در هفته گذشته وزیر مهاجرت کانادا و همتاهایش در دو کشور انگلستان و استرالیا در مورد تبادل بانک‌های اطلاعاتی مربوط به اثرانگشت ساکنان این کشورها توافق‌نامه امضا کردند. گفته می‌شود به زودی آمریکا و نیوزلند هم به این سه کشور خواهند پیوست. در این صورت جهان شاهد یکی از بزرگترین همکاری‌های سیستم‌های انتظامی و امنیتی در دسترسی به اطلاعات منحصربفرد شناساننده شهروندان این کشورها خواهد بود. به همین علت از همین هفته موج اعتراض از به مخاطره افتادن حریم خصوصی و اطلاعات شخصی شهروندان بپا خاست.
مدافعان این همکاری و مشارکت اطلاعاتی نمونه‌های متعددی را مثال می‌آورند که افرادی دارای سوابق کیفری در یکی از این کشورها، با جعل مدرک از کشورهای دیگر تقاضای اخذ مهاجرت و عمدتاً پناهندگی کرده‌اند. به دلیل پیشرفت‌هایی که در ابزارها و روش‌های باندهای جعل مدارک شناسایی هویت اتفاق افتاده، شناسایی مدارک اصلی از جعلی هر روز دشوارتر می‌شود و ثروت سرشار گروه‌های متقاضی این مدارک، اعم از باندهای قاچاق یا جرم و جنایت، جنایتکاران جنگی و تحت تعقیب تا اعضا گروه‌های تروریستی بکارگیری تکنولوژی‌های پیشرفته و گران قیمت در عرصه جعل را آسان‌تر کرده است. از آنجا که جعل اثرانگشت خصوصاً اگر به شیوه‌های نوین و الکترونیکی پیشرفته ثبت شده باشد بسیار مشکل و چه بسا غیرممکن باشد و اثرانگشت هم برای هر فرد کاملاً منحصربفرد است، مدافعین این کار از کارایی فراوان آن در کاهش کلاه برداری خبر می‌دهند. اما در این زمینه همه با آنها هم نظر نیستند.
چندین کمیسر امور خصوصی و حفظ حریم شخصی بعد از انتشار این خبر، با انتقاد از تصمیم این دولت‌ها خواستار آشکار شدن جزییات این ماجرا شده‌اند. آنها تاکید می‌کنند که بانک اطلاعات اثر انگشت یکی از محرمانه‌ترین و منحصربفردترین اطلاعات هر کشور است و سهیم شدن آن با دیگرانی که مشخص نیست تا چه میزان به حفظ اسرار آن التزام داشته باشند می‌تواند سبب بروز آسیب به حقوق شهروندان شود.
در مقابل مدافعین تاکید می‌کنند که قرار نیست هیچگونه بانک اطلاعات متمرکز و جدیدی ایجاد شوند و تمامی اطلاعات حاصل از جستجوی بانک‌های اطلاعاتی و بررسی موارد مشابه، پس از مطابقت حذف خواهند شد. در واقع، یک سیستم پیشرفته جستجو، اثرانگشت فرد مظنون را به جای یک کشور، با اطلاعات بانک‌های سه کشور مطابقت می‌دهد و در صورت فقدان مورد مشابه تمام فرآیند انجام شده پاک می‌شود. با این حال معترضین هنوز قانع نشده‌اند و از مقامات مسئول کشورهای عضو این طرح خواهان توضیحات بیشتر هستند.
کانادا، استرالیا و انگلیس (خصوصاً دو تای اول) از جمله کشورهای محبوب برای بسیاری از افراد مجرم برای زندگی هستند که خصوصاً از طریق پناهندگی وارد این کشورها می‌شوند چرا که با داشتن مدارک اقامتی آنها، این افراد می‌توانند به راحتی به همه جای دنیا سفر کنند. به همین دلیل مقامات امنیتی این کشورها مرتباً در جستجوی راه‌هایی برای جلوگیری از ورود مجرمانی هستند که به سادگی و با پرداخت پول، انواع مدارک جعلی و تقلبی را برای خود دست و پا می‌کنند
ثبت دیدگاه