هم در لابلای مباحث نشست‌های تهران و هم در چند روز اخیر، دوستان زیادی درباره اقدام حقوقی بر علیه وزارت مهاجرت پرسش می‌کنند. تکلیف آنها که فقط امکان حضور در فهرست ۳۸رشته‌ای دارند روشن است؛ برای آنها راهی به جز مشارکت در دعوای حقوقی علیه وزارت مهاجرت باقی نمانده است (البته برای تعداد محدودی از آنها اقدام از طریق کبک هم ممکن است که فعلا محل بحث ما نیست) اما کسانی که رشته‌های آنها در فهرست سال ۲۰۱۱ هم موجود است (نظیر پزشکان) یا می‌توانند در این فهرست هم تقاضا دهند (نظیر داروسازان که در فهرست ۳۸تایی به عنوان مدیر بهداشت تقاضا داده‌اند اما رشته آنها در فهرست جدید به طور خاص وجود دارد) چه کنند؟ آیا آنها هم بهتر است که در این دعوای حقوقی شرکت کنند یا دوباره تقاضا دهند.
پاسخ به من به دوستان این است که هر دو کار را انجام دهند. ارسال تقاضای بر اساس فهرست مشاغل سال ۲۰۱۱ یک رفتار منطقی است. به هر حال و با وجود اینکه کیس حقوقی مطرح شده هر روز قوی‌تر و پرتعدادتر می‌شود و ابعاد سیاسی آن نیز دارد به سیلی محکمی تبدیل می‌شود که امیدواریم همه قانون‌شکنان را به خوبی ادب کند اما یک حرکت است که باید منتظر نتایج آن بود در حالی‌که گشایش پرونده مجدد از طریق فهرست جدید، یک روال منطقی و مشخص دارد.
اما چرا معتقدم که این افراد باید حتما در پرونده حقوقی هم شرکت کنند؟ به چند دلیل:
اول اینکه با توجه به ظرفیت بسیار محدود فهرست جدید (تنها ۵۰۰ پرونده در هر رشته) و اینکه در بسیاری از این رشته‌ها ظرف یک ماه آینده، سقف مورد نظر تکمیل خواهد شد (همین الان به احتمال زیاد ۲-۳ رشته دیگر از این فهرست تکمیل شده یا در آستانه تکمیل شدن است که تنها به دلیل وقفه بین پرونده‌های وارد سیستم شده و پرونده‌های از آن خارج شده، در امار CIO هنوز اعلام تکمیل نشده‌اند) احتمال اینکه درخواست مجدد به نتیجه نرسد زیاد است و چون نمی‌دانیم که تکلیف این رشته‌ها در سال آینده چگونه است نباید از فرصتی که الان دعوای حقوقی و تبعات رسانه‌ای و سیاسی آن فراهم کرده غافل باشیم. کم‌کاری امروز و از دست دادن این فرصت ممکن است منجر به از دست رفتن تمامی شانس مهاجرت به کانادا برای بسیاری از افراد شود.
نکته دوم این است که رفتار اداره مهاجرت و شخص وزیر در بررسی پرونده‌ها کاملا خلاف عرف و قانون است و باید حتما با آن برخورد شود. همه ما که می‌خواهیم شهروندان یک جامعه دموکراتیک شویم باید از همین امروز بیاموزیم که راه و روش شهروندی چیست و یکی از آنها استفاده از ظرفیت‌های قانونی، سیاسی و رسانه‌ای جامعه در مقابل این نوع حرکت‌هاست. اگر امروز وزیر متخلف را سرجایش بنشانیم فردا روز با آسودگی خاطر بیشتری به دنبال اهداف مهم زندگی خود خواهیم بود اما کوتاهی امروز، تبعات منفی بعدی را به دنبال خواهد داشت و این قصه ممکن است هر روز به شکلی دیگر خود را نشان دهد. در این اتفاق مهم خصوصا اینکه ایرانیان در حال انجام یک حرکت جمعی بسیار قوی هستند به سیاست‌مداران کانادایی یادآوری خواهد کرد که نخواهند نظریه‌های غیرقانونی خود را در مورد این ملت پیاده کنند و اگر چنین خیال‌های خامی در سر دارند به سراغ دیگران بروند. در مقابل، به انها می‌آموزد که ما مردم قانون‌گرا و متحدی هستیم و می‌توانند از ظرفیت‌های ما در برنامه‌های آتی حزبی‌اشان در کانادا استفاده کنند که همین مورد خودش به نفع جامعه ایرانیان در کانادا و ایرانیان متقاضی مهاجرت به این کشور خواهد شد.
اما نکته سوم که بسیار مهم است و از نتایج طبیعی نکته دوم محسوب می‌شود شیرین‌کامی یا تلخ‌کامی وزیر در رویه‌ای است که در پیش گرفته است. اگر امروز بتوانیم او را در گام اول قانون‌گریزی متوقف کنیم درخواهد یافت که باید مشکلات اجرایی تیمش را حل کند و تعهدات و شعارهای ارزان‌قیمتی را که در وقت خوشی و انتخابات در هوا می‌پراکند به وقت عمل، اجرایی کند. به این ترتیب، هر روز برای حل مشکلات و ضعف‌های مدیریتی خود، دسته‌ای از مهاجران یا برنامه‌های مهاجرتی را قربانی نمی‌کند. این وزیر جوان و مغرور چون شاهزاده در پر قو بزرگ‌شده‌ای‌ست که می‌پندارد ماده C-۵۰ او را به سلطنت رسانده و هر آنچه که اراده کند یا در شب قبل در رویا ببیند، ملازمان و نوکران بارگاه باید بدون وقفه اجرا کنند. به رفتار او در مقابل فهرست‌های قبل از C-۵۰، فهرست ۳۸تایی، برنامه سرمایه‌گذاری فدرال، برنامه کارآفرینی و…بنگرید تا تصویر سلطان بدون محدودیت را در رفتار او ببینید. تاسف اینکه برخی از مشاوران مهاجرت هم، این ردا را در قامت او پسندیده‌اند و دیگران را به سر تعظیم فرو آوردن در برابر این شاهزاده بی‌تاج و تخت دعوت می‌کنند. اگر امروز این شخص توهم‌زده را متوقف نکنیم فردا روز ممکن است همین کار را با فهرست‌های دیگر و از جمله فهرست ۲۰۱۱ انجام دهد. آنها که می‌پندارند امروز در قالب ثبت نام در فهرست جدید از خطر رسته‌اند به یاد بیاورند که همین احساس را قبلا در برابر متقاضیان قبل از C-۵۰ داشته‌اند.
به همین دلیل توصیه من این است که از هر دو مسیر اقدام کنید. از هر کدام که به نتیجه برسید، موفق خواهید بود.
ثبت دیدگاه