حراج‌های خانگی garage sales در کانادا: قسمت اول

 

 

 

 

گاراژسیل‌ها یکی از رایج‌ترین شیوه‌های خرید و فروش وسایل در تابستان است که به نظر می‌رسد از آمریکا به کانادا آمده باشد. این شیوه محبوب تعداد زیادی از کانادایی‌ها است و تامین وسایل مختلف از این طریق تنها به تازه‌واردان محدود نمی‌شود اما احتمالا هیچ کس به اندازه تازه‌واردان از آن بهره نمی‌برد.

 

 

 

 

گاراژسیل که به مزاح و به دلیل تشابه لفظی، garbage sale (گاربیج‌سیل- آشغال‌فروشی) هم خوانده می‌شود اسامی نزدیک و مشابه زیادی دارد چون moving sale  (حراج وسایل به دلیل جابجایی مکانی) و Yard sale (معمولا اگر محوطه اختصاص یافته به حراج، بزرگ‌تر از موارد عادی باشد) که البته اختلاف جزیی بین این موارد وجود دارد اما خیلی مواقع بدون توجه به این اختلافات هم این واژگان به جای یکدیگر به کار می‌روند. به هر حال، منظور فروش تعدادی از لوازم غیر مورد نیاز منزل در فضای بیرونی، عموما در جلوی پارکینگ خانه یا محوطه چمن است.

 

 

معمولا این وسایل اضافه پس از خانه‌تکانی‌های بهاری که به آن spring cleaning می‌گویند (مشابه و تقریبا همزمان با خانه‌تکانی نوروزی ما) انتخاب شده و صاحبخانه به دلایل متفاوت مثلا نیاز به باز شدن فضای داخل خانه یا تمایل به خرید جنس جدید یا بلا استفاده شدن وسیله (مثلا به دلیل بزرگ شدن بچه‌ها) و یا هر دلیل دیگر که نتیجه آن زاید فرض شدن این وسایل باشد، تصمیم به خلاصی از آنها می‌گیرد و در واقع، فروش فقط یک روش یا بهانه برای این خلاص شدن است.

 

 

البته در مورد موویگ سیل، دلیل اصلی، اسباب‌کشی به جاهای دورتر است. چون در کانادا انتقال و جابجایی بین استانی و حتی به سمت آمریکا زیاد اتفاق می‌افتد و خیلی از افراد فکر می‌کنند که تهیه مجدد خیلی از وسایل هزینه کمتری نسبت به انتقال آنها خواهد داشت لذا بازار فروش وسایل منزل در این گونه حراج‌ها بسیار گرم است. حتی خیلی از افراد که از آپارتمان یا سایر مکان‌های اجاره‌ای یا از منزل قدیمی به منزل جدید در همان شهر می‌روند بخشی از وسایل خود را در این گونه حراج‌ها به فروش می‌رسانند تا سبک‌تر و راحت‌تر حرکت کنند و آقای خانه را به خرید وسایل جدید مجبور سازند (واضح است که پشت سر چنین تصمیمات و حرکاتی چه شخصی قرار دارد!)

 

 

باید توجه داشته باشید که در اکثر قریب به اتفاق این موارد صاحبخانه اساسا به دنبال درآمدزایی نیست و تصمیم دارد که اولا از شر وسایل اضافه خلاص شود و ثانیا یک روز تفریحی برای اعضا خانواده فراهم کند. برخی هم از این فرصت برای ایجاد فرصت تربیتی برای بچه‌ها استفاده می‌کنند. این والدین دوست دارند تا بچه‌ها روش‌های خرید و فروش و اصطلاحا دیل کردن deal with با مشتری را در معاملاتی که معمولا نه خریدار و نه فروشنده خیلی به مسائل مالی حساس نیستند و در این باره سختگیری نمی‌کنند تجربه نمایند.

 

 

همچنین در بسیاری از موارد، والدین نوشیدنی‌هایی نظیر لیموناد- شربت آبلیمو آماده می‌کنند و بچه‌ها در روزهای گرم تابستان این نوشیدنی را به مشتریان به قصد گردآوری خیریه می‌فروشند. چون هدف خیر است خیلی از مشتری‌ها هم در این کار پیش‌قدم می‌شوند و پول جمع شده هم در آخر روز به یک موسسه امور خیریه پرداخت می‌شود. گاه حتی خود صاحبخانه هم تمام درآمد آن روز را به خیریه می‌دهد. خیلی از وقت‌ها هم پس از پایان کار و آب و جاروی محوطه حراج، درآمد را برای خرید بزرگ‌ترین پیتزای خانواده‌ای ممکن و لذت بردن از یک روز کنار هم بودن اعضا خانواده و دوستان نزدیک مصرف می‌کنند. البته هدف عده‌ای هم واقعا کسب درآمد از طریق فروش اجناس بدون استفاده است.

 

 

 

 

بیشترین موارد همان‌هایی است که در یک پاکسازی بهاره اتفاق می‌افتد یعنی لباس‌ها، اسباب‌بازی‌ها و دیگر وسایل بچه‌ها نظیر دوچرخه، صندلی ماشین و نظایر اینها، کتاب، مجله، CD، و فیلم (خصوصا فیلم‌های VHS) انواع دستگاه‌های الکترونیکی و برقی خصوصا دستگاه‌های کوچکتر و ارزانتر نظیر پخش‌کننده سی-دی یا فیلم، رادیو، گوشی تلفن خانگی، قهوه‌جوش، ماکرویو، توستر، اسکنر و مانند اینها. در برخی موارد، فرنیچر و مبلمان منزل، میز کامپیوتر، کتابخانه و مواردی از این دست هم دیده می‌شود اما برای همه گاراژسیل‌ها عمومیت ندارد.

 

 

در موویگ سیل‌ها که معمولا تمام یا بخش عمده وسایل منزل به فروش می‌رسند شما همه چیز حتی اجناس بسیار لوکس یا دکوری هم می‌توانید بیابید و معمولا یک خانواده تازه‌وارد با حضور در دو یا سه مووینگ سیل تمام وسایل مورد نیاز اصلی خود را می‌تواند تامین کند.

 

 

 

 

تقریبا همه مردم از طیف‌های مختلف، مشتری گاراژسیل‌ها هستند چون به همان اندازه که خانواده فروشنده می‌توانند این اتفاق را به یک بهانه برای تفریح و سرگرمی تبدیل کنند، خریداران هم چنین هستند. خیلی از خانواده‌های کانادایی یکی از تفریحات روزهای شنبه را به همین سر زدن به حراجی‌های خیابانی اختصاص می‌دهند.

 

 

البته حضور در این حراجی‌ها برای تازه‌واردان اهمیت متفاوتی دارد و آنها می‌توانند تقریبا تمامی وسایل ضروری زندگی را از گاراژسیل‌ها تامین کنند. اما حتی یک خانواده مرفه کانادایی هم ممکن است مثلا وسایلی را که برای تجهیز زیرزمین- بیسمنت خانه یا محوطه حیاط یا فضای تعمیرگاهی گاراژ یا خانه تفریحی ییلاقی نیاز دارد از همین جا تامین کند.

 

 

علاوه بر این، تعداد زیادی از فروشندگان اجناس دست دوم از مشتریان پرو پا قرص این حراجی‌ها هستند. این گونه افراد معمولا صبح اول وقت شنبه‌ها سراغ حراجی‌ها می‌آیند تا بهترین چیزهایی را که فکر می‌کنند مستقیما یا با کمی دستکاری می‌توانند مجددا و با قیمت بالاتر بفروش برسانند خریداری نمایند. به این گروه از فروشندگان مرغ سحرخیز early bird (بر مبنای ضرب و مثل مشهور the early bird, catches the worm «مرغ سحرخیز، کرم‌ها را شکار می‌کنه» که معادل «سحرخیز باش تا کامروا باشی» در زبان فارسی است.)‌ می‌گویند.

 

 

علاوه بر اینها برخی از کسانی که به دنبال اجناس عتیقه یا نادر هستند نیز مشتری این گونه حراجی‌ها هستند. البته آنها وقت خود را در هر جایی تلف نمی‌کنند و معمولا به مکان‌هایی که احتمال بیشتری برای یافتن جنس خاصی در آنها می‌رود سر می‌زنند اما بسیاری از کتب یا وسایل نادر (مثلا  اولین چاپ از کامیک استریپ سوپرمن یا فلان ترانه روی صفحه بهمان گروه جز در دهه ۳۰ و…) از لابلای همین اجناس انبار شده در اتاق زیرشیروانی یا پارکینگ خانه‌ها به دست می‌آید. چیزهایی که خیلی از صاحبخانه‌ها از ارزش آنها آگاه نیستند اما یک فرد ماهر می‌داند که مثلا این صفحه گرام را که الان ۵۰ سنت خریده می‌تواند روی eBay ۵۰ دلار و حتی خیلی بالاتر (بسته به میزان شهرت و محبوبیت خواننده) بفروشد. مسلم است که یافتن چنین اجناسی نیاز به صبر، حوصله و جستجوی زیاد دارد.