آیا بحران اقتصادی کانادا رو به پایان است؟

 

کانادا آخرین کشور از هشت کشور صنعتی جهان بود که در اواخر تابستان گذشته رسماً ورود به دوران رکود را اعلام کرد. پس از آن مجموعه اظهارنظرهای منفی از این حکایت می‌کرد که بعید است تا نیمه سال ۲۰۱۰ این رکود پایان بگیرد اما دیگرانی بودند که سه ماهه چهارم سال ۲۰۰۹ را زمان پایان رکود می‌دانستند. اما برآوردهای اخیر اظهار امیدواری می‌کنند که این اتفاق زودتر بیفتد و عملاً از تابستان شاهد علایم خروج از رکود باشیم.

 

گزارش‌های دو روز گذشته (۲۵ و ۲۶ خردادماه) معتبرترین بانک‌های کشور و از جمله رویال بانک کانادا و TD را که در آن احتمال خروج از رکود در نیمه دوم امسال بسیار جدی تلقی شده‌اند باید یک نقطه عطف دانست. اهمیت این اظهارنظرها بدان جهت است که بانک‌ها و موسسات مالی به دلیل نوع فعالیت‌هایشان معمولاً دیدگاه‌های محافظه‌کارانه‌تری در مورد پیش‌بینی‌های اقتصادی دارند و بی‌جهت به کسی امیدواری نمی‌دهند.

 

البته کسانی که در کانادا کار یا زندگی می‌کنند با پارامترهای دیگری هم این تغییر تدریجی را دریافته‌اند. به مرور از حجم اخبار منفی در مورد اخراج کارگران کاهش جدی یافته است. همچنین تعیین تکلیف وضعیت صنایع بحرانی آمریکا (و به تبع آن کانادا) یعنی صنایع خودروسازی هرچند با اعلام ورشکستگی دو تا از آنها همراه بود اما مجموعاً فشار روانی شدید بر بازار را کاهش داد. حالا این شرکت‌های جدیداً شکل گرفته بر خاکسترهای شرکت‌های قبلی و اتحادیه‌های کارگری هستند که باید با توافقات مشترک، زمینه بهبود شرایط و خروج از بحران را فراهم کنند. در همین حوزه، خرید بخش اروپایی شرکت جنرال موتورز (نظیر اپل) توسط یک شرکت نیمه کانادایی (مگنا) صرفنظر از ایجاد اشتغال برای کانادایی‌ها نشان از قدرت اقتصادی این شرکت دارد.

 

همچنین از آلبرتا خبر می‌رسد که با افزایش دوباره قیمت نفت و تحرکات بازارهای نفت و گاز، تصمیم برای آغاز برخی پروژه‌های متوقف مانده آغاز شده و احتمالاً در ماه‌های آینده شاهد کاهش قابل توجه نرخ بیکاری در این استان که هم اکنون هم حدود نصف متوسط نرخ بیکاری در کاناداست خواهیم بود.

 

تحرک بازار ساخت و ساز در تورنتو و کبک که از دو ماه پیش آغاز شده بود به اضافه رونق گرفتن نسبی بازار خرید و فروش خانه و کاندو در این استان‌ها (خصوصاً تورنتو) نشان می‌دهد که شهروندان کانادایی با احساس رفع خطر بیکاری، برای خرج کردن سرمایه‌های محصور مانده در حساب‌های بانکی در تابستان امسال آماده می‌شوند و همچنین بانک‌ها و موسسات مالی بعد از حدود ۶ ماه اجرای سیاست‌های انقباضی در اعطای وام‌های بانکی، شرایط بهتر و راحت‌تری را در پیش گرفته‌اند.

 

در کنار اینها باید از حجم عظیم پولی که دولت فدرال و برخی دولت‌های استانی (نظیر انتاریو) برای اجرای پروژه‌های زیربنایی خصوصاً در حوزه حمل و نقل به بازار وارد کرده‌اند که هدف اصلی آن بازگرداندن رونق و تحرک به اقتصاد است یاد کرد. البته این مجموعه باید با اجرای سیاست‌های مالی درست و پا به پای رونق گرفتن بازار در سال‌های آینده در پی جبران کسر بودجه و جمع کردن نقدینگی بدون پشتوانه فعلی از طریق سیاست‌های مالیاتی و انقباضی باشد و گرنه این حجم پول پمپاژ شده به اقتصاد منجر به افزایش نرخ تورم خواهد شد.

 

نکته مهمی که باقی می‌ماند توجه به وضعیت اقتصادی استان‌های مختلف است. به عنوان مثال در همین گزارش رویال بانک کانادا، احتمال خروج انتاریو از وضعیت رکود در سال ۲۰۰۹ تقریباً منتفی دانسته شده است. ضرباتی که اقتصاد این استان به دلیل بحران صنایع خودروسازی دریافت کرده عمیق‌تر از آن است که به زودی جبران شود و به رغم تلاش‌های دولت لیبرال دالتون مک‌گینتی به نظر می‌رسد نتیجه فعالیت‌های دولت وی بیشتر بر تولید مشاغل پاره وقت و فصلی برای کاهش نرخ بیکاری و کاهش فشار سهمگین بر صندوق بیمه بیکاری استان متمرکز بوده و بیشتر نقش مسکن را داشته است. لذا کسانیکه تا نیمه سال ۲۰۱۰ قصد ورود به کانادا را دارند بهتر است با کسب اطلاعات دقیق از وضعیت اقتصادی استانها و شرایط شغلی خود در هر یک از آنها، بهترین تصمیم را بگیرند. تا آن زمان و بسته به شرایط تحصیلی و شغلی متقاضی، برای ادامه تحصیل استان کبک و برای یافتن شغل‌های پردرآمدتر آلبرتا را توصیه می‌کنیم. مهاجرت به کانادا