آخرین اخبار روند بررسی لایحه جدید شهروندی کانادا در مجلس سنا ۸ مارس

در جلسه مجلس سنای کانادا که 8 مارس 2017 برگزار شد،  بار دیگر لایحه جدید شهروندی کانادا (C6) مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

سناتور “رتنا امیدوار” که مسئولیت کمیته بررسی این لایحه را به عهده دارد، در ابتدای سخنرانی خود گفت: «می خواهم به نکته ای اعتراف کنم. لایحه ها و پروسه بررسی آنها همیشه برای من مسئله ای مبهوت کننده بوده است اما بررسی لایحه جدبد شهروندی کانادا موضوعی است که روح مرا به شدت درگیر کرده است. در فرآیند بررسی این لایحه، سناتور های محترم دیگری مرا یاری کرده اند که مسلماً اگر کمک و دقت نظر آنان نبود، نمی توانستم به جزئیات این لایحه با این ضریب دقت بپردازم.»

سناتور امیدوار افزود: «لایحه جدید شهروندی (C6) تنها به اصلاح بخشی از قانون شهروندی (C24)  تمرکز دارد و قرار نیست که همه بخش های قانون شهروندی تغییر کند چرا که معتقدم بسیاری از بخش های قانون فعلی منطقی و مفید هستند. از آنجایی که موضوع اصلی این لایحه شرایط شهروندی است؛ اینکه چه کسی می تواند شهروند کانادا شود و شهروند بماند و چه کسی با چه شرایطی نمی تواند شهروند شود؛ بنابراین به همین دلایل است که این لایحه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.»

وی با نگاهی قیاسی به تاریخچه و روند تصویب لایحه شهروندی ادامه داد:  «حس کنجکاوی باعث شد که نگاهی به تاریخچه تصویب قانون فعلی شهروندی (C24) داشته باشم، لایحه (C24) در تاریخ 16 ژوئن 2014 برای اولین قرائت در سنا مطرح شد، در تاریخ 17 ژوئن 2014 برای قرائت دوم ارائه شد و در نهایت در 19 ژوئن 2014 این لایحه تصویب شد و به قانون تبدیل گشت. اما لایحه (C6) در 17 ژوئن 2016 برای اولین قرائت مطرح شد و در 27 سپتامبر 2016 به قرائت دوم رسید  و امروز در تاریخ 8 مارس 2017 دوباره موضوع آن در سنا مورد بررسی قرار گرفته است. از زمان قرائت دوم این لایحه تاکنون، 48 نشست مختلف برگزار شده است که در همه این جلسات بر این نکته تاکید شده است که وظیفه بررسی دقیق و شفاف این لایحه و  تصمیم گیری در خصوص آن بر عهده ما خواهد بود.»

این سناتور مجلس سنای کانادا در ادامه به روند بررسی این لایحه پرداخت و گفت: «متاسفانه در این مدت شاهد تعلیق، تعویق و گاهی اتلاف وقت در بررسی این لایحه بوده ایم، اما من همچنان امیدوار هستم. کسانی که با زبان فارسی آشنایی دارند، می دانند که اسم فامیلی من به معنای کسی است که در زندگی امید دارد و من نیز نسبت به تصویب این لایحه امید دارم چرا که در عصر همکاری و همفکری، تحقق این کار دور از ذهن نیست.»

سناتور امیدوار افزود: «حتی سناتور فوروم که مخالف این لایحه بودند، چندی پیش به بنده اعلام کردند که تعویق در روند مذاکرات این لایحه جایز نیست و من هم در خصوص تسریع بررسی این لایحه به این دلیل اصرار دارم که زندگی بسیاری از کسانی که می خواهند برای شهروندی کانادا اقدام کنند، بلاتکلیف مانده است. و از طرف دیگر، تعویق در روند مذاکرات، تاثیرات منفی بر روند فکری اعضا خواهد داشت و این موضوع که هر بار همکار جدیدی را در جریان جزئیات لایحه قرار می دهیم، باید وقت و انرژی صرف کنیم و گه گاه سوالاتی بنیادین نیز مطرح می شود که تامل راجع به آنها خالی از لطف نیست. برای مثال چندی پیش سوالی مطرح شد که “آیا شهروندی یک حق است یا یک امتیاز؟”، به کمک آندری ماکلین از دانشگاه تورنتو توانستیم تفاوت میان “حق” و “امتیاز” را دریابیم و متوجه شویم که شهروندی یک “امتیاز” است که متعلق به دولت است و دولت می تواند آن را اعطا کند یا بستاند.  اما نکته قابل توجه اینجا است که “شهروندی”، در قانون یک “حق” محسوب می شود و زمانی که کسی آن را به دست می آورد، می تواند آن را برای همیشه نگه دارد.»

وی با اشاره به این مطلب که دریافت شهروندی باعث افزایش روحیه مسئولیت پذیری و عرق ملی می شود، خاطرنشان کرد: اطمینان دارم  که همه مهاجران به زودی شهروند کانادا می شوند و مسلماً این امر باعث افزایش روحیه مسئولیت پذیری و عرق ملی آنان خواهد شد؛ همانطور که یکی از مهاجران هفته گذشته به من گفت: داشتن کارت اقامت همانند اجاره یک آپارتمان است اما شهروند شدن و گرفتن پاسپورت کانادایی همانند مالکیت آن آپارتمان است که رسیدگی به امور آن و مسئولیت پذیر بودن در برابر آن در اولویت قرار می گیرد. نتایج تحقیقات OECD  نیز به همین موضوع اشاره می کند که مهاجران پس از دریافت شهروندی، دلبستگی بیشتری به بازار کار خواهند داشت و  به دلیل داشتن شرایط پایدار، اعتماد بیشتری به مشارکت های کاری و اجتماعی و تجاری دارند.»

مبحث دیگری که در این جلسه مطرح شد، اصلاح قانون فعلی شهروندی در خصوص شهروندان دو ملیتی بود. براساس قانونی که در دولت نخست وزیر سابق کانادا تصویب شد، دولت می تواند شهروندی افراد دوملیتی را که علیه منافع ملی اقدام کرده اند و یا مرتکب اعمالی نظیر تروریسم و عضویت در گروه های تروریستی، جاسوسی و خیانت علیه کشور شده اند، لغو کند اما در لایحه جدید این بند حذف شده است.

سناتور امیدوار توضیحات روشنی در خصوص این بند از این لایحه ارائه کرد و با ارجاع به لایحه S7  در سال 2012 که در خصوص مبارزه با تروریسم می باشد، گفت: «همه ما می دانیم که دلیل مخالفت سناتورها این بود که همه ما در برابر تروریسم مسئول هستیم و باید تصمیماتی بگیریم که نه تنها از حملات تروریستی در کشور خود، بلکه در جهان جلوگیری کنیم و ابطال شهروندی فردی که عمل تروریستی مرتکب شده است، مشکلی از مشکلات جهان را حل نخواهد کرد.»

از دیگر موارد مورد بحث این جلسه، بندی از این لایحه بود که افراد باید به هنگام شهروندی تمایل نامه ای را مبنی بر اقامت در کانادا امضا کنند و مسافرت طولانی مدت و یا اقامت در سایر کشورها منجر به ابطال شهروندی آنان خواهد شد که در لایحه جدید این بند حذف شده است و سناتور امیدوار دلایل محکمی برای این موضوع آورد و گفت:  «زمانی که برگه تمایل نامه برای زندگی در کانادا را موقع دریافت شهروندی امضا می کنیم، می دانیم که زندگی همیشه دستخوش تغییرات است، ممکن است در آینده کار جدیدی در کشور دیگری پیدا کنیم و یا به دلایل مسائل عاطفی و یا دانشگاهی بخواهیم کشور را ترک کنیم، همانطور که هر کانادایی این حق را دارد که زندگی اش را تغییر دهد، پس شهروندان جدید نیز بایستی از این حق برخوردار باشند. درست است که به عقیده برخی، کانادا هتل نیست و هر فردی که شهروند این کشور شد، بایستی در این کشور ساکن شود اما این دلیلی منطقی و آزاداندیشانه نیست و در وب سایت اداره مهاجرت نیز نوشته شده است: “زمانی که شهروند کانادا شدید، حق ورود، ماندن و خروج از این کشور را دارید.” این قانون به عنوان یکی از حقوق بنیادین شهروندی است که در قانون اساسی نیز به صورت شفاف آورده شده است.

بند مورد بحث بعدی که سناتور امیدوار با دلایل قانع کننده از آن دفاع کرد، این بود که افراد در قانون قبلی باید چهار سال از شش سال آخر را در کانادا سپری کرده باشند تا بتوانند برای دریافت شهروندی اقدام کنند ولی در لایحه جدید تنها به حضور سه سال (1095 روز ) در کانادا در پنج سال آخر لازم است.

بند چهارم که به عقیده سناتور امیدوار برای دانشجویان خوشحال کننده و حائز اهمیت است، این بود که در قانون فعلی مدتی که افراد قبل از دریافت اقامت دائم در کانادا سپری کرده اند، محاسبه نمی شود اما در لایحه جدید هر روزی که کارگران موقت و یا دانشجویان خارجی پیش از گرفتن اقامت دائم در کانادا حضور داشته اند، نصف روز حساب می شود و البته این محاسبه تا سقف یک سال انجام خواهد شد.

بند پنجم که سناتور امیدوار به صراحت از آن دفاع کرد، در خصوص شرایط سنی برای ارایه مهارت های زبان در هنگام دریافت شهروندی بود که در قانون فعلی سقف سنی 65 سال و در لایحه جدید، سقف سنی 55 سال در نظر گرفته شده است. قطعاً این تغییر برای تسهیل در دریافت شهروندی می باشد، چرا که معافیت از آزمون مهارت های زبان برای افراد بالای 55 سال، کمک بزرگی برای کسانی است که شرایط زندگی و کاری آنها متزلزل است و یا در حاشیه اجتماع هستند و یا حتی همسرانی که از طریق اسپانسرشیپ به کانادا آمده اند و در زمان ورود به کانادا آزمون زبان نداده اند.

بند ششم، که در لایحه جدید شهروندی مطرح شده است، به افسران سیتی زن شیپ اختیارات بیشتری داده است که اگر متقاضیان مدارک نادرست یا متقلبانه ارائه کنند، مانع دریافت شهروندی آنان شوند.

 در پایان سخنان سناتور امیدوار، نقطه نظرات زیادی در خصوص تغییرات لایحه جدید مطرح شد که بیشتر سوالات سناتورها محور  شهروندان دو ملیتی که مرتکب عمل تروریستی شده اند، بود.

بررسی بیشتر جزئیات این لایحه به روز بعد موکول شد

ادامه دارد …