آیا رفراندوم استقلال کبک در دستور کار خواهد بود؟
امروز چهارشنبه ۵ مارس (مارچ) ۲۰۱۴، خانم پالین ماروآ نخست وزیر استان کبک، اعلام کرد روز هفتم ماه آوریل (ایپریل) در این استان انتخابات زودهنگام برگزار خواهد شد.
اگرچه از فردای روز انتخابات سال گذشته در کبک و پیروزی نسبی رهبر حزب کبکی در آن و تشکیل یک دولت اقلیت مشخص بود که این دولت تا پایان ۴ سال دوام نخواهد آورد اما خانم ماروآ که از سوی منتقدین به تلاش برای برگزاری یک انتخابات زود هنگام متهم شده بود همواره و تا ماه گذشته، انتخابات در سال ۲۰۱۴ را رد می‌کرد.
البته منتقدین دلایل جدی برای عدم صداقت خانم ماروآ در این مورد داشتند. دولت وی در تمامی ماه‌های به قدرت رسیدن به جای تمرکز بر روی مسائل مهمی چون رشد اقتصادی و کاهش بیکاری، با پیش کشیدن لوایح جنجالی چون اجبار کردن کارفرمایان کبکی به بکارگیری زبان فرانسه در محیط کار و مهم‌تر از همه انتشار منشور ارزش‌های کبکی عملا در راستای دوقطبی کردن جامعه کبک و ایجاد آمادگی ذهنی برای یک انتخابات زودهنگام تلاش کرده بود.
[درباره اقدامات افراطی خانم ماروآ این مطلب علی مختاری را ببینید.
درباره قانون ۱۰۱، تاکید بر کاربرد زبان فرانسه و تاثیر آن بر کارفرمایان کبکی، این مطلب نشاط تهرانی را ببینید.
درباره رابطه منشور ارزش‌های کبکی و بازار کار، این مقاله دکتر حافظیان را ببینید.
درباره نقش شکافنده و دوقطبی کننده این منشور، این مقاله مجید بسطامی را ببینید.
درباره تاثیر اعلام منشور ارزش‌ها و عکس‌العمل استان‌های مجاور کبک، این مطلب را ببینید.]
همان‌طور که تحلیل‌گران سیاسی پیش‌بینی کرده بودند، دولت اقلیت کبک از منشور ارزش‌های کبکی، به عنوان یک تیغه جداکننده استفاده کرد و توانست اکثریت فرانسه‌زبان این استان را در برابر اقلیت انگلیسی‌زبان و مهاجر (که عموما در مونترال ساکن هستند) قرار دهد و خود را حافظ واقعی ارزش‌های کبکی از جمله زبان فرانسه و سکولاریسم ضد دینی نشان دهد و احزاب مخالف را مدافع وضع موجود. نتایج نظرسنجی که روز چهارشنبه ساعاتی قبل از اعلام خانم ماروآ منتشر شد خود گویای دلایل شتاب خانم نخست وزیر است. این نتایج نشان می‌دهد که در میان فرانسه‌زبانان، وی ۲۰ درصد از حزب بعدی پیش است درحالی که در کل استان این نسبت، ۳۷ درصد برای حزب کبکی، ۳۵ درصد برای لیبرال‌ها و ۱۵ درصد برای CAQ است.
نحوه اعلام زمان انتخابات هم خود گویای علاقه‌مندی و اصرار این حزب بر انتخابات زودهنگام است چون برای تصویب لایحه بودجه حاضر به مذاکره با دو حزب دیگر و انجام کمترین تغییرات نشد (که برای یک دولت اقلیت، انجام چنین کاری به معنای بهانه‌تراشی برای انتخابات است) و در حالی‌که حزب لیبرال، اپوزسیون رسمی دولت در مجلس کبک (موسوم به شورای ملی) بدون اعلام مخالفت رسمی، خواهان فرصت بیشتر برای مطالعه متن بودجه شده بود، خانم ماروآ این امر را نپذیرفت و به بهانه عدم پذیرش دو حزب رقیب، انتخابات زودهنگام اعلام کرد.
رفراندوم سوم؟
اما مهم‌تر از بحث انتخابات در کبک و تشکیل دولت، موضوع رفراندوم استقلال‌‌خواهی یا جدایی‌طلبی کبک است. از سال ۱۹۷۶ تا کنون هر دو باری که حزب کبکی اکثریت داشته برای برگزاری رفراندوم تلاش کرده و البته هر دو بار در سال‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۵ شکست خورده (البته پرسش رفراندوم در این سال‌ها متفاوت بوده است.) اما در سال ۱۹۹۵ درجه این شکست بسیار اندک بود و با رای تنها ۵۰.۵۸ درصد از رای‌دهندگان، کبک بخشی از کانادا باقی ماند. حال در صورت تشکیل دولت اکثریت، حتی اگر وی در تمام ایام مبارزات انتخاباتی انکار کند، مهم‌ترین دستور کار خانم ماروآ برگزاری رفراندوم سوم خواهد بود تا به رویای طولانی خود و همفکرانش از ۵۰ سال پیش تا کنون جامه عمل بپوشاند. این همان خطری است که تام مولکیر، رهبر حزب NDP که خود به عنوان یک کبکی، مدت‌ها با جدایی‌طلبان این استان در چالش بوده، هفته گذشته به عنوان بزرگ‌ترین خطر به قدرت رسیدن دولت اکثریت خانم ماروآ از آن یاد کرد. باید دید رویای خانم ماروآ و دوستان که برای بسیاری از کبکی‌ها کابوس است به عامل پیروزی او در انتخابات آوریل تبدیل خواهد شد یا همین کابوس، شکست به ارمغان می‌آورد.
ثبت دیدگاه