ارزیابی اخیر اداره مهاجرت، نقاط قابل بهبود پروسه های شهروندی کانادا را نشان می دهد.
این گزارش که در ماه نوامبر منتشر شد، شامل دستاوردها و توصیه های «اداره مهاجرت، پناهندگی، و شهروندی کانادا» (IRCC) در مورد چگونگی رسیدگی به مسائل موجود در برنامه شهروندی است.
در حال حاضر، مقیمان دائمی که حداقل سه سال در کانادا زندگی کرده اند (به علاوه داشتن سایر شرایط لازم برای اقدام)، می توانند برای شهروندی درخواست دهند. به طور کلی، متقاضیان باید یک آزمون یا مصاحبه شهروندی را بگذرانند و مهارت های زبان خود (انگلیسی یا فرانسه) را ثابت کنند.
ارزیابی «IRCC» مربوط به سال 2013 تا 2018، و با توجه به سال های پیش از آن است. این گزارش به عنوان بخشی از اقدامات پاسخگویی به «شورای خزانه داری» انجام شده است که بر بودجه بخش های فدرال (از جمله IRCC) نظارت می کند.
بر اساس داده ها، 50 درصد از حدود 2.8 میلیون ساکن دائمی که بین سال های 2005 و 2015 به کانادا آمده اند، تا 31 دسامبر 2018 شهروند بوده اند؛ 7 درصد دیگر نیز درخواست شهروندی داده اند. (این آمار نباید با نرخ تابعیت کانادا یا درصد اقامت دائم شهروندی که در سال 2016 حدود 86.2 درصد بود اشتباه گرفته شود.) انگیزه بیشتر مقیمان دائم برای دریافت شهروندی، تمایل به کانادایی شدن و انتخاب کانادا به عنوان وطن دائمی خود است.
اگرچه اکثر ساکنان دائمی از وضعیت شهروندی برخوردار می شوند، نرخ شهروندی برای جمعیت های مختلف متفاوت است. مهاجران جدیدتر با کاهش سرعت شهروندی روبرو هستند و این نشان می دهد که افراد قبل از اقدام به درخواست شهروندی، مدت زمان بیشتری را طی می کنند.
برخی از توصیه های «IRCC» در مورد چگونگی بهبود روند شهروندی فعلی، در زیر آمده است:
-
تعدیل هزینه شهروندی
با اینکه افزایش هزینه درخواست طی دوره ارزیابی، تأثیر عمده ای بر نرخ کلی پذیرش نداشته است، «IRCC» متوجه شد که این مسئله برای برخی مهاجران یک مانع به حساب می آید. در این بین، پناهندگان و خانواده هایی که درآمد کمتری دارند، تحت تأثیر قرار گرفته اند.
در حال حاضر، هیچ تعدیلی در زمینه هزینه های درخواست شهروندی وجود ندارد. (برای بزرگسالان حدود 630 دلار، و برای خردسالان زیر 18 سال 100 دلار)
به نوشته «IRCC»، نیاز به تعدیل این هزینه ها وجود دارد تا امکان دریافت شهروندی به شکلی عادلانه برای افراد فراهم شود.
در کمپین انتخاباتی فدرال 2019، حزب لیبرال قول داد هزینه های شهروندی را کاهش دهد. آنها هنوز به این قول عمل نکرده اند.
-
شفافیت بیشتر در زمینه معافیت های تحصیلات و زبان
افرادی که در کانادا با چالش های اقتصادی-اجتماعی روبرو هستند، با موانع شهروندی در زمینه شرایط موردنیاز برای تحصیلات و زبان نیز روبرو می شوند.
طبق یافته های «IRCC»، برآورده کردن این دو شرط، خصوصاً برای پناهندگان و افرادی که تحصیلات و مهارت زبان پایین تری دارند، می تواند دشوار باشد. از شرایط موردنیاز می توان به دلایل انسان دوستانه چشم پوشی کرد، اما پارامترها برای این موارد به خوبی تعریف نشده است. در نتیجه، اکثر معافیت ها با دلایل پزشکی صادر می شوند.
متقاضیان باید برای معافیت درخواست دهند، اما روند کار دشوار و ناشناخته است. در دوره ارزیابی، تعداد درخواست ها برای معافیت بسیار کم بود.
-
بهبود پروسه تایید سطح زبان
«IRCC» دریافت که مدارک پذیرفته شده برای تأیید سطح زبان بسیار کلی است و همیشه توانایی واقعی زبان متقاضی را نشان نمی دهد. درواقع، ارزیابی توانایی زبان برای افسران مهاجرت دشوار است (زیرا ابزارهای موجود ذهنی هستند)؛ به علاوه، افسران ارزیابی کنندگان رسمی نیستند.
با توجه به این یافته ها، «IRCC» مواردی را در راستای ارائه استراتژی مناسب به افسران برای تأیید مدارک زبان، و همچنین پشتیبانی بهتر برای ارزیابی توانایی زبان در صورت لزوم، پیشنهاد کرده است.
-
رویکرد جدید برای شرایط موردنیاز تحصیلات
آزمون مربوط به تحصیلات و راهنمای مطالعه آن نیازمند سطح زبان بیشتری نسبت به آزمون واقعی زبان است. به این ترتیب، «IRCC» دریافت که نیاز به ابزارهای بیشتر و پشتیبانی از متقاضیان وجود دارد.
بنابراین، «IRCC» به برنامه خود در راستای اجرای رویکرد جدید برای شرایط موردنیاز تحصیلات ادامه خواهد داد. این امر می تواند شامل یک راهنمای مطالعه تجدید نظر شده، یا سایر ابزارها برای بهبود دسترسی به اطلاعات موردنیاز باشد.
-
ارتقا مشارکت فعال در جوامع کانادایی
مهاجرانی که شهروند می شوند، به طور کلی دارای نتایج مثبتی در زمینه ادغام در جامعه هستند؛ بسیاری احساس تعلق به کانادا و جامعه خود را دارند و دارای ارتباطات اجتماعی و اعتماد به موسسات کانادایی هستند. بسیاری از نظر اقتصادی عملکرد خوبی دارند و در سازمان های داوطلب شرکت می کنند.
این یافته ها نشان می دهد مقیمان دائمی که دارای احساس ارتباط بیشتر با کانادا هستند، تمایل بیشتری به کانادایی شدن دارند.
تفاوتی در درآمد شغلی بین شهروندان و ساکنان دائمی مشاهده شد، اما این امر به ویژگی های اقتصادی-اجتماعی فرد مربوط می شود و به دلیل وضعیت اقامت نیست. فعالیت های داوطلبانه و عضویت در گروه های مختلف نیز با توجه به شرایط اقتصادی-اجتماعی افراد متفاوت است، اما احتمال مشارکت شهروندان بیشتر از ساکنان دائمی است. احتمال انجام چنین فعالیت هایی برای ساکنان دائمی که قصد تقاضای شهروندی ندارند، بسیار ضعیف است.
این نوع مشارکت در جامعه جزو اهداف اصلی برنامه شهروندی است. با این حال، «IRCC» مکانیسم های محدودی برای اعمال آن در اختیار دارد. بنابراین، بیشتر فعالیت های ارتقا شهروندی «IRCC» در حال حاضر، روی تازه واردان متمرکز شده است.
ثبت دیدگاه