در ادامه سلسله بحثهایی که به موضوع «نحوه رصد كردن فرصتهای شغلی در شهرهای مختلف كانادا»میپردازد و در معرفی روشهای دیگری از کسب اطلاع و ورود به بازارهای پنهان، به بحث شبکهسازی networkingدر شناسایی و نفوذ به بازار پنهان رسیدهایم و اینکه چه روشها و ابزاری در این زمینه ما را یاری خواهند کرد.
همانطور که در نوبت قبل بیان شد فرایند شبکهسازی یک موضوع یک شبه نیست و شما از لحظه ورود به خاک کانادا و حتی قبل از آن درگیر این فرایند بوده و خواهید بود. موفقترین فرد کسی خواهد بود که از لحظه لحظه کار، فعالیتها و ارتباطات زندگیاش فرصتی برای این موضوع فراهم آورد. هر نوع ارتباط عادی شما با همسایگان، ساکنان کامیونیتی، مشتریان محل کار فعلی، دوستان و غیره بخشی از شبکه بزرگی هستند که شما برای کاریابیهای آتی به آنها اتکا خواهید کرد اما در آغاز باید بخشی از این شبکهسازی در کشور جدید را با استفاده از فرصتهایی که نمونههایی از آنها را اینجا معرفی کردهایم تسریع کرد.
استفاده از برنامههای کو-آپ کالجها
کو-آپ کالجها که با اسامی دیگری هم خوانده میشوند یکی از مراکز برقراری ارتباط بین مهاجران و کارفرمایان کانادایی و ایجاد شبکه ارتباطی هستند. متقاضیان با ثبتنام در این مراکز و گذراندن دورههایی برای فراگیری روشهای برقراری ارتباط با کارفرمایان و آمادهسازی ابزارهای تبلیغات شخصی ضروری، در نهایت برای مدتی محدود به صورت رایگان برای یک کارفرمای کانادایی کار میکنند و پس از این دوره یا با توافق طرفین این ارتباط را با پرداخت دستمزد به شاغل ادامه میدهند و یا اینکه حداقل، متقاضی یک سابقه کار کانادایی و فرصتی برای شبکهسازی در زمینه شغلی مرتبط خود یافته است. میزان موفقیت این روش به تواناییهای شغلی و مهارتهای زبانی متقاضی، توانایی موسسه مربوطه در یافتن کارفرمایان بهتر، هرچه حرفهایتر و جدیتر بودن کارفرمای کانادایی و البته قدری شانس متقاضی بستگی دارد.
متاسفانه برخی از کارفرمایان از این فرصت تنها برای بهرهگیری رایگان از متخصصان استفاده میکنند اما چنین احتمالی نباید ما را از بهرههای فراوان احتمالی این روش که هنوز هم بهترین روش در این عرصه است بازدارد. باز هم تاکید میکنیم که این روش زمانی میتواند حداکثر بهرهوری را داشته باشد که متقاضی مربوطه واقعا در فیلد کاری خود ماهر و متخصص باشد پس اگر چنین نیست بهتر است که از طریق روشهای دیگر چون ادامه تحصیل یا تغییر زمینه کاری career transitionدر ابتدا به فکر انتخاب یک مسیر شغلی مناسب و کسب تجربه و تبحر در آن باشد.
تماس با انجمنهای تخصصی
هر نوع ارتباط با انجمنهای حرفهای و تخصصی در حوزه شغلی مربوطه میتواند به برقراری تماسهای مجازی یا رو در رو و گسترش شبکهسازی کمک کند. سادهترین کار در این زمینه عضویت در لیست ایمیلهای اعضا انجمن صنفی مربوطه است. این عضویت به متقاضی فرصت میدهد که سوالات حرفهایاش در باره جزییات کار، ادامه تحصیل و موضوعات مهم را بپرسد و همچنین در جریات فرصتهای شغلی که معمولا اخبار آنها بین اعضا انجمن گردش میکند قرار بگیرد.
همچنین این تماسها به متقاضی امکان میدهند که در جریان ریز برنامههایی چون کارگاههای آموزشی، سمینارها، برنامههای تکروزه و نظایر اینها که توسط انجمن یا با مشارکت آن برگزار میشوند قرار بگیرد که علاوه بر ارزشهای آموزشی و حرفهای که حضور در این برنامهها فراهم میآورد، بهترین فرصت برای رویارویی با سایر اعضا و گسترش شبکههای ارتباطی با اعضا صنف است. همچنین این نوع ارتباط، شرکت در برنامههای داوطلبانه را که در ادامه به آن میپردازیم تسهیل میکند.
فعالیتهای داوطلبانه
حضور در فعالیتهای داوطلبانه دو معنا دارد. یکی به صورت عمومی و در هر نوع فعالیت عامالمنفعه مربوط به کامیونیتیهای مختلف است و دیگر فعالیتهای داوطلبانه در میان گروههای حرفهای و تخصصی.
از نمونههای اول مثلا میتوان به فعالیتهایی که در یک محله برای کمک به اقشار و گروههای مختلف شکل میگیرند یا فعالیت در مراکز تحصیلی و مذهبی اشاره کرد. حتی اگر این نوع فعالیتها هیچ وجه تخصصی هم نداشته باشند (مثلا به عنوان مسئول میز ثبتنام) در صورتیکه به درستی انجام شوند یعنی متقاضی نشان دهد که وقتشناس، مسئولیتشناس و برنامهریز است میتواند سبب معرفی وی به سایر افراد و گسترش شبکههای ارتباطی وی شود.
اگر در همین فعالیتهای عمومی بتوان شکلی از تخصصگرایی را هم ضمیمه کرد که خیلی بهتر است. مثلا فلان مرکز مذهبی ایرانیان میخواهد برای مراسم عاشورا برنامهریزی کند و دنبال کسی میگردد که همه کارهای ضروری کامپیوتری مرتبط با مراسم را انجام دهد. اگر فرد متقاضی چنین تخصصی داشته باشد و این فعالیتها را با موفقیت انجام دهد در واقع خود را به تعداد قابل توجهی از دستاندرکاران آن برنامه شناسانده است. چه بسا در میان آن افراد، مدیر، مسئول یا رابط شرکتی هم حضور داشته باشد که امروز یا فردا به فردی با تخصصهای کامپیوتری نیازمند شود و از همین رابطه شکلگرفته برای شناسایی این فرد بهره ببرد.
اما فعالیتهای داوطلبانه در میان گروههای متخصص به مراتب مهمتر هستند و به همان نسبت دشوارتر هم به دست میآیند. منظور در اینجا این نیست که شما حتما باید کار تخصصی انجام دهید (البته اگر چنین باشد بهترین حالت است) بلکه مهم این است که در جلوی چشمان متخصصان همصنف خود، تواناییها و مهارتهای خود را به رخ آنها بکشانید. مثلا اگر شما یک دانشجوی رشته مهندسی باشید و بتوانید در سمینار سالانه متخصصان این رشته در یک بخش خاص مثلا برنامهریزی نشستها مشغول شوید با یک تیر چند نشان زدهاید. از یک سو این فرصت را یافتهاید که با مهمترین افراد حوزه کاری خود در استان مربوطه و یا چه بسا کانادا آشنا شوید. توجه داشته باشید که کانادا کشور کمجمعیتی است و تعداد افراد فعال متخصص در هر فیلد محدود هستند و شما با شرکت در چند برنامه مرتبط میتوانید مهمترین آنها در فیلد خود را شناسایی کنید و فرصت مواجهه رو در رو با آنها را فراهم کنید.
حسن مهمتر این نوع فعالیت ها این است که شما میتوانید خود را به آنها بشناسانید. مثلا کسی که در این نشست مسئول مستقیم شماست یا عضوی از تیم همکاران شماست ممکن است در خارج از این محیط، مسئول HRیک کمپانی مهم باشد که مدتی بعد یک مصاحبه شغلی با شما داشته باشد. قطعا سابقه آشنایی قبلی و رفتار حرفهای شما در نشست بهترین دلیل برای وی برای پذیرفتن شما برای این سمت خواهد بود. ضمن اینکه این رابطه دوستانه کوتاهمدت کاری در نشست ممکن است آنقدر قوی شود که حتی خود وی در پایان برنامه به شما پیشنهاد دهد که اگر به دنبال کار میگردید رزومه خود را برای وی بفرستید.
یک حسن دیگر این فعالیتهای داوطلبانه این است که معمولا زیر نظر افرادی انجام میشوند که رابطه بسیار قوی و اعتبار بالایی در میان اعضا صنف دارند و اگر شما بتوانید به بهانه این نشست و برنامههای مشابه، رابطه خوبی با آنها برقرار کنید و پس از پایان برنامه از آنها بخواهید که شما را به دیگران معرفی کنند، اگر کمکی از دستشان ساخته باشد کوتاهی نخواهند کرد.
عضویت در Job Club
از طریق عضویت در کلوپهای کاریابی هم میتوان شبکهسازی گستردهای را ترتیب داد. اما از آنجا که این روش در موضوع مهمی که در پست بعدی به آن خواهیم پرداخت نقش محوریتری دارد توضیح مربوط به نقش و تاثیر آن را به آن نوشته حواله میدهیم.
ثبت دیدگاه