رومانا کینگ -ماهنامه مانی‌سنس/ برگردان نادیا غیوری
چرا همیشه باید در مورد Show homeها یا نمایش خانه‌های مدل یک کمپانی محتاط بود؟ اگر خانه‌ای که خریدید (پیش‌خرید) به موقع آماده نشد چه باید بکنید؟ چطور در هزینه‌های ارتقای وضعیت خانه صرفه‌‌جویی کنید؟ چطور خانه را با قیمت کمتری بخرید؟ اینها و چندین سوال دیگر که باید در زمان پیش‌خرید خانه‌های نو به آنها توجه کرد در این سلسله مقالات پاسخ داده شده‌اند. به دو اشتباه اول در شماره گذشته پرداخته شده، اینک چهار خطای معمول دیگر(به منظور حفظ حریم خصوصی افراد، اسامی برخی از افراد در مطلب اصلی به درخواست آنها تغییر کرده است.)
در دو مطلب مرتبط قبلی، در اولی به اشتباه اول در مورد خرید خانه‌های نو در کانادا یعنی مسحور خانه‌های نمونهای و مدل شدن پرداختیم و بیان شد که بین خانه‌های نمونهای show home، که موارد ارتقا پیدا کرده هستند و خانه اصلی که به مشتریان تحویل داده می‌شود تفاوت هست و باید در این زمینه دقت کافی داشت. در معرفی اشتباه دوم بیان شد که متراژی که برای واحدها مطرح می‌شود معمولا با آنچه در ذهن مشتریان می‌گذرد تفاوت دارد چون فروشنده بخش‌هایی را محاسبه و در تبلیغات ذکر کرده (مثلا بالکن) که لزوما فضای مفید زندگی نیست پس خریدار باید در مورد همه اجزا نقشه دقت داشته باشد و مطمئن شود که فضای مفید همان چیزی‌ست که از ابتدا می‌خواسته است.
در این نوبت به اشتباه سوم می‌پردازیم.
اشتباه شماره ۳
آنها قرارداد خود را بدون نظارت وکیل تنظیم می‌کنند
فرقی نمی‌کند که قصد خرید چه خانه‌ای را داشته باشید، چه یک خانه ویلایی مستقل چه یک کاندو، قرارداد خرید در واقع مدرکی رسمی است که مشخص می‌سازد چه چیزی قرار است به دست بیاورید و با چه شرایطی آن را خریده‌اید.
یک قرارداد معمولا پر است از جزئیات و موارد حقوقی و اگر شما بدون حضور یک نماینده حقوقی آن را امضا کنید، این خطر وجود دارد که درگیر اصطلاحاتی شوید که به درستی معنای آنها را نفهمیده‌اید یا با آنها موافق نبوده‌اید. به اعتقاد آقای روماک نکته مهم‌تر این است که ممکن است قرارداد مذکور هرگونه امکان مذاکره مجدد را از شما سلب کرده باشد.
او می‌گوید:«اگر در هنگام عقد قرارداد از مشاوره حقوقی برخودار نباشید، ممکن است در نهایت در حیاط خانه‌ای که تحویل می‌گیرید یک جعبه تقسیم برق باشد که ندانید باید با آن چه کرد و یا بدون توجه به نقشه ارائه شده، گاراژ خانه‌اتان در کناری نداشته باشد. این احتمال هست که برخی موارد جایگزین شوند و یا مواردی به خانه کم یا اضافه شوند که در آینده تاثیر منفی روی ارزش خانه شما بگذارند.»
وقتی قصد خرید کاندو دارید، صرف‌نظر از این‌که در چه استانی زندگی می‌کنید، احتمال دارد که از یک فرصت تا ۱۰ روزه برای فسخ قرارداد یا در اصطلاح انگلیسی cool off برخوردار باشید که این فرصت به شما این امکان را می‌دهد که با پرداخت ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار به یک وکیل از او بخواهید تا پس از امضای قرارداد دقیقا مفاد آن را مطالعه کند. در این صورت چنانچه از موردی خوشتان نیامد می‌توانید قرارداد را فسخ کنید.
متاسفانه در مورد خانه‌های با مکلیت قطعی یا Freehold چنین زمانی وجود ندارد و خیلی از سازندگان خانه‌ها از شما می‌خواهند که همان‌جا قرارداد را به صورت قطعی امضا کنید تا از فروش خانه خود به شما و بسیاری موارد دیگر اطمینان خاطر پیدا کنند. سعی کنید از چنین موقعیتی تا حد امکان اجتناب کنید اما اگر مجبور شدید، حداقل تلاش کنید بندی را به قرارداد اضافه کنید که بر مبنای آن شما قطعی شدن قرارداد را مشروط و منوط به تایید وکیل خود کرده باشید.
شلدون سیلورمن، وکیل املاک در این‌باره می‌گوید: «این روزها اغلب فروشندگان قبل از قطعی شدن قرارداد، فرصتی دو روزه به خریدار می‌دهند تا بتواند از مشاوره‌های حقوقی لازم در مورد قرارداد استفاده کند.»
ادامه دارد. (این نوشتار در شماره هشتم پرنیان نسخه کانادا منعکس شده است.)
ثبت دیدگاه