با انتشار بخشی از یک گزارش محرمانه دیپلماتیک توسط شبکه رادیوتلویزیونی CBC گوشه دیگری از اظهارات خلاف واقع و نادرست مقامات دولت هارپر افشا شد.
برپایه این گزارش که یکشنبه 30 نوامبر 2014 در این شبکه منعکس شده است، برخلاف ادعاهای مقامات عالی‌رتبه دولت هارپر از جمله شخص وزیر خارجه، جان برد و وزیر مهاجرت و شهروندی وقت، جیسن کنی، از دید دیپلمات‌های حاضر در سفارت هیچ خطر ملموس امنیتی، جان آنها یا امکانات سفارت را تهدید نمی‌کرده و مهم‌ترین خطر به گفته دیپلمات‌های کانادایی در تهران، همچون گذشته امکان وقوع یک زلزله ویرانگر بوده "The high risk of catastrophic earthquake remains the most significant safety/security challenge for diplomatic missions in Tehran," که بنا بر این گزارش با توجه به قدمت ساختمان‌ها و ضعف زیرساخت‌های محلی حتی یک مورد متوسط آن هم می‌توانسته به مرگ آنی 400 هزار نفر منجر شود.
سی‌بی‌سی گفته که به محتوای این گزارش دیپلماتیک در مورد وضعیت امنیتی سفارتخانه در آن سال‌ها با استفاده از قانون «دسترسی آزاد به اطلاعات» دست یافته است اگرچه بهمن کلباسی خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی در امریکای شمالی که از سی‌بی‌سی این متن را گرفته است می‌گوید «بخش‌های زیادی از متن ۸ صفحه‌ای به خاطر آنچه مقام‌های کانادایی نگرانی‌های امنیتی خوانده‌اند حذف شده است. اما سطور باقی‌مانده قسمت‌هایی از جزییات دیدار دیپلمات‌های ارشد کانادا و ایران در پی حمله به سفارت بریتانیا و نگرانی طرف کانادایی از تکرار این واقعه و ابراز تاسف طرف ایرانی و اطمینان‌دهی محکم برای پیش‌گیری از هرگونه تهدید علیه سفارت کانادا را ثبت کرده است.»
در گزارش قید شده رفتار مقامات عالی‌رتبه ایرانی گرم و محترمانه بوده و مقامات ارشد دیپلماتیک کانادایی که این گزارش را بر اساس مشاهدات خود، دیدار با این مقامات و مشورت با اعضا سایر سفارتخانه‌ها تهیه کرده‌اند هیچ احساس خطری را منعکس نکرده‌اند.
مقامات کانادایی که ماه‌ها بعد از حمله به سفارت انگلستان در تهران و پس از آرام شدن کامل اوضاع، در یک اقدام عجیب و غیرمنتظره در تابستان سال 2012 دستور تعطیلی سریع سفارتخانه خود در تهران و سفارت ایران در اتاوا را صادر کردند دلایل متعددی را برای این تصمیم بیان کرده‌اند از جمله کاهش از بار مالی (که نهایتا تنها در مورد بخش صدور ویزای سفارت می‌توانست پذیرفته باشد و با توجه به افتتاح سریع دفتر دیپلماتیک در عراق متناقض می‌نمود) و مباحث حقوق بشری (که آنهم با توجه به روابط کانادا با تعدادی از بدنام‌ترین کشورهای نقض‌کننده حقوق بشر بی‌معنا است) اما مهم‌ترین ادعای آنها و آنچه تا قبل از انتشار این خبر سی‌بی‌سی به آن استناد می‌کردند احساس خطر امنیتی و حفظ جان دیپلمات‌های کانادایی بوده است. از جمله جیسن کنی و جان برد در چندین نوبت در گفتگو با رسانه‌ها به آن اشاره کرده بودند و جان برد در گفتگو با بخش فارسی بی‌بی‌سی هم آن را تکرار کرده بود: «امنیت دیپلمات‌های‌مان از اولویت‌های اصلیست. دولت ایران نشان داده بود که برای کنوانسیون وین که کشورها را متعهد به حفاظت از دیپلمات‌ها می‌کند احترامی قایل نیست.»
همچنین همین امسال در سالگرد بسته شدن سفارت که عملا کانادا در ارتباط با موضوع ایران، به دلیل گفتگوهای 5+1 در انزوای کامل سیاسی قرار گرفته، جان برد برای توجیه تصمیم ناموجهی که در زمان اجرای آن از سوی تمامی چهره‌های برجسته و دیپلمات‌های ارشد بازنشسته کانادا از هر دو حزب اصلی این کشور نادرست خوانده شد، اقدام به شرح یک داستان دلهره‌آور از چگونگی انهدام اسناد و وسایلی که دیپلمات‌های کانادایی در تهران برجا گذاشته‌اند نمود تا بر این افسانه‌ی «در خطر بودن جان» آنها تاکید کرده باشد. این نکته آن چنان اهمیت دارد که در گفتگوی آنا ماریا ترومانتی، مجری برنامه Current با جاستین ترودو که در همین وبسایت، خبر آن را منتشر کردیم، وقتی مجری برنامه از ترودو در مورد بستن سفارت کانادا در تهران می‌پرسد و با انتقاد تند ترودو از رفتار دولت هارپر مواجه می‌شود، تنها موردی که ترودو با اندکی مکث و تردید در آن باره صحبت می‌کند همین ادعای دولت مبنی بر در خطر بودن جان دیپلمات‌های کانادایی است که حالا مشخص می‌شود که همه‌اش غیرواقعی بوده و البته ایرانیان از این دست رفتارها از دولت‌مردان کابینه هارپر و به‌ویژه شخص وزیر خارجه کم ندیده‌اند و مورد مشخص آن در عدم بررسی درخواست‌های قانونی ایرانیان متاثرشده از تحریم، پیشتردر همین وبسایت به تفصیل بیان شده است.
متاسفانه اعضا هیات دولت کانادا از اعتمادی که افکار عمومی این کشور به‌صورت کلی به مقامات عالی‌رتبه کشور دارند به‌ویژه در مورد موضوع ایران و ایرانیان سواستفاده زیادی کرده‌اند و به‌کرات در این باره خلاف واقع گفته‌اند از جمله اینکه در روزهایی که هر آن احتمال حمله نظامی به ایران می‌رفت، ویک توز، وزیر امنیت عمومی کانادا در آن زمان در گفتگو با برنامه پرمخاطب Power and Politics شبکه سی‌بی‌سی کانادا ادعا کرد که ایران ظرف 6 ماه می‌تواند به بمب اتمی دست پیدا کند تا با این گفته در دل شهروندان کانادایی ترس ایجاد کند و زمینه‌های حضور در یک اقدام نظامی مشترک علیه ایران را توجیه کند درحالی‌که در همان زمان تمامی دستگاه‌های امنیتی کشورهای غربی چنین ادعایی را مردود می‌دانستند و این تنها دستگاه تبلیغاتی اسراییل بود که برروی دستیابی به بمب اتمی در شش ماه مانور می‌کرد و عالی‌رتبه‌ترین مقام امنیتی کانادا در یک اقدام کاملا نسنجیده و غیرحرفه‌ای جز اینکه بخشی از آن دستگاه تبلیغاتی باشد کار دیگری برعهده نداشت.
ثبت دیدگاه