ماهنامه MoneySence /برگردان: نادیا غیوری
بدهی یک مسئله رایج در زندگی امروز ماست. ما تقریبا همه خریدهای مهم زندگی (خانه، ماشین، مبلمان…) و بخش عمدهای از مایحتاج روزمره را با نوعی قرض و بدهی تهیه میکنم. در درس اول به این نکته پرداخته شد که « بدهی خود را بدهیم یا برای آینده پسانداز کنیم؟» حال به درس دوم میپردازیم که درباره تفاوت بین بدهی خوب و بدهی بد است.
درس دوم: تفاوت میان بدهی خوب و بدهی بد
خلاص شدن از بدهی یک اولویت است و کار درستی هم هست. اما همه بدهیها هم بد نیستند و اگر تفاوت میان بدهیهای خوب و بدهیهای بد را بدانید، این امر سبب خواهد شد تا در درازمدت بتوانید ثروت بیشتری اندوخته کنید.
در ابتدا باید گفت که بدهی بد گران و پرهزینه است. یک کارت اعتباری در ازای بدهی به آن معمولا بهره سالانهای معادل ۱۸ درصد یا حتی بیشتر دارد و یک بدهی شخصی میتواند بهرهای معادل ۹ درصد یا بیشتر داشته باشد. یک تعریف دیگر برای بدهی بد این است که نتوان رقم آن را از میزان مالیات کم کرد. فقط در صورتی میتوانید میزان بهره وامی را که دریافت کردهاید از مالیاتتان کم کنید که این وام به منظور سرمایهگذاری گرفته شده باشد یا در بعضی موارد برای ادامه تحصیل از آن وام استفاده کرده باشید. بنابراین مشخصا بهره وامی که برای رفتن به تعطیلات، خرید ماشین اسپرت یا لباسهای گرانقیمت گرفته باشید از میزان مالیات شما کاسته نمیشود.
و بالاخره بدهی بد وامی است که صرف خرید یک کالای مستهلکشونده شده باشد یعنی کالایی که به محض مالکیت آن توسط شما، از میزان ارزش اولیه آن کاسته میشود. از جمله این موارد میتوان از خرید سینمای خانگی، خوردن غذا در رستوران و سفر به لاسوگاس نام برد. در همه این موارد از ارزش خرید شما کم و همزمان با این امر، بر میزان بدهیاتان افزوده میشود که قاعدتا این فرمول نمیتواند فرمول مناسبی برای گردآوردن ثروت و سرمایه باشد.
واقعیت این است که خیلیها برای خرید ماشین، که بدون تردید یک کالای مستهلکشونده هم هست، ناچارند که پول قرض کنند . فقط این نکته را در خاطر داشته باشید که این قرض نه چندان بد را با شرایطی که در ادامه گفته میشود بگیرید: اول اینکه نرخ فایننس خوبی را برای این وام انتخاب کنید و دوم هم اینکه ماشینی بخرید که قیمت آن متناسب با توان مالیاتان باشد.
داشتن بدهیهای بد زیاد میتواند برای آینده شما بسیار خطرناک باشد. این بدهیها خیلی سریع به حفرهای عمیق تبدیل میشوند که گاه بیرون آمدن از آن غیرممکن میشود. از این نوع بدهی یا اصلا نباید استفاده کرد و یا با احتیاط و صرفهجویی کامل باید به سراغش رفت.
بدهی خوب کاملا برعکس عمل میکند. بدهی خوب به شما کمک میکند تا میزان سرمایه و داراییاتان را افزایش دهید. این نوع بدهی معمولا ارزانقیمت و کمهزینه است و صرف خرید چیزی میشود که احتمال بالارفتن ارزش آن وجود دارد. بهترین بخش آن هم این است که گاهی بهره این نوع از بدهیها قابل کسر از مالیات است. پولهایی که وام گرفته میشوند تا صرف خرید سهام یا اوراق قرضه شوند (حساب پسانداز RRSP از این قاعده مستثنی است)، به مصرف خرید ملک (ملکی به غیر از محل سکونت اصلی شما) برسند و یا برای راهاندازی یک بیزینس خانوادگی مصرف شوند، از این گروه هستند. وام مسکنی که به شما کمک میکند تا بتوانید یک خانه با قیمت مناسب بخرید و برای خود و خانواد هاتان آرامش فراهم کنید، بدهی خوبی است. وام دانشجویی هم همینطور است. آقای هیت میگوید: «وام دانشجویی در واقع سرمایهگذاری روی خودتان است تا مهارتهایی را فرا بگیرید که برای داشتن درآمد بالاتر به آنها نیاز خواهید داشت.اغلب اوقات گرفتن وام دانشجویی نتیجه خوبی دارد چون شما بعد از اتمام دوره تحصیل میتوانید شغلی بهتر با درآمد بالاتر داشته باشید.»
چند نکته تکمیلی
بدهی شما از نوع خوب است یا بد؟
سه نشانه داشتن بدهی بد:
- بدهی بد گران و پرهزینه است. کارتهای اعتباری در ازای بدهی خود معمولا بهره سالانهای معادل ۱۸ درصد یا حتی بیشتر میگیرند و یک بدهی شخصی هم میتواند بهرهای معادل ۹ درصد یا بیشتر داشته باشد.
- میزان این بدهی قابل کسر از مالیات نیست. فقط در صورتی میتوانید بهره وامی را که دریافت کردهاید از مالیاتتان کم کنید که این وام را به منظور سرمایهگذاری گرفته شده باشد. بنابراین بهره وامی که برای تعطیلات، خرید ماشین اسپرت یا لباس گرفته باشید، از میزان مالیات شما کاسته نمیشود.
- این بدهی صرف خرید تسهیلات مستهلکشونده از جمله وسایل الکترونیک، تعطیلات، ماشین، لباس و غذا شود.
سه نشانه داشتن بدهی خوب:
- وامی که میگیرید صرف خرید چیزی شود که احتمال افزایش قیمت آن وجود دارد، مثلا خانه.
- نرخ بهره وام شما پایین باشد مثل بهره روی وام مسکن یا خط اعتباری.
- بهره وامتان از مالیاتتان کسر شود. ازجمله بهره وامهایی که برای سرمایهگذاری در سهام، خرید یک بیزینس یا اجاره یک ملک تجاری گرفته میشود.
ثبت دیدگاه