قسمت نهم – نکاتی درباره اجاره ‌خانه در شهر مونترال  (بخش دوم)
19 اکتبر 2016 - 19:43
بازدید 699
14

در نوبت قبل به برخی نکات درباره موقعیت محل اجاره نظیر امکانات رفاهی، دسترسی‌ها و وضعیت خانوادگی افراد اشاره کردیم. انتخاب محلی برای سکونت به بودجه ای که خانواده برای این امر در نظر گرفته نیز بسیار بستگی دارد اما نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که مطابق قانون استان کبک […]

ارسال توسط :
پ
پ

در نوبت قبل به برخی نکات درباره موقعیت محل اجاره نظیر امکانات رفاهی، دسترسی‌ها و وضعیت خانوادگی افراد اشاره کردیم. انتخاب محلی برای سکونت به بودجه ای که خانواده برای این امر در نظر گرفته نیز بسیار بستگی دارد اما نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که مطابق قانون استان کبک اجاره‌نشین خوش‌نشین است. یعنی مستاجر تا زمانی که اجاره بهای خود را به موقع پرداخت می کند و صاحب خانه دلیل موجهی برای خواستن عذر او ندارد می‌تواند با افزودن مبلغ بسیار اندکی (در حدود ۱۰ تا ۱۵ دلار) به اجاره بها در پایان هر سال تا هر زمان که بخواهد در خانه خود باقی بماند. این مسئله در آپارتمان ها و مجتمع های اجاره ای یا Rental Buildings حتی بیشتر از کاندوها و خانه های شخصی صدق می کند. به همین دلیل بسیار پیش می آید که یک واحد مسکونی بیش از ۳۰ سال در اختیاریک خانواده است و در این ۳۰ سال اجاره‌بهای آن همراه با قیمت روز افزایش نیافته است. و وقتی بعد از ۳۰ سال این واحد مسکونی تخلیه می شود مدیریت ساختمان ناچار است اجاره‌بهای جدید را تنها اندکی نسبت به اجاره بهای قدیم  افزایش دهد زیرا دولت کبک در این زمینه مقررات بسیار سختی برقرار کرده است و افزایش اجاره بها در هر سال با محدودیت مواجه است. با توجه به این مسئله گاهی به چشم می خورد که یک یا چند واحد از یک آپارتمان یا مجتمع مسکونی اجاره بهای بسیار کمتری نسبت به همیشه و حتی در آپارتمان های مسکونی بسیار مجهز و معروف امکان یافتن واحدی با اجاره بهای بسیار پایین تر وجود دارد. به همین دلیل حتی اگر در یک ساختمان اجاره بها از بودجه شما بالاتر است از تماس با مدیریت ساختمان خودداری نکنید زیرا ممکن است مورد مناسبی چنان که گفته شد برای شما وجود داشته باشد.

در اینجا به دو نوع از اجاره های کم هزینه تر نیز اشاره می شود که بیشتر مورد توجه تازه واردین است.

Sublet: قراردادهای اجاره در شهر مونترال معمولا یک ساله است و معمولا سه یا چهار ماه قبل از پایان مهلت قرارداد نامه ای از طرف صاحب‌خانه یا مدیر ساختمان برای مستاجر ارسال می شود که حاوی نرخ جدید اجاره بها و تغییرات احتمالی برای مستاجر است و مستاجر نیز تمایل خود را برای ادامه قرارداد به مدت یک سال دیگر به طور کتبی به اطلاع صاحب‌خانه می رساند. (اگر مستاجر پاسخی به این نامه ندهد به معنی فسخ قرارداد تلقی می شود). در صورتی که مستاجر قرارداد را یک سال دیگر تمدید کند مسئولیت پرداخت اجاره بها را به مدت یک سال دیگر پذیرفته است و در صورتی که بخواهد زودتر از موعد خانه را تخلیه کند موظف به پرداخت تمام اجاره‌بها است. در این شرایط درصورت موافقت صاحب‌خانه یا مدیریت ساختمان، مستاجر اصلی می تواند خانه را به شخص دیگری به صورت Sublet اجاره دهد. به این صورت که قراردادی بین مستاجر اصلی و مستاجر دوم تنظیم می شود که مستاجر دوم موظف به پرداخت مبلغی به مستاجر اصلی است و مستاجر اصلی هنوز مسئول پرداخت اجاره بها به صاحب‌خانه است. معمولا هزینه Sublet از اجاره بهای اصلی ۱۵ تا۳۰ درصد کمتر است. به خاطر این که مستاجر نمی تواند قرارداد اجاره را فسخ کند و به هر دلیل قادر به ادامه اقامت در خانه نیز نیست و در این شرایط حاضر می شود با Sublet دادن خانه از ضرر و زیان بیشتر جلوگیری کند. در بعضی موارد نیز از این روش برای مدت های کوتاه یک یا چند ماهه نیز استفاده می شود. مثلا در مواردی که شخص به سفرهای تابستانی یا فصلی می رود که در این صورت مستاجر دوم می تواند از خانه به همراه وسایل آن استفاده کند. لازم به ذکر است قرارداد Sublet تنها تا پایان زمان قرارداد اولیه اعتبار دارد و در سال جدید مستاجر باید خانه را با قیمت اصلی آن از صاحب‌خانه اجاره کند.

برای بعضی تازه واردین به شهر مونترال Sublet روش خوبی است زیرا از طرفی ارزان تر است و نیاز به Co-Signer معمولا نیست و از طرف دیگر فرصتی را برای خانواده تازه وارد ایجاد می کند که با محیط بیشتر آشنا شوند و تصمیم بهتری برای محل اقامت خود بگیرند.

روش ارزان دیگری که البته در شهر مونترال کمتر از شهرهای دیگر کانادا رایج است اجاره بیسمنت یا زیرزمین خانه های مسکونی است. بسیاری از خانه های مستقل و دوبلکس ها، زیرزمین قابل سکونتی دارند که با دری مجزا به بیرون راه دارد و بعضی از صاحب‌خانه ها برای کمک به هزینه های جاری خانه، این فضا را اجاره می دهند. البته هزینه اجاره این نوع فضاها در متراژ مساوی از آپارتمان ها کمتر است و شاید بتوان یک بیسمنت دوخوابه را با هزینه ای معادل ۵۰۰ یا ۵۵۰ دلار اجاره کرد که از نظر اقتصادی بسیار به‌صرفه است و تازه واردین را به خود جلب می کند. اما مشکل این جاست که معمولا بیسمنت ها از نور کافی برخوردار نیستند و سکونت در آنها بخصوص در فصل زمستان بسیار دلگیر و ملال آور است بخصوص برای افرادی که ماه های اولیه اقامت خود را سپری می کنند به همین دلیل به تازه واردین توصیه می شود اگر در بدو ورود ترجیح می دهند چنین خانه هایی را برای سکونت انتخاب کنند دست‌کم بیسمنت هایی را اجاره کنند که اصطلاحا به آنها Walk out گفته می شود. این بیسمنت ها در واقع طبقه هم کف محسوب می شوند، نور و شرایط زندگی بهتری دارند، از پنجره های بزرگتری برخوردارند و  برای زندگی مناسبتر به نظر می رسند.

قسمتهای دیگر راهنمای زندگی در مونترال برای مهاجران  در لیست زیر موجود می باشد.

توجه: این مطلب پیش از این در تاریخ 23  تیر 90 در همین وب سایت منتشر شده است
 

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.

مراقب تشابه نام‌ها باشید! مارا با نام کنپارس به دوستان خود معرفی کنید.
This is default text for notification bar