ادمونتون جورنال/ شیلا پرات- برگردان نادیا غیوری
وزیر مهاجرت استان البرتا بر این عقیده است که مهاجرت می‌تواند به کاهش معضل کمبود نیروی کار در استان کمک کند.
آقای تامس لوکازاک، وزیر مهاجرت و اشتغال استان البرتا معتقد است اکنون که یک بار دیگر دوره رونق اقتصادی برای این استان از راه رسیده، دیگر زمان آن است تا برای تامین نیاز بازار کار استان ورود کارگران موقت را متوقف کنیم و به مهاجرت دائم آنها فکر کنیم.
مطالب مرتبط اینجا می آیند.
آقای لوکازاک قصد دارد تا با اصرار به دولت فدرال، مسئولان مربوطه را قانع کند که به عده‌ای از ۳۰ هزار کارگر موقت واجد شرایط که در حال حاضر در استان البرتا حضور دارند، این فرصت و اجازه داده شود تا برای دریافت حق اقامت دائم و آوردن خانواده خود به استان اقدام کنند.
این موضوع از نظر کارفرمایانی که با مشکل کمبود نیروی کار مواجه هستند نیز بسیار خوب است زیرا در این صورت آنها نیروهایی را که پنج سال برای آموزششان وقت صرف کرده‌اند، از دست نمی‌دهند. لوکازاک قبل از هر چیز مایل به تحقق یک نکته و آن هم اشتغال برای بومیان و معلولان کانادایی است اما در عین حال می‌گوید: «حتی اگر موفق شویم که صد در صد این گروه‌ها را نیز به بازار کار وارد کنیم که البته این امر دور از ذهن و ناممکن است، باز هم با کمبود نیروی کار مواجه خواهیم بود. »
سال گذشته آقای لوکازاک پس از بحث و مشورت با کلیه افراد علاقه‌مند به موضوع از جمله کارفرمایان، این موضوع را در مجلس فدرال مطرح کرد و همچنان آن را پیگیری می‌کند. وی امیدوار است که پاییز امسال هم بتواند طی نشستی با وزرای همتای خود از دیگر استان‌های کشور به بحث و گفتگو درباره این موضوع بپردازد و حمایت آنان را نیز جلب نماید.
به اعتقاد وی این که در چندین سال گذشته، هر ساله به طور ثابت تعداد ۳۶۰ هزار کارگر موقت در کشور حضور داشته‌اند نشان می‌دهد که نیاز به نیروی کار یک موضوع مقطعی نیست. البرتا هم در سال ۲۰۰۶ از نظر سرانه جمعیت بیشترین تعداد نیروی کار موقت را داشت که با شروع بحران اقتصادی در سال ۲۰۰۸ عده زیادی از آنها از استان خارج شدند.
در حال حاضر قوانین دولت فدرال کار را برای کارگران خارجی سخت و البته غیرجذاب کرده زیرا طبق این قوانین هر کارگری حداکثر تا ۴ سال اجازه ماندن در کانادا را دارد و پس از آن باید ۴ سال خارج از کانادا باشد تا بتواند دوباره برای ویزای موقت کار اقدام نماید. در حالی که طبق قوانین قبلی ویزای اولیه دو ساله بود و چنانچه کارفرمایی اعلام نیاز مجدد به این نیروی کار می‌کرد، این مجوز کار می‌توانست به دفعات نامحدود هر دو سال یک‌بار تمدید شود. در نتیجه قوانین جدید، بعد از چهار سال یک نیروی کار آموزش‌دیده به کشور خود مثلا فیلیپین یا اکراین بازنمی‌گردد و چهار سال منتظر نمی‌ماند بلکه به دلیل کارآزمودگی که در کانادا کسب کرده به یک کشور صنعتی دیگر می‌رود.
چندهفته پیش که یک شرکت معدن استرالیایی برای استخدام نیروهای مرتبط از کارگر گرفته تا مهندس و فروشنده به ادمونتون آمده بود، مسئولان البرتایی به خود آمدند و به ارائه راه حل‌های تازه فکر کردند. این کارفرمای استرالیایی به همه کسانی که بتوانند شغلی بگیرند ویزای مهاجرتی وعده داده است. آقای لوکازاک معتقد است که این نفع بزرگی است که استرالیا از کانادا و البرتا عایدش شده است.
او می‌گوید: «وقتی برای استخدام حفار به آلمان می‌روم باید به آنها بگویم که فقط می‌توانند برای چهار سال به کانادا بیایند.» در حال حاضر تنها راه برای ارائه حق اقامت دائم به کارگران موقت از طریق برنامه‌های استانی است.
در همین رابطه آقای لری استیپل از اعضای انجمن ساخت وساز استان البرتا نیز می‌گوید که در حوزه کار وی نیاز شدیدی به نیروهای کارگر خارجی و مهاجران وجود دارد تا آنها بتوانند تقاضای لازم برای پروژه‌های نفت‌شنی را پاسخگو باشند. آقای استیپل گفت: «این صنعت در سال ۲۰۰۶ حدود ۷ هزار مسئول خرید متخصص را به استان آورده بود در حالی که این تعداد در حال حاضر تقریبا به صفر رسیده است.» به گفته وی بعد از فرارسیدن دوره رکود اقتصادی همگی آنها استان البرتا را ترک کردند.
وی در ادامه گفت: «حالا یک بار دیگر ما در سربالایی هستیم. باید تعداد مهاجران متخصص به استان را افزایش دهیم و در صورت ورود این عده به کانادا مطمئن شویم که آنها در تورنتو یا مونترال نمی‌مانند و به البرتا می‌آیند. ما به نیروهای متخصص بیشتر در استان نیاز داریم.»
آقای جیل مک‌گاون، رئیس فدراسیون نیروی کار البرتا نیز می‌گوید از این‌که آقای لوکازاک قصد دارد تا بحث حضور مهاجران دائم به جای نیروهای کار موقت در استان البرتا را در مجلس فدرال مطرح کند بسیار خوشحال است اما در عین حال خیلی هم امیدوار نیست که دولت فدرال گوش شنوایی برای این حرف‌ها داشته باشد.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه