آدرس ایمیل‌هایمان را جدی بگیریم

فرض کنید که در یک مهمانی رسمی کسی خود را مرد عوضی، فینگیل، جی جو یا آقای ۴۵۶۱ به شما معرفی کند. شما چه داوری درباره وی خواهید داشت؟ آیا او را جدی خواهید گرفت؟ آیا تمایل خواهید داشت تا با او وارد یک گفتگوی مهم و سرنوشت‌ساز بشوید؟ اگر او را کسی کاملاً متفاوت از اسمش بیابید چه فکر خواهید کرد؟ مثلاً آقای ۴۵۶۱ یک دختر خانم ۱۶ ساله باشد و جی جو یک مرد متشخص ۶۵ ساله، مدیر یک شرکت عظیم با چند کارخانه در زیرمجموعه خود. شناسایی چنین وضعیتی چه احساسی در شما بر می‌انگیزاند؟ شما به چنین شخصی اعتماد خواهید کرد یا در بقیه اطلاعاتی که از او یا درباره او می‌شنوید به دیده تردید خواهید نگریست؟ آدرس‌های ایمیل بسیاری از ما در ایران نظیر همین موقعیت را برای ما فراهم می‌آورند.

 

متاسفانه اینترنت از روز اول کاربردش در ایران برای بسیاری از ما بیشتر یک وسیله تفریحی برای پرکردن اوقات فراغت یا جبران کمبودهایی که در جامعه با ابزارها و روش‌های دیگر فراهم نمی‌شد تبدیل شد. اینکه مثلاً ایرانیان بیشترین حضور را در اتاق‌های گفتگو (چت روم) دارند یا به نسبت جمعیت از بیشترین میزان تولید بلاگ برخوردارند (بلاگ‌هایی که به رغم تنوع، تنوانسته‌اند همپای رشد اهمیت بلاگ‌نویسی تخصصی در جهان، پیشرفت کنند) ناشی از همین واقعیت است. در این میان آدرس ایمیل که از اولین و ضروری‌ترین مشخصات هر فرد در جهان وب است، سرنوشتی به مراتب اسفناک‌تر یافته است. وقتی قرار است ایمیل وسیله‌ای کاملاً تفریحی و غیرجدی باشد عجیب نیست اگر آدرس ایمیل‌های ما کمترین شباهتی به ما، اسم‌ها و خصوصیت‌هایمان نداشته باشند.

 

این موضوع دلایل متعدد دارد مثلاً در مورد خانم‌ها به این دلیل است که نمی‌خواهند از طریق آدرس ایمیلشان شناسایی شوند. در واقع آدرس ایمیل‌های بسیاری از ما قرار است آدرس مکانی دیگر، فردی دیگر و مقصدی دیگر باشد تا دریافت کننده ایمیل را از ما دور سازد نه اینکه به ما نزدیک کند.

 

دلیل دیگر این مسئله، فشار زیاد ایرانیان بر روی یاهو به عنوان مرجع منحصر به فرد ایمیل در دهه گذشته در ایران بوده است. یاهو از روز اول به دلیل سایر امکاناتی که فراهم می‌کرد برای ما جذاب‌ترین مرجع بود و بر خلاف جهان غرب که بسیاری از ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (مثلا در کانادا، راجرز یا سیمپتیکو) آدرس‌های غیر رایگان فراهم می‌آورند، به دلیل فقدان چنین شرکت‌هایی همه ما به یاهو هجوم آوردیم و چون مثلا تعداد علی کریمی‌ها یا محمدرضا حسینی‌ها در ایران بسیار زیاد است، حتی کسانی‌که می‌خواستند تا آدرس‌های مناسبی داشته باشند مجبور شدند به سمت اضافه کردن انواع اعداد و ارقام و شناسه‌های دیگر که از رسمیت و زیبایی آدرس ایمیل‌شان می‌کاست بروند.

 

اما به هر دلیلی که چنین کرده‌اید باید از همین الان به فکر راه حل باشید. آدرس ایمیل در کانادا از مهم‌ترین ابزارها و چه بسا مهم‌ترین ابزار ارتباطی است. برخلاف ایران که تماس تلفنی و ارسال پیامک (اس ام اس) بسیار مرسوم‌تر از استفاده از ایمیل است، به دلیل صرفه‌جویی در هزینه‌ها و همچنین زمان، شما مجبورید روزانه با دیگران تعداد زیادی ایمیل رد و بدل کنید. چه بسا این دیگران همکار شما در میز کناری باشد. از آن مهم‌تر برای ثبت و استنادهای اداری و کاری شما موظف به مبادلات ایمیلی هستید و حتی اگر در یک مکالمه تلفنی یا ارسال و دریافت پیامک به توافقی یا دستوری یا نکته‌ای رسیده‌اید تا در قالب ایمیل نقل و انتقال صورت نگیرد، رسمی و قانونی نمی‌شود لذا شما نیازمند آدرس ایمیل مناسب هستید. البته در مراکز و ادارات این کار به طور رسمی و از طریق مرجع معتبر انجام می‌شود اما اگر شغل شخصی self-employment داشته باشید چه می‌کنید؟ ضمن اینکه شما به هر حال حجم بسیار بالایی از مبادلات خود را با آدرس ایمیل شخصی انجام خواهید داد.

حال فرض کنید در خلال این ارتباطات یا مثلاً در بالای رزومه کاری شما که برای دستیابی به یک شغل معتبر در جایگاه مدیریتی ارسال کرده‌اید، آدرس ایمیل شما jeyjeyjo۲۵۶۱@yahoo.com  قید شده باشد که نظیر آن را به کرات دیده‌ایم. مشخص است که کارفرمای مورد نظر چه برخوردی با شما خواهد کرد.

 

بهترین شکل ایمیل استفاده از نام کامل (اسم و فامیل) با دات (.) در میان آن است. اگر چنین امکانی در یاهو فراهم نیست شما می‌توانید از سرویس ایمیل گوگول (جی‌میل) یا یک خدمات دهنده دیگر استفاده کنید. اگر از این نظر محدودیت وجود دارد و یا اسمتان خیلی طولانی است از اولین (یا نهایتاً دو حرف اول) اسم خود در کنار نام فامیل استفاده کنید و به هیچوجه از اعداد بهره نگیرید.

 

حتماً تلاش کنید که این آدرس ایمیل را برای خود تثبیت کنید بدین شکل که برای تمام افرادی که تمایل به تداوم ارتباط دارید تنها با همین آدرس مکاتبه کنید. این آدرس را تغییر ندهید. فراموش نکنید که ممکن است تمام آدرس‌ها و امکانات تماس دیگر شما (تلفن ثابت، تلفن همراه، پیجر، آدرس منزل …) تغییر یابد اما آدرس ایمیل در فضای مجزای تنها آدرسی است که می‌توانید آن را حفظ کنید و از طریق آن ارتباطات خود را تداوم ببخشید. این نکته را پس از زندگی در خارج از ایران و قطع یا محدودیت تمامی کانال‌های ارتباطی مرسوم با بسیاری از دوستان و اعضا فامیل بیشتر متوجه خواهید شد.

 

از ساخت آدرس‌های متعدد اجتناب کنید مگر برای کاربرد خاص. من الان از بعضی از افراد تا ۴ آدرس ایمیل دارم و در موقع تماس نمی‌دانم کدامیک هنوز فعال است و به طور منظم به آن مراجعه می‌شود. همین مسئله در مورد صاحب آدرس ایمیل هم صادق است. الان در ایران ممکن است شما اگر هفته‌ای یک بار هم سراغ ایمیل‌تان بروید مشکلی پیش نیاید اما در کانادا گاه ناچارید که حتی روزی دو تا سه بار به ایمیل‌تان سر بزنید و اگر با آدرس آن کار تجاری می‌کنید اصلاً باید از خدماتی استفاده کنید که ایمیل‌هایتان را فوراً بر روی صفحه تلفن همراه رویت کنید پس وجود چندین آدرس ایمیل فعال، معنایی جز افزایش دردسر و اتلاف وقت ندارد.

 

اما منظور از کاربرد‌های خاص در آدرس‌های متعدد چیست؟ توصیه من این است که تنها سه آدرس ایمیل داشته باشید:

مثلاً شما مطالب درسی یا کاری خود در قالب فایل‌های ورد یا پاورپوینت را به این آدرس می‌فرستید تا در هر جای جهان که اراده کردید از طریق ایمیل خودتان به آنها دسترسی داشته باشید. جی‌میل به دلیل قدرت بالای جستجوی آن، از این نظر بهتر است. واضح است که این آدرس ایمیل را نباید به هیچکس بدهید چون اصولاً قرار نیست شما برای مشاهده ایمیل دیگران به طور روتین به این آدرس سر بزنید.

البته گوگول در آینده نزدیک در نظر دارد مجموعه‌ای از خدمات نرم‌افزاری و ذخیره‌سازی فایل‌های شخصی را در قالب برنامه Web۳.۰ ارائه دهد که شما را از اختصاص دادن چنین آدرس ایمیلی هم بی‌نیاز خواهد کرد.

 

به رغم همه این نکات، بهترین آدرس ایمیل، آدرسی است که شما از خرید یک دومین رسمی برای شخص خود و با مشخصاتی که کاملاً مورد نظر شماست فراهم می‌آورید. این نوع آدرس ایمیل چون از نوع ایمیل‌های رایگان نیست از اعتبار زیادی برخوردار است و با توجه به پیشرفت‌های تکنولوژیکی هزینه اجاره سالانه آن هم به شدت کاهش یافته است. امروزه اگر شما در اندیشه راه اندازی یک بیزینس شخصی هستید، تهیه دومین شخصی و استفاده از آدرس ایمیل وابسته به آن یک ضرورت محسوب می‌شود.