دوستی در تماس با سایت پرسیدهاند: «چون قصد ادامه تحصیل در سطح لیسانس (در انتاریو) بعد از دریافت اقامت را دارم، و برای این موضوع باید برنامهریزی کنم میخواستم بدانم عملا (بطور میانگین) چقدر روی کمک هزینهها و وامها (مثلOSAP) میشود حساب کرد و چه میزان باید از ایران پول برای تحصیل فراهم کنم؟ در سایتهای مختلف دولتی و دانشگاهی این موارد مطرح شده، اما به حدود میزان و مبلغ آن اشاره نشده و در صورتی که بدانم این کمکها و وامها کفاف نمیدهد درآن صورت باید به فکر تحصیل در کبک و یادگیری زبان فرانسه باشم که آنهم مستلزم صرف وقت است و شاید اصلا گزینه خوبی نباشد.
در پاسخ به این دوستمان باید چند نکته را از هم تفکیک و جداگانه مورد بررسی قرار داد:
اول اینکه، درباره موضوع ادامه تحصیل با دقت تصمیمگیری کنید. ادامه تحصیل نه لزوما خوب است و نه بد، مهم این است که در آینده شغلی شما چه میزان تاثیر دارد و برای آن چقدر باید هزینه بدهید. هزینههای مادی بخش کوچک و جبرانپذیر این قصه است. بخشهای مهمتر در پس این قصه میآیند. در این باره به تفصیل در سایت صحبت شده است. قطعا اگر این موضوع با دقت و وسواس کافی، کاملا واقعگرایانه و براساس نیازهای بازار کار انجام شود، فواید آن بسیار بیش از هزینههای آن است.
دوم، هیچکس به شما نمیتواند بگوید که رقم وامها دقیقا چقدر است. برای محاسبه آن وضعیت شخصی، خانوادگی و تحصیلی شما باید بررسی شود تا رقم نهایی مشخص شود. این بررسی به عوامل متعددی از جمله تعداد افراد تحت تکفل، رشته تحصیلی، براورد مخارج ماهانه، داراییها و درآمدهای گذشته و پساندازهای شما و عواملی از این دست بستگی دارد. مسلما اگر شما دارای، درآمد و پسانداز کمتری داشته باشید و یا تعداد افراد تحت تکفل شما بیشتر باشد این رقم افزایش پیدا میکند البته این افزایش سقفی دارد که با مراجعه به سایت مربوطه میتوانید آن را ببینید اما به هر حال بعد از این محاسبه و بررسی است که میتوان گفت شما دقیقا چقدر میگیرید و همانطور که بیان شد رشته تحصیلی و محل تحصیل هم مهم است. رشتههایی که مخارج بیشتری (چه از نظر شهریه و چه هزینههای جانبی تحصیلی) را طلب میکنند وام بیشتری فراهم میکنند و موارد دیگر کمتر. البته توجه داشته باشید که برخی رشتهها یا برخی مراکز آموزشی از شمول OSAPخارج هستند پس قبل از بررسی این موارد، برای رشتهای تقاضا نفرستید.
تعداد افراد تحت تکفل خیلی دست شما نیست اما برای بقیه موارد میتوان با رعایت نکاتی از کاهش بیدلیل رقم وام اجتناب کرد. مثلا اگر همه برنامهریزیهای شما با دقت کافی به شما این طور نتیجه داده که باید حتما درس بخوانید پس نباید با یک رقم بسیار بالا وارد کانادا شوید چون با موجودی خیلی زیاد نمیتوانید تقاضای وام دهید. دولت از شما مجوز میگیرد که حسابهای شخصی شما را چک کند و شما هم در زمان درخواست وام اعلام میکنید که قادر به پرداخت هزینههای تحصیل خود یا اعضا خانواده نیستید؛ خوب، اگر کسی به فرض ۶۰ هزار دلار در حسابش پول داشته باشد در حالیکه هزینه تحصیل در دوره لیسانس سالانه برایش مثلا ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار باشد نمیتواند ادعا کند که به وام نیاز دارد. حتی اگر این طور استدلال کند که با این رقم و با توجه به سایر هزینههای زندگی نمیتواند یک دوره چهارساله تماموقت را به اتمام برساند پاسخ این است که فعلا از پسانداز خودت استفاده کن و مثلا در سال سوم یا چهارم اگر متوجه شدی به وام نیاز داری تقاضا بده. معمولا افرادی که امیدوارند بتوانند از یک مبلغ ماهانه اضافه مثلا از طریق خانوادهاشان در ایران برخوردار شوند این مبلغ را هر ماه یا هر دو-سه ماه یک بار دریافت میکنند تا حساب بانکی آنها بیجهت افزایش نیابد.
یا مثلا در زمان تهیه منزل یا خودرو، دقت در برخی نکات ظروری است. اگر شما نظیر خیلی از ایرانیان در خرید منزل تعجیل کنید آن وقت دریافت وام دولتی انتاریو برای خود، همسر و فرزندانتان را به شدت به مخاطره انداختهاید. همین نکته در مورد خرید اتومبیل نو یا اتومبیل گرانقیمت نیز به هر شکل که انجام شود (لیز، فاینانس یا خرید نقدی) صادق است. هر اتومبیلی با ارزشگذاری بالای ۵ هزار دلار، به ازای هر میزان افزایش، از رقم وام شما میکاهد.
سوم، هیچکس نمیتواند بگوید که این وام کفاف زندگی شما را میدهد یا نه؟ اگر شما با رعایت نکاتی که در بالا گفته شده حداکثر وامی را که قانونا مقدور است، دریافت کنید و بعد هم یک زندگی کاملا دانشجویی را سامان دهید همین رقم شاید بتواند کفاف دهد. زندگی دانشجویی یعنی اینکه مکان اسکان شما واقعا برای نیازهای حداقلی تامین شود، اقتصادی زندگی کردن که در صدر آنها درست خرید کردن و شناسایی فروشگاهها و روشهای مناسب است را فرابگیرید، در منزل آشپزی کنید، ریخت و پاش بیدلیل نداشته باشید و نظایر اینها. آنوقت چه بسا بتوانید با تلفیقی از وام و اندکی درآمدهای جانبی زندگی بهسامانی را تدارک ببینید. در این زمینه وضعیت خانوادگی هم مهم است. مثلا چون به خانوادهها به ازای تعداد فرزندان و میزان درآمد سالانه، کمکهزینه تعلق میگیرد همین ارقام میتواند بخشی از نیازهای کل خانواده را پوشش دهد.
چهارم، میزان رابطه بین هزینههای زندگی و وام تحصیلی بسته به سیاستهای هر استان تفاوت دارد. مثلا در کبک که گسترش تحصیلات تکمیلی و ایجاد جاذبه برای تحصیل یکی از سیاستهای محوری مسئولان استان است رقم شهریهها خصوصا برای ساکنان استان پایینتر و شرایط دریافت وام تحصیلی بهتر است. همچنین هزینههای زندگی در این استان عموما پایینتر است به همین دلیل اکثر دانشجویان در کبک احساس میکنند که وامهای دانشجویی برای گذراندن دوران زندگی تحصیلی کفایت میکند اما مثلا در انتاریو یا بریتیشکلمبیا این موضوع چندان صادق نیست و افراد معمولا به درآمدهای دیگر که ممکن است کارهای پارهوقت، کمکهزینههای تحصیلی دیگر یا وامهای مکمل است نیاز داشته باشند.
پنجم، همانطور که در مطالب مفصل سایت درباره سیستم آموزش کبک توضیح داده شده است امکان ادامه تحصیل در بسیاری از دانشگاهها و کالجهای این استان خصوصا در شهر مونترال به زبان انگلیسی فراهم است و شما برای ادامه تحصیل در این استان لزومی به دانستن زبان فرانسه ندارید هر چند که دانستن هر دو زبان رسمی کانادا میتواند در آینده، فرصتهای شغلی مناسبتری برای شما فراهم آورد و در مجموع یک سرمایهگذاری خوب است. همچنین دانشگاهها و کالجهای فرانسهزبان به دلیل کمکها و توجههای دولتی از شرایط اقتصادی جذابتری برای متقاضیان برخوردارند.
ششم، معمولا زوجهای جوان دوران تحصیلی را بهتر سپری میکنند. آنها چه هر دو دانشجو باشند و چه قرار بگذارند که تحصیل و کار را به صورت نوبتی پیگیری کنند بهتر میتوانند از یک فرصت تحصیلی، پلی برای یک آینده شغلی مناسبتر بسازند. این افراد معمولا الگوهای زندگی و مخارج خود را بهتر از هر کس دیگری با شرایط زندگی دانشجویی هماهنگ میکنند و به همین دلیل از کمکهزینهها و وامها حداکثر بهره را خواهند برد. به همین دلیل به آنها توصیه میشود قبل از مهاجرت زمینههای لازم برای این کار را فراهم کنند که معنای آن افزایش مهارتهای زبانی، آمادهسازی مدارک دانشگاهی و تحقیق و بررسی زمینههای شغلی مرتبط و نیاز احتمالی آنها به ادامه تحصیل است.
با امید به اینکه این توضیحات برای دوست پرسشگر و سایر کسانیکه چنین سوالاتی در ذهن داشتهاند مفید بوده باشد.
ثبت دیدگاه