مهاجرانی که از طریق «برنامه های انتخاب استانی» (PNP) و «برنامه تجربه کانادایی» (CEC) اقامت دائم می گیرند نسبت به کسانی که از طریق «برنامه نیروی متخصص خارجی» (FSWP) و «برنامه نیروی متخصص کبک» (QSWP) مهاجرت می کنند، عملکرد بهتری در بازار کار دارند. این یافته براساس مطالعه ای است که «اداره آمار کانادا» با همکاری «اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا» (IRCC) انجام داده است.
در 18 آگوست، «اداره آمار کانادا» نتایج دو مطالعه جدید را منتشر کرد. این مطالعات به بررسی این مسئله می پردازند که سابقه کار کانادایی و اشتغالِ از پیش تنظیم شده، چه تأثیری در بازدهی مهاجرانِ مسیرهای اقتصادی در بازار کار دارد.
چرا عملکرد مهاجران «PNP» و «CEC» در بازار کار بهتر است؟
مهاجران «PNP» و «CEC» بازدهی بهتری در بازار کار دارند زیرا آنها معمولاً قبل از اینکه ساکن دائم شوند، نیروی کار موقت خارجی در کانادا بوده اند. نیروی کار موقت خارجی با توجه به انتظارات بازار کار کانادا، توانسته است به بینش ارزشمندی دست یابد.
به علاوه، بسیاری از نیروهای کار موقت خارجی در کانادا، پیشتر دانشجویان بین المللی بوده اند که «مجوز کار بعد از فارغ التحصیلی» (PGWP) دریافت کرده اند. آنها اغلب قبل از کسب اقامت دائم، چند سالی در کانادا زندگی کرده اند. این نکته بدین معناست که آنها دارای معلوماتی هستند که کارفرمایان به دنبال آن هستند و دانش زبانی خود را نیز ارتقا داده اند.
بنابراین کسب اقامت از طریق تحصیل در کانادا، به دلایل مختلفی می تواند سودمند باشد، از جمله گرفتن مدرکی ارزشمند، کسب سابقه کار در کانادا و همچنین بازدهی قوی تر بعد از اقامت دائم، نسبت به کسانی که در کانادا تحصیل نکرده اند.
این مطالعه همچنین نشان می دهد که دوسوم ساکنان دائمی که از طریق «PNP» انتخاب شده اند، نیروی کار موقت خارجی بوده اند، تقریباً نظیر تمام کسانی که از طریق «CEC» انتخاب می شوند. در مقایسه، نیروی کار موقت خارجی فقط یک چهارم از کسانی را که از طریق «FSWP» یا «QSWP» انتخاب شده اند، به خود اختصاص می دهند.
سابقه کار کانادایی به صورت فزاینده ای برای مهاجرت اهمیت پیدا کرده است. تحقیقات قبلی نشان می دهند که داشتن سابقه کار، نشانه ای قوی است که منجر به ادغام سریع متقاضیِ مهاجرت در بازار کار می شود.
اکثر مهاجران «PNP» (93درصد) و «CEC» (95درصد)، در نخستین سال پس از کسب اقامت دائم توانسته اند شغلی بیابند. این نکته در مورد مهاجران «FSWP»، حتی کمتر از 80درصد است.
اغلب مهاجران «PNP» و «CEC» قبل از درخواست مهاجرت، سابقه کار در کانادا داشته اند و از همین رو است که این گروه از مهاجران «FSWP»، در چند سال اولِ پس از اقامت دائمشان توانسته اند صاحب شغلی شوند و درآمد کسب کنند.
در حقیقت، مهاجران «CEC» در نخستین سال پس از اقامت دائم، 56درصد بیشتر از همتایان خود در «FSWP» درآمد کسب کرده اند. در سال پنجم، مهاجران «CEC» هنوز 30درصد بیشتر از مهاجران «FSWP» درآمد داشته اند. مهاجران «PNP» نیز در سال اول درآمد بالاتری کسب کرده اند. هرچند درآمد آنها در پنجمین سال پس از مهاجرتشان، به شکل قابل توجهی پایین تر از مهاجران «FSWP» بوده است.
یکی از دلایل این امر انتخاب مهاجران «PNP» برای مشاغل با مهارت کم یا مهارت متوسط است. این مشاغل در مقایسه با مشاغل دارای مهارت بالا، رشد آهسته تری دارند. ذکر این نکته حائز اهمیت است که مهاجران «FSWP» هنوز هم عملکرد خوبی در بازار کار دارند. تحقیقات قبلی نشان می دهد که آنها به سرعت در بازار کار کانادا ادغام می شوند.
مهاجران «FSWP»، دانش زبانی خوب و تحصیلات بهتری دارند که به موفقیت آنها در کانادا کمک می کند. علاوه بر این، آنها بعد از چند سال، نسبت به جمعیت خودِ کانادا بهتر عمل می کنند.
این مطالعه شامل مهاجران طبقه اقتصادی در سال های 2009 تا 2016 می شود. با توجه به اینکه «اکسپرس انتری» در سال 2015 معرفی شد و داده های بازدهی بازارِ کار در مورد آنها به اندازه گروه های قبلی مهاجران جامع نیستند، ممکن است با توجه به ماهیت رقابتی «اکسپرس انتری»، مشخص شود که مهاجران «FSWP» در آینده نتایج اقتصادی قوی تری نسبت به گروه های قبلی دارند.
مقایسه بازدهی بازار کار در«سابقه کار کانادایی» و «مشاغل از پیش تنظیم شده»
بنا بر این مطالعه مشخص شده است کسانی که سابقه کار کانادایی دارند، در بازار کار نسبت به اشتغال از پیش تنظیم شده، بازدهی بهتری دارند. در حقیقت، مهاجران اقتصادی که قبل از کسب اقامت دائم، در کانادا تجربه ای داشته اند، در بازار کار هشت درصد بهتر از کسانی عمل کرده اند که تجربه کار در کانادا نداشتند.
مهاجران دارای مشاغلِ از پیش تنظیم شده، طی دو سالِ اول پس از اقامت دائم، پانزده درصد بیشتر از افراد بدون کار، درآمد داشته اند. به همین دلیل است که متقاضیان مهاجرت که پیشنهاد شغلی از پیش تنظیم شده دارند، بسته به اهمیت موقعیت پیشنهاد شده، بین 50 تا 200 امتیاز «سیستم جامع رتبه بندی» (CRS) فوق العاده داده می شود. «CRS» سیستم امتیازدهی است که «سیستم اکسپرس انتری» از آن برای ارزیابی متقاضیان برنامه های مهاجرت اقتصادی کانادا (FSWP، PNP و CEC و سایر موارد) استفاده می کند.
داشتن سابقه کار کانادایی قبل از مهاجرت، تأثیر مثبتی بر درآمد مهاجر پس از اقامت دائم دارد. هرچند چنین تأثیری در شغل از پیش تنظیم شده، دیده نمی شود.
منبع خبر: CIC News, August 23, 2020
ثبت دیدگاه