در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۱۱ و در مقایسه آن با مدت مشابه در سال ۲۰۱۰، از میزان مهاجرانی که به خاک کانادا وارد شده‌اند، ۲۵ درصد کاسته شده است. همین امر سبب شده تا توجه‌‌ها به این نکته جلب شود که دولت محافظه‌کار طبق نقشه‌ای متهورانه قصد دارد تا ورود مهاجران به کشور را محدود نماید.
مطالب مرتبط اینجا می آیند.
بر اساس اعداد و ارقامی که توسط نگارنده این مطلب به دست آمده، تعداد ویزاهای صادر شده توسط اداره مهاجرت و شهروندی کانادا در فاصله ماه ژانویه تا مارچ سال ۲۰۱۰ برابر با ۸۴ هزار و ۸۳ مورد بوده و این رقم در مدت مشابه در سال ۲۰۱۱ به ۶۳ هزار و ۲۲۴ مورد کاهش یافته است. در آخرین ارقام و اعداد ارائه شده دیده می‌شود که این کاهش در بخش‌های مختلف به این شکل بوده است: ویزاهای نیروهای متخصص ۲۸ درصد، اسپانسرشیپی اعضای خانواده ۱۴ درصد و پناهندگان ۲۵ درصد.
از همان زمان که وزیر مهاجرت و شهروندی مشاوره خود با دست‌اندرکاران و افراد ذی‌نفع در امر مهاجرت را در کانادا آغاز کرد (نخستین نشست از این مجموعه در هفته گذشته در شهر کلگری انجام شد و نشست بعدی نیز در شهر تورنتو خواهد بود)، این کاهش محسوس شده است. آقای جیسون کنی در این مبادله نظرها قصد دارد تا از میزان و نوع نیاز کشور به نیروهای مهاجر آگاه شود و بداند که از این پس کانادا باید چه نیروهایی را وارد نماید.
یکی از استادان رشته سیاست و امور دولتی از دانشگاه رایرسون معتقد است که میزان کاهش خیلی زیاد بوده تا حدی که این سوال برای مخاطب پیش می‌آید که اصلا اینجا چه خبر است؟ او می‌گوید: «آیا دولت به این تصمیم نهایی رسیده که از این پس مجوز ورود کمتری صادر کند؟ آیا قرار است این آبراهه باریک‌تر شود یا به عبارتی جریان ورود مهاجرین کندتر گردد؟»
در ماه ایپریل که به انتخابات دوم می ختم می‌شد، محافظه‌کاران در بنرهای تبلیغاتی خود با جار و جنجال از ورود ۲۸۰ هزار مهاجر به شکل مقیم دائم در سال ۲۰۱۰ یاد کردند و این که این امر در ۵۰ سال گذشته بی‌سابقه بوده. این در حالی است که در سال ۲۰۰۹ تقریبا ۲۶۵ هزار مهاجر به عنوان مقیم دائم وارد کشور شده‌اند.
وقتی سه‌ماهه نخست امسال را با مدت مشابه آن یعنی سه‌ماهه نخست سال ۲۰۱۰ مقایسه و به کم شدن تعداد مهاجران اشاره می‌کنیم، مسئولان اداره مهاجرت اعتراض می‌کنند و معتقدند که ما نباید سال ۲۰۱۰ را که از نظر اعداد و ارقام در بالاترین حد ممکن قرار داشته، ملاک ارزیابی خود قرار دهیم. خانم نانسی کارن، سخنگوی اداره مهاجرت در پاسخ به این مطلب اعلام نمود: «اداره مهاجرت با وجود کاهشی که در تعداد ویزاهای صادره در سه‌ماهه نخست امسال دیده می‌شود، مطمئن است که طی سال این کمبود را جبران کرده و به عددی که به عنوان هدف سالانه خود در نظر دارد، خواهد رسید.»
در ۱۵ سال گذشته تعداد معمول مهاجرانی که هرساله وارد کانادا می‌شده‌اند، چیزی در حدود ۲۵۰ هزار نفر بوده که این تعداد ۰.۸ درصد از کل جمعیت کشور را تشکیل می‌داده‌اند.
دولت محافظه‌کار اعلام کرده است که قصد دارد تا ۴ میلیارد دلار در هزینه‌های سالانه دولت صرفه‌جویی نماید که این امر سبب نگرانی از کاهش بیشتر بودجه اختصاص داده شده به سیستم مهاجرت شده است. زیرا همین امسال بیش از ۵۰ میلیون دلار از بودجه بخش خدمات استقرار مهاجران کاسته شده است.
دان دیویس کارشناس و منتقد امور مهاجرت از حزب نیودموکرات می‌گوید: «موفقیت مهاجران با توجه به منابعی که برای این کار تخصیص داده می‌شود، تعیین می‌گردد. این دولت بخشی از این منابع و تعدادی از استان‌های درگیر در این طرح را به‌طور کامل حذف کرده و در مقابل، همه فشار خود را روی موضوع تعداد مهاجرانی که می‌توانیم جذب کنیم متمرکز کرده است.»
آقای ریچارد کرلند از وکلای معروف مهاجرتی در این‌باره عقیده دارد که صدور ویزای اقامت کمتر به معنای بیشتر شدن انباشت پرونده‌ها به ویژه در مورد ویزاهای اسپانسرشیپی اعضای خانواده است زیرا در این مورد برخلاف ویزای نیروهای متخصص و سرمایه‌گذاران، هیچ محدودیت عددی هم وجود ندارد. بزرگ‌ترین مشکل هم در این مورد مربوط به ویزای والدین است که با یک حساب ساده می‌توان حدس زد که اغلب این افراد قبل از دریافت ویزا به رحمت ایزدی خواهند پیوست. در حال حاضر این بخش یکی از چالش‌های بزرگ سیستم مهاجرتی کانادا محسوب می‌شود.»
به اعتقاد یک وکیل مهاجرتی دیگر اصلا جای تعجبی نخواهد بود اگر تا چند وقت دیگر آقای وزیر برای ویزای اسپانسرشیپی خانواده هم سقف قائل شود. از سال ۲۰۰۶ به این سو تعداد ویزاهای صادره برای والدین و پناهندگان مدام در حال کاهش بوده در حالی که ویزاهای موقت کاری کاملا روند معکوسی را طی نموده است.
از سال ۲۰۰۸ به بعد، دولت فدرال برای کاستن از تعداد پرونده‌های مهاجرتی انباشته شده و رسیدگی سریع‌تر به آنها کارهای زیادی انجام داده است که مهم‌ترین آنها تعیین سقف برای تعداد درخواست‌هایی بوده که دریافت می‌کرده.
خانم آن گلدن، رئیس و CEO هیئت مشاوره کانادا در این‌باره می‌گوید: «به هر روی آنچه بدیهی است این است که کانادا در سال‌های نه چندان دور با توجه به سالخوردگی جمعیت و برای حفظ رشد اقتصادی کشور هرساله به ۳۵۰ هزار مهاجر تازه نیاز خواهد داشت.»
حتی یکی از استادان دیگر دانشگاه رایرسون معتقد است که کانادا با احتساب ۲۰۰ هزار نیروی کار موقتی که سالانه به این کشور مهاجرت می‌کنند، نیاز به پذیرش ۴۵۰ هزار مهاجر دارد تا بتواند احتیاجات بازار کار خود را مرتفع سازد.
بر اساس گفته‌های برخی از مشاوران دولت در امور مهاجرتی، کانادا برای مقابله با معضل سالخوردگی جمعیت و حفظ «نرخ وابستگی سالخوردگی» بهتر است هر ساله معادل ۴ درصد از کل جمعیت خود مهاجر تازه بپذیرد.
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه