پایلوت مهاجرت آتلانتیک باعث افزایش نرخ ماندگاری منطقه می‌شود

اداره مهاجرت کانادا نتایج مثبتی را در مهاجرت افرادی که تحت «AIP» به آتلانتیک کانادا آمده اند، مشاهده کرد

به نظر می رسد «پایلوت مهاجرت آتلانتیک کانادا» (AIP) در راستای کمک به استان های شرقی کانادا در حفظ مهاجران است.

«اداره مهاجرت، پناهندگی، و شهروندی کانادا» (IRCC) «AIP» را از زمان راه اندازی در ماه مارس 2017، تا پایان سال 2020 مورد بررسی قرار داد تا تأثیر آن را بر رشد جمعیت و نیازهای بازار کار، ارزیابی کند.

«AIP» برنامه ای با محوریت کارفرماست که به کارفرمایان در چهار استان آتلانتیک اجازه می دهد تا استعدادهای خارجی را استخدام کنند، بدون اینکه نیاز به پروسه طولانی و پرهزینه «ارزیابی میزان تاثیر بر بازار کار LMIA» داشته باشند. از طریق این برنامه، مهاجران دارای شغل و برنامه اسکان و استقرار از یک «ارائه دهنده خدمات مورد تأیید» به کانادا می آیند.

آتلانتیک کانادا در طول تاریخ برای حفظ مهاجران در منطقه تلاش بسیاری کرده است؛ از این رو، ماندگاری استانی برای این پایلوت مهاجرت حائز اهمیت می باشد. طبق آمار «IRCC»، از 5590 متقاضی که از طریق «AIP» به آتلانتیک کانادا مهاجرت کرده بودند، بیشتر آنها طی دو سال بعد، همچنان در این منطقه بودند.

بخش عمده ای از مهاجران «AIP» در زمان نظرسنجی، برای کارفرمای اصلی کانادایی خود کار می کردند، و برخی از افرادی که کارفرمای خود را تغییر داده اند، هنوز در همان استان کار می کنند. اکثر تازه واردان «AIP» پس از یک سال، همچنان در آتلانتیک کانادا زندگی می کردند. این یافته ها نشان می دهد که میزان ماندگاری «AIP» نسبت به سایر برنامه های اقتصادی در آتلانتیک کانادا، بالاتر بوده است.

45 درصد از پاسخ دهندگان در نیوبرانزویک، و 34 درصد در نوا اسکوشیا بودند. جزیره پرنس ادوارد و نیوفاندلند و لابرادور، هر یک میزبان 10 درصد افراد بودند.

نرخ ماندگاری «AIP» پس از دو سال، در مقایسه با سایر مسیرهای مهاجرت در نیوبرانزویک و نیوفاندلند و لابرادور، بیشتر بود. بیشتر افرادی که در زمان نظرسنجی در کانادا بودند، اظهار داشتند که قصد اقامت در استان محل سکونت خود را دارند؛ کمتر از یک پنجم افراد از این موضوع اطلاع نداشتند، و 3 درصد اعلام کردند که قصد ماندن در استان را ندارند.

دلایل اصلی تمایل افراد به ماندن در استان، این بود که جامعه خود را دوست داشتند، هزینه زندگی برای آنها مقرون به صرفه بود، و از شغل خود رضایت داشتند. حدود یک سوم این افراد نیز در این استان، خانواده یا دوستانی دارند.

افرادی که مایل به ترک آتلانتیک کانادا بودند، اظهار دشتند که این کار برای کسب درآمد بیشتر در استانی دیگر است، و حدود 40 درصد از این پاسخ دهندگان اعلام کردند که نتوانسته اند فرصت های شغلی دیگری را در استان محل سکونت خود پیدا کنند.

بر اساس این نظرسنجی، برنامه های اسکان و استقرار مفید واقع شدند. بیشتر متقاضیان اصلی «AIP»، حتی با وجود اطلاع رسانی کارفرمایان درباره اینگونه برنامه ها، نمی دانستند که می توانند به این خدمات به صورت رایگان دسترسی داشته باشند. به عنوان اقدامی در راستای بهبود این برنامه مهاجرت، «IRCC» قصد دارد یک استراتژی برای افزایش آگاهی از خدمات اسکان و استقرار برای متقاضیان اصلی «AIP»، و همچنین همسران و فرزندان آنها ایجاد کند.

«AIP» در حال تبدیل شدن به یک برنامه مهاجرتی دائمی است. این پایلوت تا ماه دسامبر 2021 تمدید شده تا «IRCC» برای مطالعه تأثیرات همه جانبه این برنامه در منطقه، زمان بیشتری داشته باشد.