موضوع پناهندگان و پناهندگی یکی از قدیمی‌ترین موضوعاتی است که سینمای جهان و به‌ویژه سینمای قصه‌گوی هالیوود به آن پرداخته و البته بسته به شیوه کار دست‌اندرکاران آثار، دوره زمانی و شیوه تولید اثر در هالیوود، مواضع فرهنگی-سیاسی حاکم بر جامعه امریکا و مواردی دیگر، نوع تصویری که از آنها ارائه شده متفاوت بوده است. آنها گاه متجاوزینی خطرآفرین و دردسرساز نمایش داده شده‌اند و گاه مظلومانی که باید در پناه دست‌های یاری‌گر قرار بگیرند. این عمدتا ایدوئولوژی حاکم بر استودیوها بوده که جای دوست و دشمن را مشخص می‌کرده است. در سال‌های اخیر که به لطف تغییر سیستم تولید در استودیوها، کارگردانان رکن وزین‌تری یافته‌اند و از آزادی عمل و استقلال رای بیشتری برخوردار شده‌اند می‌بینیم که رویکرد انتقادی به مواجهه جهان غرب با دنیای پیرامونی‌اش در سینمای هالیوود و یا فیلم‌هایی که به نوعی هالیوود در تولید یا عرضه آنها نقشی داشته افزایش یافته و به تدریج این سینما از لاک محافظه‌کار و صرفا مدافع سنت‌ها و ارزش‌های رایج در جامعه امریکا و سازنده پدیده‌ای که در دهه‌های گذشته به «رویای امریکایی» شهرت یافته بود، خارج شده و بر وجوه هشداردهندگی و نقدکنندگی خود افزوده است. به‌تدریج شاهدیم که در فیلم‌ها، بی‌توجهی به همین هشدارها در زمینه شکاف فقیر و غنی به بروز فاجعه انجامیده و در جهان‌های عمدتا آخرالزمانی و بعد از «فاجعه نهایی» پناهجویان و پناهندگان که انعکاسی از وضع موجود هستند به قهرمانان داستان مبدل می‌شوند؛ اگرچه بخشی از آنها در بروز خود فاجعه نقش داشته‌اند.
در میان خیل فیلم‌هایی که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به این موضوعات پرداخته‌اند در اینجا بر سه فیلم متاخرتر تمرکز شده با یادآوری این نکته که بخش‌هایی از این معرفی‌ها پیشتر در نشریه سینمایی 24 انعکاس یافته است.
متن کامل را در این صفحه از وبسایت پرنیان و یا این صفحات از نسخه دیجیتالی پرنیان 25 ببینید.
ثبت دیدگاه