یک تازه‌وارد بدون کارت اعتباری و گواهینامه چگونه خرید کند؟
15 اکتبر 2012 - 22:27
بازدید 576
12

مجید بسطامی در وبلاگ خود در مورد توضیحات و پرسش‌های یکی از مخاطبان وبلاگ می‌نویسد: دوستی در ارتباط با بخش اول مقاله «وسایل مورد نیاز و مبلمان ارزان‌قیمت را از کجا تهیه کنیم؟» نوشته‌اند: «منظور از کلمه تازه وارد با همان نیو کامر به درستی روشن نیست. چه کسی را می گویند تازه وارد شده […]

ارسال توسط :
پ
پ

مجید بسطامی در وبلاگ خود در مورد توضیحات و پرسش‌های یکی از مخاطبان وبلاگ می‌نویسد:

دوستی در ارتباط با بخش اول مقاله «وسایل مورد نیاز و مبلمان ارزان‌قیمت را از کجا تهیه کنیم؟» نوشته‌اند: «منظور از کلمه تازه وارد با همان نیو کامر به درستی روشن نیست. چه کسی را می گویند تازه وارد شده است؟ تازه یعنی یک هفته یا یک ماه یا یک سال؟!!
اگر مثل من تازه ده روز است که به تورنتو آمده، بخش زیادی از این مطالب با وجود آنکه اطلاعات ارزشمندی هستند، راهگشا نیست.
مقایسه قیمت و سپس خرید از فروشگاه های مختلفی که شما نوشته اید نیازمند داشتن اتومبیل و گواهینامه است و خرید آنلاین هم نیازمند کارت اعتباری است، که هر دوی آنها برای خیلی تازه واردان(!) امکان پذیر نیست. گرفتن گواهینامه و خرید اتومبیل که بسیار زمان بر است، کرایه خودرو هم برای کسی که تازه به اینجا آمده و با مقررات اینجا آشنا نیست کار معقولانه ای نیست. کارت اعتباری یا کردیت کارت هم سه تا پنج هفته و معمولا یک ماه پس از گشایش حساب به آدرس شما پست می شود و تا آن زمان خرید آنلاین هم ممکن نیست.
آیه یاس نمیخانم، فقط میخاهم به اونایی که هنوز به اینجا نیامده اند بگویم که بعضی از مشکلات اینجا از چه جنسی هستند
امیدوارم زمانی برسد که خانه های کاملا مبله با کرایه معقول برای اسکان چند ماهه تازه واردان مهیا باشد.»

اما پاسخ:

تعریف تازه‌وارد از نظر مقررات دولتی و بررسی‌های آماری متغیر است اما معمولا بین یک تا ۵ سال بعد از ورود به کانادا، این دوره پایان می‌گیرد. مراکز مرتبط دولتی بیشتر بر سه سال تاکید دارند و برای خیلی از خدمات یا برنامه‌های دولتی اگر گفته می‌شود که مخصوص تازه‌واردان است یعنی آن خدمات یا برنامه‌ها دراختیار کسانی‌ قرار می‌گیرد که بیش از سه سال از ورودشان به کانادا نگذشته باشد. با این حساب می‌بینید که خیلی از نکات بعدی عملا پاسخ داده می‌شود چون احتمال اینکه شما در این سه سال بر اکثریت آن مشکلاتی که اشاره کرده‌اید غلبه کنید زیاد است.

اما گذشته از این، بله مشکلاتی که گفته‌اید هست اما باید دید که چقدر جدی هستند؟ ممکن است بگویید که «من این خریدها را برای ۲-۳ هفته اول نیاز دارم» و اختلاف ما با یکدیگر از همین‌جا آغاز می‌شود. من در مقدمه همان نوشتار اشاره کرده‌ام که فهرستی از کالاهای مورد نیاز تهیه و به مرور آنها را خریداری کنید. دلیل این امر اینجاست که کم ندیده‌ام مهاجرانی را که برایشان تعریف شروع یک زندگی جدید با حجم مبلمان خانه تناسب دارد و وقتی اتاق‌ها را نسبتا خالی (به ویژه در مقایسه با زندگی در ایران) می‌بینند احساس می‌کنند که هنوز جریان عادی زندگی آغاز نشده است. اما از نظر من بیشتر خرید به ویژه موارد درشت‌تر را می‌توان برای چندین ماه به تاخیر انداخت چون اگر دقیق نگاه کنیم بسیاری از آنها از موارد ضروری زندگی یک تازه‌وارد در همان روزها و هفته‌های اول نیست یا می‌توان آنها را به روش سوم (تهیه به صورت کالای دست دوم) که در نوشتارهای بعدی توضیح می‌دهم با هزینه‌های به مراتب کمتر و به صورت نقد خرید پس اینکه مثلا ۳-۴ هفته کارت اعتباری ندارید مسئله عمده‌ای نیست (بگذریم که الان برای برخی سایت‌ها، امکان خرید آنلاین از طریق دبیت کارت هم فعال است.)

اما اینکه برای مقایسه قیمت‌ها باید به فروشگاه رفت که اصلا اشتباه بزرگی است. الان حسن اطلاعات آنلاین و اینکه تقریبا همه فروشگاه‌ها اطلاعات اجناس خود را به صورت آنلاین نمایش می‌دهند این است که شما بتوانید این مقایسه‌ها را از طریق دسترسی به اینترنت انجام دهید. اگر قرار باشد که برای مثلا مقایسه قیمت تخت‌خواب شما بخواهید به ۵-۶ فروشگاه سرک بکشید که همه عمرتان را باید صرف سرک کشیدن بکنید. و البته متاسفانه هستند کسانی‌که چنین می‌کنند.

کمی طول می‌کشد اما باید به این بررسی اینترنتی خود را عادت دهید چون در خلال آن نه تنها قیمت اجناس را با یکدیگر مقایسه می کنید (و حتی برای این مقایسه ابزارهایی درون وبسایت فروشگاه، یا بین چندین فروشگاه تعبیه شده) بلکه می‌توانید ببینید در فروشگاه نزدیک منزل شما چند تا از این جنس باقی مانده و آیا اصلا موجودی وجود دارد یا نه. ضمن اینکه اگر تا دریافت کارت اعتباری صبر کنید و بعد خریدها را آنلاین انجام دهید نیاز به حمل و نقل هم منتفی می‌شود.

نکته‌ای هم در مورد گواهی‌نامه بیان کنم. کم نبوده‌اند دوستانی که در فاصله همان چند هفته اول گواهی‌نامه رانندگی G1 و G2 را دریافت کرده‌اند. موردی که من به همه کسانی‌که امکانش را دارند توصیه می‌کنم. با داشتن G2 شما می‌توانید از برخی موسسات کرایه دهنده خوردو که وسایل حمل و نقل مثلا Cargo Van برای حمل بار، ماشین کرایه کنید. اینکه این کار را بکنید یا نه به میزان ارزش دارایی خریداری شده و معادل پرداخت هزینه‌های حمل و نقل توسط شرکت‌های خدماتی بازمی‌گردد. من این کار را همیشه توصیه نمی‌کنم اما برخی مواقع اقتصادی است. البته تاکید خود من این است که حداقل تا ۶ ماه بعد از دریافت گواهی‌نامه ماشین نخرید و آنچه اینجا می‌گویم کرایه خودرو است و نه خرید آن. البته واضح است که کرایه خودرو ممکن است برای تازه‌واردان در بدو امر سخت باشد که بیشتر جنبه ذهنی دارد و به دلیل فقدان تجربه است اما یک بار که این کار را انجام دهید برایتان آسان خواهد شد.

در مجموع، همان‌طور که در جای جای آن مطلب مورد اشاره بیان شده و پیشتر هم اشاره کرده‌ام مقوله خرید کالا (نه فقط در مورد وسایل شخصی و مرتبط به خانه بلکه در امور تجاری و مرتبط با کسب و کار) از آن مواردی است که اگر هوش و حواس جمع داشته و به اقتصادی زندگی کردن هم باور داشته باشید، هرچقدر بیشتر در کانادا زندگی کنید برای شما آسان‌تر و ارزان‌تر می‌شود. قطعا داشتن وسیله نقلیه مهم است اما مهم‌تر از آن عادت به زندگی با مدیریت دقیق مالی و تلاش برای کسب اطلاعات و مقایسه اجناس است و در این میان، «قیمت» تنها یکی از پارامترهاست.

بعضی چیزها را هم باید بگذارید تا زمان حل کند و راه میان‌بری برای آنها وجود ندارد.

 

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

برای ارسال دیدگاه شما باید وارد سایت شوید.

مراقب تشابه نام‌ها باشید! مارا با نام کنپارس به دوستان خود معرفی کنید.
This is default text for notification bar