در گرماگرم جدال‌های انتخاباتی فرصت مناسبی دست داده است تا مخاطبان انتخابات بتوانند با تفاوت دیدگاه‌های احزاب بهتر آشنا شوند. تفکرات حزب محافظه‌کار به دلیل حضور ۵ ساله سران این حزب در قدرت کمابیش آشکار است اما دیدگاه‌های سایر احزاب در تقابل با اندیشه محافظه‌کاران می‌تواند راه‌های بدیل پیش روی کانادا را نشان دهد. مقاله زیر نگاهی دارد به دو موضوع پررنگ‌تر در برنامه لیبرال‌ها. البته باید توجه داشت که لحن نویسنده بیشتر در جهت تضعیف برنامه‌های لیبرال‌ها در برابر محافظه‌کاران بوده است اما در عین حال آنها را معرفی کرده است.
لیبرال‌ها در صورت برنده شدن در انتخابات اخیر وعده‌هایی به خانواده‌های کانادایی داده‌اند که تحقق آنها در مدت دو سال اول رقمی معادل ۸ میلیارد دلار بودجه را طلب می‌کند. آنها در برنامه‌های خود یک خانواده متوسط را در نظر گرفته و ۵ مورد را مطرح ساخته‌اند که مدعی هستند در صورت عملی شدن آنها، این خانواده‌ها که در زندگی خود غالبا هم با مشکل بدهی و مسئولیت‌های مختلف درگیر هستند، می‌توانند انتظار روزهای بهتر و راحت‌تری را داشته باشند. به قول آقای مایکل ایگناتیف، رهبر حزب لیبرال: «شما فقط امکانات را در اختیار خانواده‌های کانادایی قرار دهید و شرایط را برای آنها فراهم کنید، آن وقت می‌بینید که همه چیز درست می‌شود».
در سال دوم، این برنامه که موسوم به «بسته خانواده» است، حدود ۳ میلیارد دلار هزینه بیشتر برای مالیات‌دهندگان کانادایی در پی خواهد داشت و این ارقام تا سال چهارم هم افزایشی تدریجی خواهند یافت. برخی از این پیشنهادها عبارتند از: پول برای دانش‌آموزان و دانشجویان، پول برای خانواده‌هایی که برای فرزندان کوچک خود به خدمات مهدکودک‌ها نیاز دارند و پول برای خانواده‌هایی که به خدمات نگهداری از عزیزان ناتوان خود از جمله سالخوردگان، احتیاج دارند.
علاوه بر این موارد، لیبرال‌ها متعهد شده‌اند که در صورت روی کار آمدن خود، امکان معافیت مالیاتی دائمی تازه‌ای را برای بازسازی خانهها در نظر بگیرند. البته این کار نخستین بار در دولت محافظه‌کارها و تحت برنامه بسته‌های تشویقی و محرک‌های اقتصادی انجام شد. در آن مورد هم موضوع انرژی‌های پاک مطرح بود که بسیار نیز مورد توجه مردم قرار گرفت. در این پیشنهاد جدید و البته دائمی، لیبرال‌ها مدعی شده‌اند که صاحبان خانهها چنانچه هرساله تا سقف ۲ هزار و ۵۰ دلار برای بهسازی محل مسکونی خود از نظر مصرف بهتر انرژی صرف نمایند، می‌توانند به همین مقدار از معافیت مالیاتی برخوردار شوند. آقای ایگناتیف می‌گوید: «با این کار شما هم هزینه‌های انرژی خود را کم می‌کنید، هم به محیط زیست کمک می‌کنید و هم به شکوفایی صنایع دوستدار محیط زیست یاری می‌رسانید.»
در میان این پیشنهادات جدید، بخش عظیمی هم به تحصیل اختصاص یافته که یکی از آنها مزایای آموزش برای سربازان قدیمی است که هزینه کامل چهار ساله این گروه از سربازان را تقبل می‌کند و پیش‌بینی می‌شود که طی دو سال اول اجرای این طرح، بودجه لازم برای آن به ۱۲۰ میلیون دلار بالغ شود.
البته نمایندگان دیگر احزاب از جمله حزب NDPاین وعده‌ها را محقق ناشدنی دانسته‌اند و برخی نیز برای تایید سخنان خود به وعده‌ای که این حزب در انتخابات سال ۱۹۹۳ مبنی بر افزایش گنجایش مهدکودک‌ها به میزان۱۵۰ هزار کودک بیشتر داده بود و نتوانست آن را عملی سازد، اشاره می‌کنند.
آقای استفن هارپر، نخست‌وزیر کانادا ، نیز در سخنرانی خود در شهر لندن استان انتاریو، برنامه‌های ارائه شده از سوی لیبرال‌ها را در صورت اجرا باعث سقوط اقتصاد کانادا دانست.
لیبرال‌ها نتوانستند در وعده‌های انتخاباتی خود چیزی را پیشنهاد کنند که بتواند با تعهد محکمی که محافظه‌کارها برای کم کردن از میزان جرم در سطح کشور داده‌اند هماوردی کند، در عوض آنها هم وعده داده‌اند که در صورت انتخاب شدن تلاش خواهند کرد تا با کم کردن از میزان فقر، کامیونیتی‌ها را به فضاهایی امن‌تر برای زندگی شهروندان مبدل سازند. علاوه بر این آنها در مورد موضوع پرسابقه و جنجال برانگیز ثبت سلاح نیز وعده‌هایی داده‌اند مبنی بر کم کردن از هزینه‌های ثبت و ساده‌تر کردن فرم‌های آن.
آنچه مسلم است این است که تحقق وعده‌های انتخاباتی لیبرال‌ها هزینه زیادی خواد داشت که طبیعتا بخشی از آن از طریق بالا رفتن میزان مالیات‌هایی که مردم می‌پردازند یعنی از ۱۶.۵ درصد به ۱۸ درصد (یا برگشت به سطح مالیات‌ها در سال ۲۰۱۰) تامین خواهد شد.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه