‌توان به جرات درباره نتایج آنها اظهار نظر کرد. هدف از معرفی این مسیرهای جدید این است که پزشکانی که در این گروه‌ها قرار می‌گیرند با رعایت برخی ملزومات و شرایط بتوانند خارج از مسیر طولانی آزمون‌های مکرر، جذب بازار کار استان شوند. البته مشخص است که این مسیرها کمک زیادی به جذب پزشکان ایرانی تازه وارد نخواهند کرد اما تاثیراتی دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم.
در کنار اینها مسیر هفتمی هم برای متخصصین سایر مناطق تعریف شده که هنوز به مرحله اجرا در نیامده و به یکی از چالش‌های میان The College of Physician and Surgeons of Ontario که متولی حل مسائل اصلی پزشکی در استان و محل صدور مجوزهای کاری است و IMGها مبدل شده است.
مسئله اینجاست که سازمان مربوطه به دلیل وظایف و مسئولیت‌هایش ادعا دارد که برای حفظ استانداردهای ضروری و کنترل کیفیت کاری پزشکان، فرآیند جذب پزشکان جدید باید با دقت کامل انجام شود. در واقع مانع اصلی جذب بیشتر پزشکان مهاجر در استان را باید دیدگاه‌های حاکم بر مسئولین همین سازمان جستجو کرد. دیدگاه‌های که در ورای مباحث درست و به حقی چون مراقبت در شیوه جذب پزشکان جدید، ردپاهایی از منافع باندی و صنفی و حتی مذهبی! را می‌توان در میان آنها مشاهده کرد.
نکته مهم این است که با موج اعتراض عمومی که ناشی از بحران پزشکی در استان پدید آمده، واقعیت‌های آماری موجود و نیاز بسیار عظیم فردا (۱۰ درصد پزشکان خانوادگی و ۱۳ درصد پزشکان متخصص استان همین الان و قبل از درگیر شدن با موج فزاینده بیبی بومرها، در سن بازنشستگی هستند)، فشار دولت لیبرال به این سازمان برای حل مشکل و مجموعه حرکت‌هایی که برخی سیاسیون نظیر دکتر مردیدی برای حل مشکل اشتغال پزشکان مهاجر از حدود یک سال پیش وارد آورده اند انتظار می‌رود که موانع موجود با سرعت بیشتری رفع شود. آنچه اهمیت دارد تاثیر روانی ارائه این لایحه است که مسئولین سازمان مربوطه را به پیشگامی برای حل مشکلات موجود و ارائه راه حل‌های عملی‌تر ترغیب کرده است.
مجموعه تصمیمات دولت انتاریو
تغییراتی که ارائه لایحه ۹۷ پدید آورده و پس از اصلاحات و تصویب نهایی بیشتر به بار خواهد نشست تنها بخشی از مجموعه برنامه‌هایی است که دولت استان برای مواجهه با نیازهای آتی در نظر گرفته است. اگر فشار مخالفان تغییرات جدی اجازه دهد، پزشکان مهاجر می‌توانند در قالب برنامه‌های آموزشی تکمیلی مثلاً انجام معاینات پزشکی در یک دوره زمانی مشخص و زیر نظر یک پزشک مجرب، زودتر وارد بازار کار شوند. برنامه دیگر اجازه کار به پزشکان مهاجر در چارچوب اعضا کامیونیتی خود و با توجه به فرهنگ و سنت‌های حاکم بر روابط طرفین است. البته هنوز فاصله زیادی تا امکان عملیاتی شدن این پیشنهادات وجود دارد.
توزیع ۸۵۰ هزار دلار اقلام تبلیغاتی در مرزهای کشور به منظور جذب پزشکان کانادایی شاغل در آمریکا نمونه دیگری از این تغییر رویکرد است.
انتاریو در ۳ سال گذشته، بودجه زیادی صرف بازسازی و تجهیز مراکز درمانی و آزمایشگاهی انجام داده بطوری که برای ساکنان استان برخی از آنها (چون کاهش زمان انتظار برای آزمایش‌های دقیق و تخصصی) کاملاً محسوس است. تمامی این موارد نیازمند نیروهای متخصص برای بکارگیری و افزایش بهره‌وری هستند.
سایر استان‌ها
تا پیش از این تغییرات، انتاریو دارای یکی از بسته‌ترین، سختگیرانه‌ترین و غیرجذاب‌ترین برنامه‌های جذب پزشکان بود. در واقع جذابیت‌های پارامترهای زندگی در این استان به نسبت بسیاری از استان‌های دیگر کانادا آنچنان زیاد بوده است که موسسه مسئول ارائه مجوز، نیازی به معرفی برنامه‌های جذاب ندیده و چه بسا با افزایش موانع تلاش می‌کرد تا از حجم تقاضاها بکاهد. همین نکته سایر استان‌ها خصوصاً استان‌های کم جمعیت‌تر را به این امر سوق می‌داد که با معرفی برنامه‌های جذاب‌تر و سهل‌تر خصوصاً برای پزشکان مهاجر، آنها را به سمت خود بکشانند.
برنامه‌های جدید استان انتاریو که هنوز ابعاد بسیاری از آنها کاملاً روشن و شفاف نشده است می‌تواند این وضعیت را به شدت آشفته کند خصوصاً که یکی از هدف‌گیری‌های اصلی تغییرات جدید، جذب سریع پزشکان سایر استان‌ها با یک حداقل سابقه کار (۵ سال) است که خود به گسترش دامنه بحران کمبود پزشک در این استان‌ها منجر خواهد شد. از یاد نبریم که بسیاری از این استان‌ها هم اکنون نیز در شرایط خوبی قرار ندارند لذا به احتمال زیاد آنها در پاسخ به این وضعیت دست به تغییر در مقرارات خود خواهند زد و احتمالاً شرایط سهل‌گیرانه‌تری برای پزشکان مهاجر قائل خواهند شد لذا توصیه می‌شود پزشکانی که در آغاز یا میانه‌های فرآیند مهاجرت هستند حتماً برنامه‌های سایر استان‌ها را با دقت مدنظر قرار دهند و چه بسا بهتر باشد بر همین اساس شهر محل اقامت خود را انتخاب کنند تا در زمانی کوتاه‌تر بتوانند وارد سیستم شغلی شوند.
برنامه ویژه پزشکان کنپارس نیز می‌تواند در این مورد به آنها کمک کند.
برای مهاجرت به کانادا با ما تماس بگیرید
ثبت دیدگاه