پنج‌شنبه اول جولای مصادف بود با یک صد و چهل و سومین سالگرد تولد کانادا که رسما روز کانادا یا Canada Day خوانده می‌شود. حضور الیزابت دوم، ملکه انگستان که ملکه کانادا هم محسوب می‌شود در هشتاد و چارمین سال زندگی‌اش، به این روز جلوه‌ای دیگر داده بود.
ساکنان کانادا در این روز در سرتاسر کشور و همچنین سایر کشورهای جهان خصوصا انگلستان، مراسم ویژه‌ای برگزار می‌کنند که توام با رژه گروه‌های مختلف، جشن و سرور، آتش بازی و نظایر اینها است. این روز از جمله روزهای تعطیل رسمی دولت فدرال محسوب می‌شود که معنای آن تعطیلی تمام کشور است. مهم‌ترین، طولانی‌ترین و جذاب‌ترین برنامه در برابر تپه‌ای که عمارت تاریخی و بسیار زیبای مجلس فدرال کانادا بر بلندای آن قرار دارد یعنی Parliament Hill برگزار می‌شود؛ جایی که امسال ملکه به همراه همسرش دوک ادینبرو، استفن هارپر، نخست وزیر کانادا و صدها چهره مهم سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و رسانه‌ای در حضور بیش از یک صد هزار نفر از علاقه‌مندان و مردم عادی شاهد هنرنمایی‌ها و برنامه‌های متنوع و جذاب این روز بودند.
الیزابت دوم در بیست و دومین سفر رسمی خود به کانادا، از دو روز قبل از این مراسم برای یک سفر ۹ روزه به کشور سفر کرده است تا هفتمین نوبت حضور خود در بزرگ‌داشت کانادا را رقم بزند. آنهم درست در زمانی که نماینده‌اش، میکل ژان هزاران کیلومتر آن سوتر در نمایشگاه بزرگ شانگهای روز کانادا را جشن گرفته بود.
ملکه آداب میزبان‌داری را به خوبی رعایت کرد زمانی که در میان انبوه جمعیت که حدود سه برابر سال گذشته بودند کانادا را مامنی برای مردم سایر نقاط و یک نمونه برای جهان نامید.
در این مراسم تعداد بسیار زیادی از هنرمندان یا چهره‌های محبوب ورزشی و اجتماعی کانادا حضور داشتند و برای لحضاتی به هنرنمایی یا ایراد سخنان کوتاه پرداختند.
برنامه امسال علاوه بر حضور ملکه، رنگ و بوی دیگری داشت. کانادا کمتر از یک هفته قبل دو اجلاس مهم گروه ۸ و گروه ۲۰ را با موفقیت پشت سر گذاشت. برنامه‌هایی که بیشتر بر چگونگی روند خروج از بحران اقتصادی دو سال قبل و راه‌های تداوم کمک‌های دولتی به اقتصادهای آسیب دیده و نحوه بازگشت به نظم بازار آزاد تمرکز داشت.
چیزی که بسیاری از رسانه‌ها به آن اشاره کردند دست بالای کانادا در این نشست بود. شاید در میان کشورهای غربی تنها کانادا باشد که مدت‌هاست آفتاب دوران پس از رکود، از پس ابرهای تیره در آن طلوع کرده است. آن هم در زمانی که کشور مادر یعنی انگلستان درست در همین زمان یک بودجه بسیار سخت‌گیرانه اقتصادی را برای رهایی از بحران‌های عمیق مالی تصویب کرده و آلمان، از معدود دولت‌های اروپایی که شرایط رو به راه‌تری دارد هنوز نمی‌داند با اینهمه وبال‌های اقتصادی در اتحادیه اروپا چه کند.
در گزارشی که به مناسبت همین روز از شبکه CBC کانادا منتشر شد فعالین عرصه اقتصادی و بورس وال‌استریت نیویورک (قلب تجاری و اقتصادی آمریکا و به عبارتی دنیا) به این حقیقت اعتراف می‌کردند که ثبات بسیار بالای سیستم مالی و بانکی کانادا سبب شده بورس‌های مهم این کشور و در راس آنها بورس تورنتو به مقصدی برای انتقال سرمایه‌های عظیم که دنبال بازدهی مطمئن هستند تبدیل شود. این گزارش اضافه می‌کرد شرایط پیش رو برای سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ اقتصاد کانادا بسیار روشن و مثبت است و به همین دلیل از آنجا که بعید است اقتصاد تضعیف شده آمریکا تا نیمه سال ۲۰۱۱ بتواند حرکت قابل توجهی از خود نشان دهد، بورس‌های کانادا حداقل برای یک سال دیگر سبب حسادت همسایه جنوبی خود خواهند شد.
کانادا در شرایطی تولدش را جشن می‌گیرد که چرخ اقتصادی مدت‌هاست به راه افتاده و آمار تولید شغل برای شش ماه مداوم با رقم بالایی رو به رشد بوده است؛ تقریبا همه صنایع مهم از شرایط رکود خارج شده‌اند و به همین دلیل تمامی شاخصه‌های اقتصادی علایم مثبت نشان می‌دهند.
کانادا یک صد و چهل و سومین سالگرد تولد خود را با شادی و آرامش و در هوایی مطبوع جشن گرفت، شاید به همین دلیل ملکه ترجیح داده بود بجای حضور در لندن مه گرفته که یک دولت ائتلافی با شرایطی شکننده در آن حاکم شده، در اتاوا و در میان حضاران تماشاچی خوشحال و امیدوار شاهد هنرنمایی بازماندگان بومیان این کشور در کنار نوادگان مهاجرین باشد.
ثبت دیدگاه