همانطور که در گذشته از طریق مقالات مختلف در این وبسایت بیان شده، اکثریت کارشناسان اقتصادی و جمعیتی کانادا، پذیرش تنها ۲۵۰ هزار نفر مهاجر در سال را کافی نمیدانند و معتقدند که کانادا باید حداقل دو برابر این مهاجر وارد کند. حتی برخی کارشناسان با بیان سناریوهای مختلف ادعا میکنند که کانادا میتواند و باید سالی یک میلیون مهاجر وارد کند تا بتواند هم مشکلات جمعیتی خود در دو دهه آینده را جبران کند و هم نقش و جایگاه برجستهای در اقتصاد قرن بیست و یکم داشته باشد.
اما برخلاف متخصصان، عموم مردم کانادا با ورود مهاجران خیلی زیاد موافق نیستند و این کار را منجر به ورود آسیبهای جدی به فرهنگ کانادایی، از دست رفتن میراث گذشتگان، مصرف فراوان امکانات و خدمات اجتماعی دولتی و همچنین فشار به بازار کار و از بین رفتن فرصتهای شغلی برای کاناداییهای متولد این کشور میدانند. همین حساسیت بالا سبب شده تا دولتهای مختلف اعم از لیبرال یا محافظهکار قادر به تصمیمگیری موثر در مورد افزایش تعداد مهاجران نباشند. مگر اینکه تاثیر گفتههای متخصصان منجر به اصلاح دیدگاه عمومی و تغییرات لازم در این زمینه شود.
نوشتار زیر یکی از نمونههای تلاش متخصصان در تشویق دولت به جذب بیشتر مهاجران برای حل مشکلات آتی بازار کار کاناداست.
کارشناسان: کاهش نرخ زاد و ولد و پیر شدن جمعیت، ضربهای برای اقتصاد
بر اساس نظرات یکی از کارشناسان در حوزه اقتصاد، جمعیت در حال پیر شدن کانادا، همراه با کاهش نرخ زاد و ولد در آن تاثیر فاحشی بر عملکرد اقتصاد این کشور در آینده خواهد داشت.
آقای دیوید فوت، استاد دانشگاه تورنتو و یکی از نویسندگان کتاب Boom, Bust & Echo: How to Profit from the Coming Demographic Shift ( چگونه از تغییرات جمعیتی استفاده مثبت ببریم) هفته گذشته در گردهمایی گلوبال بیزینس عنوان داشت که طی ۱۲ سال آینده کانادا از این نظر با مشکلاتی مواجه خواهد شد.
به نظر آقای فوت برای اینکه این کشور بتواند جمعیت و نیروی کار در حال پیر شدن خود را با جمعیت جوان جایگزین نماید باید نرخ زاد و ولد در آن ۲.۲ بچه در ازای هر خانواده باشد. وی افزود در حال حاضر این نرخ در کانادا در ازای هر خانواده ۱.۷ است. معنای آن این است که کمبود نیروی کار در کانادا به مرور در آینده وخیمتر خواهد شد.
آقای فوت میگوید: «کانادا به طور مشخص از امریکا و مکزیک پیرتر است، تعداد سالخوردگان در این کشور بیشتر و تعداد کسانی هم که در آن به دنیا میآیند کمتر است. تعداد این متولدین بسیار کمتر از آن است که بتواند جایگزین نیروهای سالخورده شود و اگر برنامه جدیای برای حمایت از کودکان و مادران آنها وجود نداشته باشد، خواهید دید که این نرخ کمتر و کمتر هم خواهد شد.»
آقای فوت گفت که به رغم اینکه کانادا از نظر اوضاع علمی و آموزشی بسیار بهتر از مکزیک است اما این عضو دیگر گروه NAFTA در زمینه رشد جمعیت عملکرد خیلی بهتری نسبت به کانادا داشته و میتواند تامینکننده خوبی برای نیروی کار مورد نیاز در آینده باشد.
وی افزود که حرکت کانادا در جهت تامین هرچه سریعتر نیروهای کار و مقابله با معضل کمبود نیروی کار، محکوم به شکست است. وی گفت: »در حال حاضر تعداد مهاجران در هر سال تقریبا ۲۵۰ هزار نفر در سال است. به نظر من حتی اگر تعداد مهاجران را به سالی ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار عدد هم افزایش دهیم باز هم تغییر مهمی ایجاد نخواهد شد.»
وی ادامه داد: «۱۰ میلیون بومری (فرزندانی که در سالهای پس از جنگ جهانی در کانادا به دنیا آمدهاند، اکنون به سالخوردگی رسیدهاند و به نسل بیبیبومرها معروفند- م) که در کانادا زندگی میکنند هر سال پیرتر میشوند. ما هم هر سال ۲۵۰ هزار نفر مهاجر به کشور میآوریم. با این حساب چند سال طول خواهد کشید تا این کمبود جبران شود؟ چهل سال؟»
آقای فوت معتقد است که با وجود این شرایط اگر نتوان افراد را به داشتن فرزند بیشتر تشویق کرد و نرخ زاد و ولد را افزایش داد نمیتوان امیدی به تغییر اوضاع داشت.
به گفته آقای فوت اوضاع در کانادا از خیلی از کشورهای دیگر در دنیا بهتر است. کشورهای ایتالیا، اسپانیا و یونان پیرترین جمعیت را در میان کشورهای اروپایی دارند و کشورهای سابقا قدرتمندی مثل آلمان، ژاپن و روسیه شاهد کاهش جمعیت خود هستند.
آقای فوت میگوید: «این سه کشور دیگر نمیتوانند در اقتصاد جهانی به قدرتهای مهم تبدیل شوند. آلمان، روسیه و ژاپن قدرتهای گذشته هستند… نه آینده.» وی افزود که کشورهای قدرتمند آینده عبارتند از چین، هند و برزیل و کشور ترکیه نیز قدرت آینده در میان کشورهای اروپایی خواهد بود. وی گفت: «در پنج سال آینده یک کشور مسلمان بزرگترین بازار اقتصادی در اروپا خواهد بود.»
برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.
ثبت دیدگاه