بر اساس فهرست مشهور به «فهرست خوشبخت‌ها» Sunshine List که بر اساس قانونی مصوب حدود ۲۰ سال پیش در مورد مشاغل دولتی در انتاریو هر سال منتشر می‌شود، در اواخر مارچ امسال (۲۰۱۳) هم فهرست آن دسته از مستخدمین دولت انتاریو که بالاتر از ۱۰۰ هزار دلار حقوق دریافت می‌کنند اعلام شد.
امسال، ۸۸۴۱۲ اسم در این فهرست قرار دارند که ۸۸۲۳ اسم یا ۱۱ درصد بیش از فهرست سال گذشته است. با این‌حال، متوسط حقوق این افراد از ۱۲۷ هزار و ۵۶۶ دلار در سال ۲۰۱۱ به ۱۲۷ هزار و ۵۲۵ دلار در سال ۲۰۱۲ کاهش اندکی پیدا کرده که احتمالا به دلیل افزایش تعداد اسامی درون لیست با دریافتی اندکی بیش از ۱۰۰ هزار دلار است.
دلیل انتشار این فهرست، تصویب قانونی به نام the Public Sector Salary Disclosure Act در سال ۱۹۹۶ توسط دولت محافظه‌کار انتاریو به نخست‌وزیری مایک هریس است که هدف از آن آگاهی‌بخشی عمومی در مورد نحوه چگونگی مصرف بودجه‌های دولتی -در این موضوع خاص یعنی پرداخت حقوق در بخش دولتی- است. البته در زمان تصویب قانون، حقوق ۱۰۰ هزار دلار در سال رقم خیلی قابل توجهی بود و با آن می‌شد یک خانه در اکثر مناطق انتاریو خرید اما هم‌اکنون دیگر چنان وزنی ندارد و به همین دلیل بسیاری از منتقدین این فهرست، به‌ویژه کسانی‌که اسم و مبلغ حقوق‌شان بر اساس این قانون باید منتشر شود خواستار بالا رفتن این عدد بر اساس واقعیت‌های اقتصادی زمانه هستند اما عده‌ای دیگر در مقابل معتقدند که کماکان ۱۰۰ هزار دلار حقوق (و بالاتر) در سال، رقم قابل توجهی است به‌ویژه که متوسط حقوق سالانه برای کل شاغلین استان کمتر از ۶۰ هزار دلار است.
در صدر فهرست منتشره نام تیم میچل، مدیر عامل Ontario Power (شرکت اصلی تولیدکننده برق استان که وظیفه تولید بیش از ۶۰ درصد الکتریسیته استان را به روش‌های هسته‌ای، برق‌آبی، فسیلی، بادی و خورشیدی برعهده دارد) قرار گرفته که ۱.۷ میلیون دلار حقوق در سال ۲۰۱۲ دریافت کرده و پس از او مدیرعامل Hydro One خانم لورا فورموسا Laura Formusa که وظیفه انتقال و توزیع برق تولیدی شرکت آقای میچل به صنایع و منازل در استان را برعهده داشته با ۱.۰۳ میلیون دلار قرار دارد. البته شاید یک دلیل این اختلاف نسبتا زیاد میان دو رتبه اول و دوم و دو مدیرعامل با حوزه کاری مشابه این باشد که خانم فورموسا بعد از حدود ۵ سال مدیریت شرکت هیدرو وان، در اواخر ماه سپتامبر سال ۲۰۱۲ این شرکت را ترک کرد. سایر افراد در بالای فهرست نیز از مدیرعامل‌های شرکت‌های بزرگ و اعضای شورا board مدیریت بیمارستان‌ها و مواردی از این قبیل هستند.
همین حقوق‌های نجومی به مدیرعامل‌های شرکت‌های بزرگ دولتی و crown-corporations است که صدای مخالفانی از جمله خانم هوروث، رهبر حزب نیودموکرات انتاریو را درآورده است. اعتراض این دسته از افراد به این است که واقعا خروجی عملی و میزان مفید بودن این مدیرعامل‌ها چقدر بالاتر از متوسط کارمندان و کارشناسان موسسات خود است که باید در مقام مقایسه گاه تا ۲۰ برابر آنها در سال فقط حقوق دریافت کنند (که با انواع مزایای دیگر به صورت‌های مالی و اعتباری ارقامی به مراتب بالاتر می‌شود و در مقابل، بیش از ۵۰ درصد آن به صورت مالیات کسر می‌شود.)
در مقابل، مدافعان پرداخت این ارقام به اهمیت و پیچیدگی کار این مدیران اشاره می‌کنند و اینکه مثلا شرکت زیر دست خانم فورموسا در سال ۲۰۱۱ حدود ۵.۵ میلیارد دلار گردش مالی داشته است و اگر چنین حقوق‌هایی پرداخت نشود مدیران کارآمد حاضر به فعالیت در این موسسات عمومی و دولتی نخواهند بود. اما به هر حال هم‌اکنون فشار افکار عمومی روی این پرداخت‌ها بالاست و به‌نظر می‌رسد دولت انتاریو در سررسید قراردادهایش با بسیاری از این افراد، حقوق آنها را به بهانه کسر بودجه استان، کاهش خواهد داد.
اما همه در این فهرست چنین ارقامی دریافت نمی‌کنند و عمده حقوق‌ها زیر ۲۰۰ هزار دلار است. به عنوان مثال، دالتون مک‌گینتی، نخست وزیر سابق استان که به تازگی خانم کتلین وین جایش را گرفت اندکی کمتر از ۲۰۹ هزار دلار حقوق دریافت کرده و خانم وین به عنوان یکی از وزرای کابینه در سال ۲۰۱۲، اندکی بیشتر از ۱۵۸ هزار دلار حقوق دریافت کرده است. حقوق دو رهبر احزاب مخالف هم به ترتیب حدود ۱۸۱ هزار دلار برای آقای هوداک(حزب محافظه‌کار) و ۱۵۸ هزار دلار برای خانم هوروث بوده است.
و از دیگر نکات جالب این فهرست این است که شما می‌توانید در آن نام تعداد زیادی از افسران پلیس، معلمان باسابقه و حتی رانندگان اتوبوس را هم ببینید و فهرست بسیار متنوعی از نظر عناوین شغلی به نظر می‌رسد. توجه داشته باشید که اینها مربوط به مشاغل دولتی است و در بخش خصوصی تعداد این دسته از افراد به مراتب بیشتر است.
برای مشاهده یکی از اخبر مرتبط اینجا را ببینید. و اسامی منتشر شده در لیست و میزان دریافتی آنها را اینجا ببینید.
ثبت دیدگاه