جامعه ایرانی کانادا و رویه شاه سلطان حسینی

بسیاری از ما سرگذشت شاه سلطان حسین صفوی را خوانده ایم هم او که در سال ۱۷۲۲ میلادی پس از تحمیل رنج و فشار بسیار به مردم اصفهان در پی محاصره طولانی پایتخت صفویان با دست  خود تاج بر سر محمود افغان گذاشت. گویند او شاهی بی سواد و زنباره و فردی نالایق؛ ناتوان و بسیار خوشگذران بود و ایران در زمان او نه تنها درگیر مشکلات فرقه ای و مذهبی بسیاری بود که از هر سو مورد طمع بیگانگان قرار داشت. مهمترین خصوصیت او اما بی عملی و آسان گیری او بود که در نهایت نیز بلای جان شد و در سال ۱۷۲۶ در زندان گردن را به شمشیر اشرف افغان سپرد. او آنگونه بی عملی را پیشه خود ساخته بود که هیچ تحرکی برای تدارک سپاه و مقاومت در برابر مهاجمان و دفاع از مردم خود نکرد و در برابر خبر هر پیروزی لشکر افغان خوشحال بود که آنان هنوز با او فاصله دارند و او فرصت دارد ……. تا اینکه آخرین فرصتها نیز از دست رفت و سردار افغان به خلوت او و هزار زن حرمسرای او وارد شد و او با زبونی تاج بر سر او نهاد که شاید جان بدر برد که نبرد.

بر آنم که رگه هایی از این اخلاق شاه سلطان حسین در بسیاری از ما هست آنگونه که اولین انتخاب برخی از ما در برابر هر حمله ای به حریم ما بی عملی است که مرگ برای همسایه است و ما در امانیم. در ماجرای بستن حسابهای برخی از ایرانیان از سوی بانک تی دی این موضوع به روشنی نمایان شد. حسابهای زیادی را بستند به این بهانه که قوانین به آنها اینگونه دیکته کرده است اما چیزی جز سر بردن در مقابل درخواست کلاه نبود. افرادی را می شناسم و یا به من مراجعه کردند که در سن ۷۵ سالگی تنها کاری که نمی کنند داد و ستد با دولت ایران و افراد مقیم ایران است و تنها جرمشان انتقال پس انداز حاصل یک عمر کار کردنشان به کانادا آن هم دو سال پیش بوده است. در این میان شنیدم که در برخی محافل ایرانی گفته اند که این مشکل همه نیست و برای افراد خاص مشکل ایجاد کرده اند و حتما موردی داشته اند که چنین شده است.

این همان اخلاق شاه سلطان حسینی ماست. تا بلا بر ما و خانواده ما نازل نشده است موضوع مهمی نیست و حتما آنها که هدف بوده اند حقشان بوده و کاری کرده اند. 

توجه داشته باشیم ما ایرانیان در شرایط امروز دنیا که از هر جهت مورد بی مهری هستیم باید با هم یک دل و متحد بوده و خود مدافع جامعه کوچک خود در کانادا باشیم. اگر رفتارمان شاه سلطان حسینی باشد مانند او بلا به درخانه ما هم خواهد آمد باید هوشیار بود و به نقض حقوق هر هموطنی از سوی هر نهادی اعتراض کرد مهم نیست آن هموطن ما کیست و چگونه می اندیشد مهم این است که اگر اعتراض نکنیم و ساکت باشیم چه بسا فردا ما نیز قربانی همان رفتار شویم.

دولت محافظه کار کانادا و نهادهای وابسته به آن برای مانور سیاسی هم که شده بدشان نمی آید هر از گاهی سروصدایی به پا کنند و ما ایرانیان دور از وطن را به گناه کرده و ناکرده دیگران آزار دهند اگر ساکت باشیم بر حجم این رفتارها افزوده می شود و اگر معترض باشیم برای هر تصمیم نابخردانه ای که این جامعه را مورد آزار قرار می دهد دوبار اندیشه می کنند. بدانید که از نظر این سیستم تفاوتی میان من و شما و دیگر هموطن ایرانی نیست و پیش ازاعمال تبعیض با هیچیک از ما مصاحبه نمی کنند و نمی پرسند که تو کیستی؟ از کدام گروه سیاسی و یا مذهبی هستی؟چگونه می اندیشی؟ و ……………… همین که ایرانی هستی کافی است و …………… خشک و تر با هم می سوزند.